Nederland slaat zich graag op de borst als het gaat over hoe goed men het allemaal regelt. Maar Nederland discrimineert op grote schaal dieren. Dieren die geboren worden en leven in het koninkrijk Nederland.
Zo zijn wij van Stichting Dierenhulp al jaren in de weer voor het welzijn van dieren die leven op, wat we tegenwoordig Caribisch Nederland noemen. De zes eilanden genaamd : Aruba, Curaçao, Bonaire, St. Maarten, Saba en St. Eustatius. Grondgebied van Nederland. Waar Nederlandse politieagenten rondlopen, het Nederlands paspoort gehanteerd wordt, De taal gesproken wordt en waar vanuit politiek Den Haag tal van wetten ingevoerd zijn. Vooral wetten die belastingopbrengsten moet garanderen.
De voorgaande ministers en staatssecretarissen (overigens allen CDA) hebben wij herhaaldelijk gevraagd naar dierenwelzijn en de aanpak van Nederland als moederland daarbij. Het antwoord was steevast dat dit geen aangelegenheid was van de Nederlandse overheid. Ofwel afschuiven en doorverwijzen naar het volgende loket. Waarin een land ‘groot’ kan zijn.
Daarop zijn we zelf met een team gespecialiseerde juristen maar aan de slag gegaan en hebben wetsvoorstellen samengesteld en formuleringen aangebracht. De lokale juristen, die allen het hart op de goede plek hebben, doen dit geheel pro deo. Na 2,5 jaar van hard werken achter de schermen konden wij van Stichting Dierenhulp de eerste versie overhandigen aan de regeringsfractie op Aruba. Waarna het fine tunen begon en we inmiddels kunnen melden dat ruim de helft van onze voorstellen door het parlement geloodst zijn. Enorme winst voor alle dieren op Aruba. Maar er is veel meer te doen. Met name omdat deze dieren niet op steun van Nederland hoeven te rekenen.
Deze informatie is door ons kenbaar gemaakt aan de PvdD en aan de PVV. Laatstgenoemde mag dan opvattingen kennen die niet door veel gedragen worden, het is wel een partij waar dieren meetellen. Immers de dierenpolitie kwam uit de koker van Dion Graus en werd door onder andere CDA en PvdA lacherig aangeduid als de cavia politie. Elke dag zien we de noodzaak van een politie die de rechten van het dier respecteert. Helaas.
Inmiddels zijn we 3 jaar verder en staan we aan de vooravond van besprekingen met de politiek op Curaçao. Daar waar Nederland deze dieren in de kou laat staan doen wij dat niet. En met ‘wij’ bedoel ik de particuliere organisatie die opgericht werd in 1996 uit liefde en belofte aan een ex zwerfhondje. Mijn eigen Rakker is de drijfveer achter alles wat wij mogen doen voor dieren.
Zonder enige overheidssubsidie of enig inkomen van één der vele loterijen. Enkel bestaand dankzij de gratie van dierenvrienden die van mening zijn dat in een samenleving dieren er volledig bij horen. Vrijwilligerswerk dat met veel liefde gedaan wordt en waarvan veel dieren al geprofiteerd hebben.
Want te vaak grijpen overheden naar het middel afmaken van zwerfdieren. Terwijl al sinds 1996 het probleem bij de bron aanpakken. Voorkom dat deze dieren geboren worden. Steriliseren en castreren, we hebben aangetoond dat het werkt en hebben de politiek van Aruba achter ons gevonden. Waarbij men nu de vruchten plukt van de aanpak.
In mei schreven we een brief aan de huidig staatssecretaris mevrouw Sharon Dijksma. We stuurden een kopie van de brief naar de voorzitter van de PvdA, Hans Spekman maar mochten tot op heden geen enkele reactie van de staatssecretaris of de voorzitter vernemen. Wij vragen ons inmiddels af hoe sociaal de PvdA is?
Ook is de PvdD in bezit van onze brief waarin we de problemen binnen het koninkrijk Nederland aankaarten, alsmede onze aanpak weergeven en de resultaten. Resultaten die er niet om liegen.
We kunnen enkel hopen dat de verantwoordelijke staatssecretaris de inhoud tot zich neemt en ziet dat naast de mensen die op de eilanden leven ook de dieren rechten bezitten. Rechten die tot op heden niet erkend worden. Rechten op een dierwaardig bestaan en met de bescherming die ze verdienen. Want het afschuifsysteem en het niet nemen van verantwoording kost levens.
Wij blijven ons met man en macht inzetten voor deze dieren. Nederlandse dieren! Samen met onze vrijwilligers komen we voor hen op, om dieren een stem te geven. De juristen werken achter de schermen verder. En het team dierenartsen steriliseert elke dag door waarbij alle gegevens van het dier alsmede de eventuele eigenaar vastgelegd worden in onze database. Zodat we heel snel bij welk incident ook kunnen zien wat er exact gaande is.
Dieren ze gaan me aan het hart. Ik ben mijn beide ouders dankbaar dat ik de liefde voor dieren heb meegekregen van ze. De wetgeving op de voormalige Antillen heb ik tot een persoonlijk project gemaakt. Omdat deze dieren er voor mij wel degelijk bijhoren.
Het is enkel te hopen dat politiek Den Haag dat ook gaat inzien en erkennen.
We zijn benieuwd wat we als antwoord gaan ontvangen van mevrouw Sharon Dijksma, maar veel hoop hebben we niet. Immers in de Nederlandse grondwet wordt een dier omschreven als ‘ ding ‘.
We wachten het af, de wonderen zijn misschien de wereld nog niet uit.
Meer informatie over stichting Dierenhulp ziet u op www.dierenhulp.nl.
Met diervriendelijke groet,
Mark Erwin Vos, initiatiefnemer
Stichting Dierenhulp
©PiepVandaag.nl