Mexicaanse drugskartels verleggen hun werkterrein steeds meer naar de handel in wilde dieren. Deze georganiseerde bendes gebruiken de legale visvangst als dekmantel voor illegale activiteiten. Zo versterken zij hun greep op de legale visserij van het land en gebruiken deze om illegaal gevangen zeedieren wit te wassen.
De georganiseerde misdaad wist stapje voor stapje de Mexicaanse visserijsector binnen te dringen. In eerste instantie begonnen de kartels controle uit te oefenen over stropers die illegaal beschermde vissoorten vingen. Vervolgens richtten zij zich op de meer kleinschalige vissers die voornamelijk laagwaardige vissoorten vangen en dwongen hen om goederen uitsluitend aan de kartels te verkopen. Momenteel hebben de kartels, en in het bijzonder het Sinaloa-kartel, de controle overgenomen van grote bedrijven die over vissersvloten beschikken en met name hoogwaardige vissoorten exporteren.
Geweld
De kartels gebruiken deze legale bedrijven om gestroopte zeedieren wit te wassen. De kartels dwingen vaak hun zin door, door middel van afpersing. Mocht een partij ten slotte toch niet willen meewerken, dan schuwen de kartels ook geweld niet. Het is geen uitzondering dat vissersboten in brand worden gestoken of prominente leden van viswerkingsbedrijven ontvoerd. Daarnaast dwingen de kartels ook restaurants om vis exclusief bij hen te kopen.
Dierhandel in ruil voor drugs
De kartels in het land zijn in het verleden al verschillende keren gelinkt aan de handel in zeedieren, alleen gaan de kartels volgens het Brooking Instituut ditmaal nog een stapje verder. Deze in Washington D.C. gevestigde denktank suggereert in een binnenkort te verschijnen rapport dat de misdaadgroeperingen hun handel in wilde dieren opvoeren, veelal met eindbestemming China. Als tegenprestatie ontvangen de kartels meestal chemicaliën die worden gebruikt voor de productie van verschillende drugs zoals fentanyl of methamfetamine.
Vanda Felbab-Brown, hoofdauteur van het rapport, benadrukt dat het niet hoofdzakelijk om de handel in zeedieren gaat. Uit haar bevindingen, die zijn gebaseerd op interviews met ambtenaren, milieugroepen en vissers, blijkt dat er ook veel andere diersoorten naar China worden gesmokkeld. Het gaat het hier bijvoorbeeld om zeekomkommers of haaienvinnen, maar ook om lichaamsdelen van jaguars of reptielen. Vaak worden er delen van de dieren gebruikt bij de verwerking in de traditionele Chinese geneeskunde.
Juan Carlos Cantú, programmadirecteur voor Mexico bij organisatie Defenders of Wildlife bevestigt de bevindingen van het rapport. Volgens hem klopt het inderdaad dat de reikwijdte van de georganiseerde misdaad veel verder gaat dan alleen de illegale handel in zeedieren. Er worden de laatste tijd immers steeds vaker karkassen van jaguars gevonden zonder poten, tanden en andere lichaamsdelen. Er wordt daarom verondersteld dat deze ontbrekende lichaamsdelen van de jaguars aan China worden verkocht.
Jaguar steeds vaker gestroopt voor traditionele Chinese medicijnen
Daarbij neemt Cantú aan dat deze lichaamsdelen waarschijnlijk ook als trofeeën worden gebruikt. Het aantal jaguars dat wordt gedood is namelijk te laag om het zinvol te maken voor de georganiseerde misdaad om betrokken te raken bij de handel in grote katachtigen. Meestal wanneer kartels een product veroveren komt er ook een explosie van geweld bij kijken. Hij beweert daarom dat de kartels nog niet betrokken zijn bij de handel van jaguars, omdat er geen significante toename in geweld is gedetecteerd in de zuidoostelijke staten van Mexico, waar het merendeel van de jaguarpopulatie leeft. Hoewel de handel in jaguars waarschijnlijk nog niet erg winstgevend of omvangrijk is, kunnen de vermiste lichaamsdelen een voorbode zijn van toekomstige activiteiten van de kartels. Daarom is het van belang dat natuurbeschermers en overheidsinstanties deze praktijken goede in de gaten houden.
De connectie met China
Het stropen van wilde dieren in Mexico wordt dikwijls gedreven door een vraag naar deze producten in Centraal-Amerika en de Verenigde Staten. De laatste jaren neemt deze vraag echter met name toe vanuit China. Felbab-Brown zegt dat dit grotendeels de schuld is van de passiviteit van de Mexicaanse overheid. Laks beleid en bezuinigingen op milieubescherming en handhaving zorgen ervoor dat er minder middelen beschikbaar zijn voor iedereen die deze misdaden probeert te bestrijden.
Clare Perry van het in Londen gevestigde Environmental Investigation Agency, die de totoaba-handel (een bepaalde vissoort) in Mexico bestudeert en niet betrokken was bij het rapport, gaat verder in op dit probleem. Ze legt uit dat het probleem namelijk verder reikt dan alleen in Mexico. Zo is er een gebrekkige samenwerking tussen Mexico en China bij het bestrijden van de kwestie en zijn er daarnaast bijna geen inspanningen van de Chinese kant om de vraag naar beschermde zeediersoorten zoals de totoaba te verminderen.
Het probleem gaat zelfs zover dat de legale visserij in Mexico steeds vaker wordt gebruikt als voorkeursroute voor het vervoeren van illegale dierlijke producten. Dit leidt er uiteindelijk toe dat de kartels actief blijven in de handel in wilde dieren. Zolang China geen strengere kapitaalcontroles uitvoert die het Chinese burgers moeilijk maakt om grote sommen geld naar het buitenland te sturen, zal het mogelijk blijven om chemicaliën te ruilen voor diersoorten vanuit Mexico en dus beperkingen te omzeilen. De conclusie van het rapport luidt dan ook dat de Mexicaanse regering meer moet inzetten om de bescherming van wilde dieren te garanderen. De overheid zal de inzet van milieuactivisten en ngo’s meer moeten gebruiken en ze beschermen om ervoor te zorgen dat de kartels niet meer hun gang kunnen gaan.
Bron:
©Animals Today, Daan de Boer
