Elk jaar is het weer moederdag en krijg ik een schitterend ontbijt op bed… met bloemen erbij. En het voelt elk jaar een beetje ongemakkelijk om al die liefde te ontvangen, want ik ben toch elke dag moeder? Het is toch normaal? Tja, en naar mijn moeder ga ik niet, dat voelt nog ongemakkelijker. We hebben het nooit gevierd. Dus waarom nu dan wel?
Wat vieren we dan eigenlijk met moederdag? Alles in de natuur krijgt op dit moment kleintjes: onder de grote beuken staat het vol met groene zaailingen, de nesten in de bomen piepen van het nieuwe leven, ouders vliegen af en aan met voedsel. Naast mijn bijenhuis worden hele mezennesten groot gebracht met bijen als het hoofdgerecht. En zo doen de bijen het zelf ook: de werksterbijen vliegen af en aan om stuifmeel te verzamelen om de duizenden jonkies te voeren die hongerig piepen in hun cellen van bijenwas. Het volk groeit als kool. De koningin legt eitjes dat het een lieve lust is. Anderhalf keer haar eigen lichaamsgewicht, 2000 eitjes per dag! En dan komt het grote moment. De oude moederkoningin zwermt uit en neemt een deel van het volk met zich mee. Haar paleis achterlatend aan de jongen prinsessen, die het leven van het volk zullen voortzetten. Slechts de mieren en de honingbijen zijn superorganismes, die leven als volk en waarbij de voortplanting een heel nieuw volk voortbrengt. Dit superorganisme is wat onze verwondering wekt: want hoe doen ze dat, leven als een volk waarbij zonder hiërarchische structuur alle taken binnen het volk in afstemming met de processen in de natuur worden uitgevoerd? Hoe zou onze samenleving eruit zien als wij onderling samenwerken en al onze taken richten op het welzijn en het voortbestaan van ons volk en het versterken van de processen in de natuur?
De wilde bijen en hommels hebben hun eigen leefwijze: ze worden nu geboren uit de eitjes die vorig jaar gelegd zijn. Na hun geboorte worden de vrouwtjes meteen bevrucht en bouwen ze met vooruitziende blik nieuwe nestjes voor de bijen van volgend jaar. Elk eitje krijgt een theelepel stuifmeel mee en wordt zorgvuldig in een klein kamertje met van aarde gemetselde muren, opgeborgen. De larve eet zich dik en rond aan het stuifmeel en verpopt zich. Als een zaad ligt het te wachten tot het volgend jaar hun favoriete bloemen bloeien.
De bijen zijn de moeders in de natuur. Zij zijn de stille kracht in de natuur die zorgt voor bestuiving van planten en bomen zodat vrucht- en zaadvorming plaats vindt. 80 Procent van de natuur die wij kennen moet bestoven worden. Met de zaden en vruchten voeden wij ons niet alleen, maar ook duizenden soorten dieren. De bijen zijn het vliegwiel van het leven!
Maar we hebben het ze erg moeilijk gemaakt. In Nederland staat meer dan 55% van de soorten op de rode lijst. Ze hebben geen voedsel en geen plek om te nestelen. Ons landschap is te groen, er heerst grote bloemarmoede. Stichting Bee Foundation is een van de organisaties in Nederland die bijenoases aanlegt, nieuwe voedselrijke plekken voor bijen, hommels en vlinders.
Geef voor moederdag jouw moeder bloemen cadeau die bloeien in een bijenoase. Dit is een schitterend cadeau ook voor de moeders van de natuur! Voor 5 euro/m2 legt Bee Foundation bijenoases aan vol met inheemse bloemen die elk jaar terug komen, die gifvrij zijn en waar de nestjes met de bijen voor volgend jaar te vinden zijn.
Ik weet het nu, moederdag gaat om het vieren van het leven. Mijn moeder krijgt dit jaar meters bijenoase cadeau!
Blog Bee Foundation
