Deze week besloot de Tweede Kamer dat het fokken en doden van miljoenen nertsen in Nederland in 2024 afgelopen moet zijn. Een hele overwinning, al is het jammer dat de sector nog tot 2024 door mag gaan. Het wetstraject loopt al ontzettend lang. In 2006 diende toenmalig SP-Kamerlid Krista van Velzen de wet in bij het parlement. Later voegde PvdA-Kamerlid Harm-Evert Waalkens zich bij het initiatief. Een meerderheid voor het verbod tekende zich vrijwel meteen af, maar toch duurde het nog tot 2009 voordat de Tweede Kamer stemde voor een verbod op de nertsenhouderij.
De strijd leek gestreden, maar helaas lag de Eerste Kamer dwars. Niet omdat de meerderheid niet voor een nertsenfokverbod was, maar omdat de compensatie voor de nertsenhouders onvoldoende werd bevonden. De ChristenUnie had de beslissende stem en bleek, samen met het CDA, SGP en VVD, toch wel gevoelig voor de claim van de nertsenhouders voor 1 miljard euro schadevergoeding.
De publiekscampagne van de NFE (Nederlandse Federatie van Edelpelsdierenhouders) werpt haar vruchten af. Dat was het geval bij de behandeling in de Eerste Kamer, maar nu de NFE haar campagne geïntensiveerd heeft is het hard knokken voor dierenbeschermingsorganisaties om tegen de miljoenen kostende pr-campagne in nationale kranten en TV zenders op te boksen. De boodschap van de NFE is duidelijk: de claim voor schadevergoeding bij een verbod op de nertsenhouderij bedraagt 1 miljard euro. Een belachelijke eis, maar helaas genoeg om politieke partijen te laten twijfelen.
Niet alleen wijzen de verschillende wetenschappelijke studies die onderzoek hebben gedaan naar de hoogte van een eventuele compensatie anders uit over de hoogte van een eventuele schadevergoeding, ook is het zo dat de Raad van State heeft aangeven dat een financiële schadevergoeding gewoonweg niet mag. Waarom niet? Omdat de nertsenhouders nog 12 jaar hebben om om te schakelen naar een andere bedrijfstak en dat is ruimschoots voldoende als compensatie. Desalniettemin wordt er door de Tweede Kamer nog 28 miljoen euro vrijgemaakt om de sloop van de houderijen te vergoeden. Nertsenhouders die in 2024 vervolgens nog overtuigend aan kunnen tonen dat ze zwaar in de problemen komen met hun pensioen, krijgen een aanvullende vergoeding. Een zeer ruimhartige regeling, waar bijvoorbeeld coffeeshop in de buurt van scholen, die van de een op andere dag moesten stoppen zonder enige compensatie, alleen maar van kunnen dromen.
Maar 7 procent van de Nederlanders vindt bont een legitieme reden om een dier te doden, zo wees een onderzoek in opdracht van het ministerie van ELI deze maand uit. In plaats van de maatschappelijke weerstand tegen de bontproductie serieus te nemen gaat de sector nietsontziend door. Sterker nog, toen de vossenfokkerijen in Nederland in 2008 uiteindelijk gesloten werden werd simpelweg omgeschakeld naar nertsen. Cijfers van het Centraal Bureau van de Statistiek laten vanaf de indiening van het wetsvoorstel voor een nertsenfokverbod in 2006 een toename in moederdieren zien van 40%, terwijl het aantal nertsenhouders met 11% afnam. Veel meer dieren op minder houderijen dus. Ook na aanname van de wet in de Tweede Kamer en het debat in de Eerste Kamer in 2009 blijf de sector zich uitbreiden. Nederland is inmiddels de derde exporteur van nertsenvellen ter wereld.
De vraag blijft waarom de sector zich willens en wetens blijft uitbreiden. Ondanks een meerderheid in de Tweede Kamer. Ondanks de maatschappelijke weerstand over het houden van solitaire dieren in krappe draadstalen kooitjes, enkel voor hun vacht. Is het de overtuiging dat de claim van 1 miljard euro politici uiteindelijk af zal schrikken? Is het de zelfoverschatting van de sector, dat het belang van de bio-industrie het zoals zo vaak van dierwelzijn zal winnen? Ik weet het niet, maar stel toch voor dat de Nederlandse nertsenhouders eindelijk na gaan denken over een andere tak van sport. Of over hoe ze die miljoenen van hun pr-campagne aan kunnen wenden voor een doel waar de maatschappij wel op zit te wachten. Daar hebben ze helaas tijd zat voor. Tot 2024.
©PiepVandaag.nl Nicole van Gemert, directeur Bont voor Dieren
10 Comments
Comments are closed.
moeten die dieren nog lang wachten
en leiden voor dat het einde inzicht is
waarom niet in 2014
Dus meneer cornelissen, als het maar geld opleverd en mensen willen dat doen, dan moeten we alles maar tolereren, vrijheid, blijheid.
En waar is de vrijheidsrecht van andere levende wezens.
Volgens U moeten wij het maar goed vinden dat er alle dagen massamoord word gepleegd.
Wij vermoorden in Nederland alleen al bijna 2 miljoen dieren per dag.
Mededogen is hier ver te zoeken en dat terwijl dat onze enige overlevenskans is op deze planeet.
Beste mensen, de een is voor de andere tegen! Als je geen vlees wilt eten koop je het niet!! Als je geen bont wilt koop je het niet!! Simpel toch! Dan doe je meer als genoeg!! Wij moeten ophouden om te zeggen wat mag en niet mag als het maar verantwoord gebeurd! Er is vraag naar bond dus heb je een markt dus wordt het geproduceerd ! Of dat hier is of ergens anders het wordt geproduceerd!! Wij kunnen hier in Nederland altijd goed haantje de voorste zijn! De staat mag gewoon niet zeggen ik verbied een complete bedrijfstak op etische gronden want dan is het hek van de dam ! Kan je alles gaan verbieden! We hebben bijvoorbeeld ook geen auto nodig! Enz… Ik zeg dus wie geen vlees wil koopt t niet en wie geen bont wil wordt ook niet gedwongen om het te kopen!!! Laat ze gewoon hun werk doen en bemoei je met andere dingen! Nertsfokkers ga zo door!
Aan wat Paul van Dam terecht stelt wil ik nog het volgende toevoegen. Wat de NFE (bonthouders) gebruikt is de chantage van de ‘verplaatsing’: we gaan wel “naar het buitenland”. Onderzoekers die dierproeven doen, chanteren de politiek op dezelfde manier. (Over onderzoekers die uit het buitenland terugkeren, hoor je nooit wat.) Daar moet je natuurlijk nooit aan toegeven.
Iedereen die hier zijn zin niet krijgt heeft de mond vol van ‘het buitenland’. Het buitenland als walhalla.
Wat de bontproblematiek compliceert, is de verhouding NFE – Bont voor Dieren. De eerste zijn ondernemers, die bereid zijn diep in de buidel te tasten om bijv. via paginagrote advertenties de politiek te beïnvloeden. Dit is dus ook nog eens economische chantage. Om niet toe te geven aan deze gecombineerde chantage moet je als politicus moreel sterk in je schoenen staan.
Bont voor Dieren daarentegen is een stichting, met een steeds wisselende directie. Dat is al op zichzelf al weinig vertrouwenwekkend, bijv. om sponsors aan je te binden.
Een stichting die er wel in slaagt sponsors aan te trekken en daardoor ook media-aandacht te genereren, is AAP. Maar dat heeft dan ook een stabiele organisatie, opgezet uit het niets (in Amstelveen).
Ook Wakker Dier is een klein succesvol team.
Ik zeg niet dat BvD niets doet, zeker niet. Maar er is vèèl meer nodig – ondernemerschap! – om de NFE partij te bieden.
N.B. De Partij voor de Dieren neemt de vorige directeur van Bont voor Dieren op zijn bestuur!
@Bigmans,
Het is een veel gebruikt argument om te veronderstellen dat het neveneffect van het verbieden van kwalijke praktijken, de handel zich verplaatst naar het buitenland waar het nog veel erger is. Dit argument wordt gebruikt door zowel voor- als tegenstanders van een verbod. Ik heb niet de wijsheid in pacht maar wil wel graag mijn gedachten aan u voorleggen omdat ik denk dat per saldo het voordeel groter is om het wel te doen. Goede argumenten maakt ons ook weerbaarder tegenover tegenstanders.
Stel dat het waar is dat een verbod in Nederland een slecht effect heeft op de landen om ons heen dan zou het omgekeerde ook waar zijn dat alles wat verkeerd gaat in die landen zoveel mogelijk naar Nederland te halen. We zouden hier zachtzinniger froi gras kunnen produceren en onder verdoving gal kunnen produceren uit levende beren voor China. Iedereen voelt aan dat dit niet gaat werken.
Een andere argument dat als de handel hier stopt, het marktaandeel wordt overgenomen door het buitenland. Die kans is echter niet groot. In het buitenland zijn dezelfde mogelijkheden als hier. Naar mijn idee zouden buitenlandse investeerders het in het verleden, nu en in de toekomst dezelfde initiatieven kunnen ontplooien ongeacht de Nederlandse situatie.
Ik heb twijfels dat Nederland qua dierenwelzijn gunstiger afsteekt dan elders. De exploitatie van dieren in Nederland is massaal en het meeste speelt zich af achter muren en niet zonder redenen. De juridische status van niet-menselijke levensvormen is in Nederland niet veel beter dan van grondstoffen. De wet kent niet-menselijke levensvormen geen rechten toe, zelfs niet met wie we meer dan 97% genetisch overeen komen. De wet regelt hooguit de plichten van de “eigenaar”. De inspectie op dierenwelzijn staat voortdurend onder druk en wordt bewust steeds minder effectief gemaakt. Geen enkel dier is in Nederland veilig en de kans op een gewelddadige vroegtijdige dood groot. Dat geldt niet alleen voor dieren geboren in de vee-industrie maar ook voor dieren in de vrije natuur. Dezelfde minachting voor een individueel dier is mijns inziens in Barneveld niet beter dan in Thailand waar in het laatste geval openlijke dierenmishandeling meer wordt getolereerd.
Het meest effectief is te proberen langs politieke weg de besluitvorming te beïnvloeden binnen ons verantwoordelijkheidsgebied. Ook dat is geen vanzelfsprekendheid. In de Nederlandse verhoudingen is alleen de Partij voor de Dieren consequent. Ook het modieuze groene randje van andere partijen is vaak al moeilijk met echte duurzaamheid te verenigen (GreenWash) laat staan met het welzijn van genetisch nauwe verwanten. De uitspraak van Louis Paul Boon “Schop de mensen tot zij een geweten krijgen” is maar al te vaak waar.
We kunnen mogelijk bereiken dat een vorm van dierenmishandeling op commerciële basis niet meer in Nederland voorkomt. Dat kan een begin zijn in plaats van te wachten tot iedereen om ons heen zover is. Ons besluit kan mensen als voorbeeld dienen in andere landen om ze een steuntje in de rug te geven om binnen hun verantwoordelijkheidsgebied hetzelfde te bereiken.
Een belangrijke eigenschap van mensen is dat het overgrote merendeel volgzaam is. Bekend zijn de proefjes van de psycholoog Solomon Asch die de mens genadeloos als kuddedier ontmaskerd. Mensen vragen zich kennelijk voortdurend af wat “normaal” is, zonder verder zich af te vragen wat “normaal” eigenlijk inhoud. De kracht zit het aantal mensen dat zich conformeren aan een idee, ongeacht of ze dat bewust doen en zelfs of ze het er mee eens zijn en toch in die lijn handelen.
Het is maar een inschatting maar naar mijn gevoel weegt het negatieve effect minder zwaar dan het positieve effect van een verbod. Een maatregel dat niet alleen direct effect heeft in Nederland maar ook de kans groter maakt dat dezelfde situatie in het buitenland verbetert.
Zolang landen niet het zelfde beleid kunnen vormen zal het nooit ophouden, als Nederland er eindelijk mee ophoudt zal een ander arm land er mee beginnen, zolang er vraag blijft zal er aanbod zijn waar dan ook! We zullen de strijd altijd verliezen!!!
@Nicole van Gemert: Het s dus de vraag wat de Eerste Kamer nu weer gaat beslissen.
@Bigmans: “dubbel gevoel” volstrekt overbodig.
!. Wij zijn primair verantwoordelijk voor ons eigen land. Dan kun je nertsenhouderij niet tolereren.
Er dient wel ook een importverbod te komen.
2. Ook in andere landen wordt actie gevoerd tegen deze bedrijven. Zowel van binnenuit als van buitenaf, o.a. door WSPA.
Dit verbod zou er in elk land moeten komen en veel sneller dan 2024! Beter vandaag nog dan morgen!
@ Bigmans, ik snap werkelijkwaar niet waar de vraag vandaan komt, als iemand weet dat dieren zo moeten lijden voor hun kleding, hoe kan je er dan van genieten? Hoe kan je er dan vrolijk in rond lopen?
Er zijn alternatieven, nep bont en trouwens, ik vind bont helemaal niet mooi bij mensen, enkel bij dieren!
Helemaal met je eens Maartje. Bont wordt gedragen door prachtige dieren en lelijke mensen.
Stel dat ze zelf deze dieren moeten villen? Maar ach, er zijn zo veel gewetenloze mensen, zonder enig empathie voor de dieren. Mijn hart huilt telkens als ik maar een enkele foto zie van deze schitterende dieren, kun je nagaan wat deze dieren dan moeten doormaken….
Toch heb ik een dubbel gevoel over dit verbod. Ik ben absoluut tegen de pelsdierenfokkerij, maar het probleem is dat de vraag blijft bestaan en het aanbod dus ook. Consequentie is dat het zich verplaatst naar landen met beperktere regels en toezicht. Want ook al zijn er nog legio verbeteringen denkbaar in Nederlandse dierenwelzijnsregelgeving en toezicht daarop, vergeleken met veel andere landen is het zo slecht nog niet. Mijn dubbel gevoel komt dus voort uit de vraag of dit een verbetering is voor die arme dieren…