Comité Dierennoodhulp ontving een brief van een moeder, wiens kind in groep 8 zit en via de schoolmelk zeer eenzijdige informatie verstrekt krijgt over de zuivelindustrie. Deze informatie lijkt echter meer op propaganda, zonder aandacht voor de keerzijde van de vee-industrie, dierenwelzijn en plantaardige alternatieven voor zuivel.
Team Schoolzuivel van FrieslandCampina zegt expert in zuivel op scholen te zijn en heeft een speciaal ‘schoolzuivelprogramma’ ontwikkeld. Basisscholen krijgen 20 weken lang zuivel voor de kinderen, vergezeld van allerlei vormen van lesmateriaal met informatie over melkproducten. Hierbij is echter nauwelijks aandacht voor het welzijn van melkkoeien en al helemaal geen informatie over het leven van het (vlees)kalf, dat al vroeg bij de moeder wordt weggehaald. Comité Dierennoodhulp:
“In het lesmateriaal komt plantaardige melk niet voor en op de website zuivelonline.nl worden wel plantaardige varianten genoemd, maar wordt dit, in tegenstelling tot dierlijke zuivel, maar onaantrekkelijk weergegeven.”
Comité Dierennoodhulp en andere dierenwelzijnsorganisaties zijn van mening dat scholen niet mee horen te werken aan dergelijke eenzijdige vorm van informatie, zonder dat er ook aandacht wordt besteed aan de keerzijde van de zuivelindustrie. Hoe duurzaam en milieuvriendelijk is de zuivelindustrie in vergelijking met plantaardige producten nou werkelijk? Daarom is de brief van de moeder aan de directeur en medezeggenschapsraad gepubliceerd, in de hoop dat andere ouders eenzelfde stap zetten en aan de bel trekken bij het schoolbestuur. De directeur van deze school heeft in ieder geval positief op de brief gereageerd en zal aandacht gaan besteden aan plantaardige varianten, zo meldt Comité Dierennoodhulp in een persbericht.
Beste directeur en MR,
Donderdag las ik al een stukje over schoolmelk in de nieuwsbrief en gisteren kwam mijn zoon thuis met een werkboekje over zuivel van zuivelonline.nl. Waarschijnlijk hoort dit promotiemateriaal bij het feit dat onze school is ingeloot voor schoolmelk, zoals in de nieuwsbrief stond.
Ik heb zowel het stukje in de nieuwsbrief als het werkboekje doorgelezen en schrik wel van de wijze waarop zuivel wordt gepromoot en de koe door zuivelonline.nl als een soort ‘melkrobot’ wordt weergegeven. Over het leven van het kalfje en hoe hier mee omgegaan wordt, wordt niets vermeld. Het kalfje is helaas het ‘bijproduct’ van de zuivel-industrie en wordt vrijwel altijd direct na de geboorte bij de moeder weggehaald om vervolgens getransporteerd te worden naar een ander bedrijf om daar in 8 maanden ‘afgemest’ te worden voor de slacht. Het gaat hier jaarlijks om anderhalf miljoen kalfjes. Er komen steeds meer vreselijke beelden aan het licht over de wijze waarop met deze kalfjes, maar ook met de koeien zelf wordt omgegaan. Koeien gaan zelfs hoogdrachtig naar de slacht en dit zijn echt geen uitzonderingen helaas.
Onlangs is Dier&Recht een voorlichtingscampagne gestart waarbij zij mensen informeert over de schaduwkanten van zuivel en het verborgen leed van kalfjes. Maar zuivelonline.nl heeft alles op alles gezet om te voorkomen dat Dier&Recht deze informatie op grote posters kan verspreiden. Deze kant van het verhaal houden ze liever voor zich.
Al dat dierenleed is echter onnodig, want er zijn tegenwoordig meer dan genoeg smakelijke, plantaardige alternatieven voor dierlijke zuivel, die juist ook zorgen voor minder milieubelasting dan zuivel via de koe. Voor een goede gezondheid is dierlijke zuivel ook niet noodzakelijk, want voedingsstoffen die aanwezig zijn in melk, zoals eiwitten en calcium, kunnen eveneens uit plantaardige voedingsmiddelen worden gehaald.
Juist om te zorgen voor minder dierenleed, minder milieubelasting en het behalen van klimaatdoelen, zou het mooi zijn als scholen juist hier meer aandacht voor hebben en op een positieve manier kinderen na willen laten denken om ook eens een plantaardige keuze te maken in plaats van zuivel, maar ook in plaats van vlees. Zoals zuivelonline.nl zelf al schrijft is duurzaamheid belangrijk voor onze kinderen en kleinkinderen, maar in bijgevoegde Boerderijbewijs presenteren ze met trots het aandeel van de melkrundvee-industrie: ‘53 zuivelfabrieken, 18.500 melkveebedrijven, 1,6 miljoen melk- en kalfkoeien en 1,1 miljoen hectare grasland en snijmais – dat is bijna 30% van Nederland’. Als dit nou eens allemaal niet meer nodig zou zijn omdat we steeds meer over gaan op plantaardig….dan zou er pas echt sprake zijn van duurzaamheid.
Het liefst zou ik zien dat jullie om deze redenen willen overwegen om deze zuivel-promotie niet voort te zetten, of om anders in ieder geval het volledige verhaal van zuivel aan de kinderen te vertellen en daarbij een uitleg te geven over plantaardige alternatieven voor zuivel en vlees. Dit volledige verhaal kan ook prima zonder schokkende beelden vanuit de industrie, maar kinderen hebben wel recht op een compleet verhaal zodat zij hier ook zelf over na kunnen denken. De plaatjes van de gezellige en blije boerderijdieren in de wei is echt niet meer van deze tijd.
Ik hoop ook niet dat er een excursie komt naar een melkrundveehouderij zoals aangeboden en gestimuleerd wordt op zuivelonline.nl, maar misschien is een bezoekje aan www.Ojah.nl * in Ochten een leuker idee?
Groeten,
Anoeska, moeder groep 8
.
* Fabriek voor ‘plantaardig vlees’ in gemeente Neder-Betuwe: https://www.ojah.nl/
.
Bron:
- Persbericht Comité Dierennoodhulp
1 Comment
Comments are closed.
Wat goed van deze moeder.
Hoewel het onderwijs vaak de mooiste ideaalbeelden verkondigd is het het in praktijk brengen daarvan nog wel eens een aandachtspuntje. In eerste instantie zal het, bij een onderwerp als dit, afhangen van de leerkracht en zijn/ haar affiniteit met het onderwerp. Reële informatie wordt niet aangeleverd via de commerciële uitgeverijen; integendeel. Informatieve boeken voor de kleintjes over boerderijdieren staan bol van de leugenachtige foto’s. Vrolijk dartelende jonge dieren in het stro terwijl het moederdier tevreden toekijkt. Het wrange is dat deze boeken vaak geproduceerd worden in landen waar het met dierenwelzijn nog veel beroerder is gesteld dan hier.
Het boekje van Red een legkip ; “Isabel en Annabel in de sneeuw” is het enige boekje dat een reëel beeld schetst van bv. de kip. Maar ja, je wilt je klasje natuurlijk nou ook weer niet direct helemaal verward en van streek hebben. Want daar gaat het uiteindelijk om; de waarheid is eigenlijk te gruwelijk om te weten.
Ik hoop dat deze school gehoor geeft aan de oproep van deze moeder. Want als de waarheid niet gezien mag worden, draag dan in elk geval wel de alternatieven aan zodat een kind, goed geïnformeerd, op een gegeven moment zelf een keuze kan maken.