De inkt van het artikel over het vreselijke lijden van de Schotse kweekzalm is nog niet droog, of het volgende kweekvis schandaal steekt de kop alweer op. Deze keer bij een IJslandse viskwekerij op zee, Arctic Fish. Ongeveer een miljoen zalmen worden vroegtijdig afgemaakt omdat ze ‘levend worden opgegeten’ door de parasitaire zeeluis.
Natuuractivist Veiga Grétarsdóttir ging op onderzoek uit met haar drone en filmde de dieren in hun kooien bij dit bedrijf. Grétarsdóttir schrok enorm toen ze meekeek op het scherm van haar afstandsbediening. Ze zag geen enkele gezonde vis. In plaats daarvan zag ze vissen die tot aan schedel toe waren aangevreten door de zeeluis. De zeeluis voedt zich met de huid van de zalm, waardoor er open wonden ontstaan. De daaropvolgende infecties zijn niet alleen ontzettend pijnlijk voor het dier, maar het immuunsysteem raakt ook nog eens verzwakt. En dat betekent dat ze een langzame dood sterven.
Onderstaande reportage bevat de schokkende dronebeelden van Veiga Grétarsdóttir:
.
De IJslandse dierenwelzijnsramp
Trygve Poppe, een zalmexpert en voormalig professor, gespecialiseerd in visgezondheid aan de Noorse faculteit Diergeneeskunde:
“Dit is het ergste wat ik ooit heb gezien; zowel de wonden als de hoeveelheid vissen die besmet zijn. Dit is een ware dierenwelzijnsramp. Aan de roze hoofdjes kan je zien dat de huid helemaal weg is gevreten. De huid, die een schild vormt tussen de vis en het water, is compleet verdwenen. Bloed lekt weg, ze raken hun balans kwijt. De vissen zijn letterlijk stervende voor onze ogen.”
.
Pesticiden in zee
Arctic Fish is één van IJslands grootste kweekzalmbedrijven en is onderdeel van het Noorse bedrijf Mowi. Mowi is ‘s werelds grootste zalmproducent. Arctic Fish heeft zelf al geprobeerd de zeeluis te bestrijden, zonder resultaat voor de zalmen. Dit gebeurde met een middel dat de ramp alleen maar groter heeft gemaakt, want men gebruikte pesticiden. De vissen worden daarvoor opgesloten in kooien gemaakt van netten. Pesticiden lekken weg , waardoor ook ander leven in zee vergiftigd raakt.
.
Ontsnapte kweekzalm
Dit is niet het enige schandaal. Het bedrijf kwam al eerder dit jaar in opspraak. In augustus ontsnapten zo’n 3.500 zalmen uit de zeekooien. De kans is groot dat de losgebroken zalmen zich gaan voortplanten met de lokale wilde zalmpopulatie. De gekweekte zalm is zo genetisch gemanipuleerd dat ze sneller groot of slachtrijp worden. Net zoals de plofkip of vleeskuikens op land. Als ze zich kruisen met de wilde zalm zorgt dit voor nakomelingen die sneller en jonger volwassen worden. Deze dieren zijn zwakker en leven minder lang. Daardoor kunnen ze zich weer minder goed in de natuur voortplanten.
.
Landkwekerijen als oplossing?
Experts wijzen naar landkwekerijen als oplossing voor deze problemen. De vissen kunnen niet ontsnappen naar de open zee, en de zeeluis komt er niet bij. Een ander voordeel volgens de experts is dat de meststoffen die de zalmen produceren niet in zee terechtkomen. Kwekerijen op land voeren deze stoffen af en drogen het, zodat het als mest over landbouwgrond verspreid kan worden. Een twijfelachtige reden, want we hebben al een groot mestoverschot van landbouwdieren in Europa.
Dierenwelzijn komt nergens aan de orde bij deze experts. Ook op land is een viskwekerij niet anders dan bio-industrie in een nieuw jasje, met alle nadelige gevolgen voor het dierenwelzijn. Welzijn zou juist het belangrijkste uitgangspunt moeten zijn, omdat het in deze sector om levende wezens gaat. Zalmen opsluiten in kooien is ontzettend wreed en druist in tegen hun natuur. In zee of op het land; voor de vis zelf maakt het weinig uit waar hij opgesloten wordt. Behalve dat de vis op het land geen last heeft van zeeluis.
.
Steeds meer kritiek op ’s werelds eerste industriële octopuskwekerij
Plofzalm
De vergelijking tussen kweekzalm en plofkip dringt zich terecht op. Per kubieke meter water leven 36 kweekzalmen. Voor een vis die van nature een migrerende soort is en vele duizenden kilometers af kan leggen, is dit een vreselijk bestaan. Daar is niets natuurlijks meer aan. En kweekvis is zeker niet duurzaam te noemen, wat te pas en te onpas wordt beweerd. Laten we het beestje gewoon bij zijn naam noemen: het is geen kweekzalm, maar plofzalm.
Bronnen:
- Foodlog [1, 2]
- The Guardian
- Guardian News/YouTube
- RTL Nieuws
- Lees ook op AnimalsToday:
.
Luis in de pels: het schokkende verhaal achter Schotse kweekzalm
©AnimalsToday.nl Mariska van Geelen
