Het krimpen en groeien van het ijs rondom de polen is een natuurlijk proces, waarbij de ijsmassa groeit in de wintermaanden en krimpt in de zomermaanden. De resultaten van een nieuw onderzoek tonen echter een verontrustend toekomstbeeld, namelijk een permanent verlies van de zomerse ijsmassa. Zelfs met een immense reductie in de globale CO2-uitstoot is het erg waarschijnlijk dat dit in de komende 30 jaar zich zal voordoen.

ijs
Noordpoolgebied al vóór 2050 zonder ijs in de zomer | Foto: Pixabay

Zo alarmerend is dit resultaat, als er niks wordt gedaan aan de koolstofuitstoot. Dan bestaat zelfs de kans  dat het hele Noordpoolgebied ijsvrij zal zijn in de wintermaanden, wanneer het het koudst en donkerst is en de ijsmassa juist zou moeten groeien.

IJsberen

Mocht dit gebeuren, dan heeft het catastrofale gevolgen die wereldwijd zullen optreden. Het zal echter ook grote gevolgen hebben voor de dieren op de Noordpool. Waar de ijsberenpopulatie de laatste decennia nog redelijk constant is gebleven, zal het steeds moeilijker worden voor hen om te overleven door het verdwijnen van hun leefomgeving, tot zij uiteindelijk ook zullen verdwijnen.

Waar tot op heden het pakijs voor het overgrote deel de warmte van het zonlicht weerkaatste, zal door het verlies van het pakijs meer van de warmte van de zon worden geabsorbeerd door de donkere oceaan, waardoor de temperatuur nog meer zal oplopen. Deze veranderingen worden ook steeds meer gelinkt aan hedendaagse extreme weerpatronen, zoals de verhoging in sneeuwstormen in de Verenigde Staten, de hittegolven in Noord-Europa en de vele overstromingen wereldwijd.

ijs
Foto: Pixabay

Sinds het begin van de gegevensopslag via satelliet in 1979 heeft het zomerse Noordpoolijs 40% van haar oppervlakte verloren en 70% van haar volume. Dit is een van de duidelijkste tekenen dat de mensheid het fenomeen van wereldwijde verwarming beïnvloedt.

Verlies van ijsmassa

De laatste globale wetenschappelijke schatting van het Arctische ijs was in 2013. Toen werd er een volledig verlies van de ijsmassa voorspeld in september, wanneer het haar jaarlijkse minimum zou bereiken. Dit zou echter alleen gebeuren als de CO2-uitstoot van menselijke activiteiten op een hoog niveau zou blijven. De resultaten van het nieuwe onderzoek zijn gebaseerd op 40 van de laatste computermodellen en is de beste schatting tot op heden van het lot van het Noordpoolijs.

Ed Blockley, één van de teamleiders van het nieuwe onderzoek en werkzaam voor de meteorologische dienst van het Verenigd Koninkrijk, zegt namens de onderzoekers:

“Deze modellen laten keer op keer de potentie van ijsvrije zomers in de Arctische Oceaan zien, ondanks wat we tot op heden hebben gedaan om de klimaatverandering tegen te gaan. Dit is zowel alarmerend als dat het onverwacht is. Het signaal is er in alle mogelijke toekomstscenario’s en is uiterst zorgwekkend.”

Het kwam als een verrassing voor de onderzoekers dat het erg aannemelijk is dat voor 2050 het Arctische pakijs van tijd tot tijd zal verdwijnen in de zomerperiodes. Zelfs als de opwarming van de aarde tot onder 2 graden Celsius kan worden gehouden, wat al enige tijd de globale target is.

Eerste ijsvrije zomer

Het is nog onduidelijk wanneer de eerste ijsvrije zomer zich zal voordoen. Zee-ijs varieert in grootte per jaar op natuurlijke basis, waardoor het moeilijk is om een precieze datum te voorspellen. Een paar van de 40 modellen die werden gebruikt in de studie menen dat het in de komende paar jaar zal gebeuren, al zijn dit wel de uitschieters in het onderzoek en dat het waarschijnlijker is dat het later zal plaatsvinden.

Professor James Screen van de Universiteit van Exeter zegt:

“Het is belangrijk om in ons achterhoofd te houden dat ondanks dat een ijsvrij Noordpoolgebied een realiteit kan worden in alle scenario’s in de komende 30 jaar, de verwachte frequentie van ijsvrije zomers verschilt per scenario. In de hoge uitstootscenario’s zijn er misschien jaarlijkse ijsvrije zomers, maar in lage uitstootscenario’s kunnen ze zich enkel van tijd tot tijd voordoen.”

Alle modellen laten zien dat het Noordpoolijs constant zal verminderen tot het op een gegeven moment er niet meer is. Het is nog onzeker wanneer dat precies zal gebeuren, al leiden alle gegevens ernaartoe dat dit voor het zomerse pakijs voor 2050 een realiteit zal worden.

Er is echter nog hoop en dat is te vinden in schone energie en het drastisch verminderen van koolstofuitstoot, iets waar we in deze periode al een voorproefje van hebben kunnen ondervinden. Wereldwijd is het mogelijk geworden voor veel mensen om vanuit huis te werken, er is aanzienlijk minder land-, lucht- en zeeverkeer en in gebieden zoals India en China is de luchtvervuiling drastisch afgenomen. Als het mogelijk is om dit patroon door te zetten, dan is het mogelijk om het Noordpoolgebied te beschermen van wat haar anders te wachten staat.

Bron:

©AnimalsToday.nl Roy Geers