Op de stranden van de Atlantische kust zijn meer dan 1100 dode dolfijnen aangespoeld. Ze zijn verdronken nadat ze verstrikt raakten in visnetten. Ook de voorgaande jaren zijn er duizenden dolfijnen op deze wijze omgekomen. Volgens zeebiologen is het voortbestaan van de dolfijn in de Atlantische zee daardoor in gevaar.
Volgens Morgane Perri, een zeebioloog uit Bretagne, Frankrijk, zijn er in de afgelopen drie jaar elk jaar meer dan 1000 dode dolfijnen en bruinvissen aangespoeld. Veruit de meeste daarvan zijn verdronken in de netten van trawlers, grote vissersschepen met trechtervormige netten. Uit autopsie van de kadavers blijkt dat de dieren botbreuken, gebroken staarten en gebroken vinnen hebben. Ook hebben veel dieren diepe snijwonden opgelopen door de dunne nylondraden van de netten.
Bovendien zijn er dolfijnen aangetroffen met ernstige verminkingen, waarschijnlijk veroorzaakt doordat vissers de dieren lossnijden voordat ze ze van boord gooien. Deze dieren maken weinig kans op overleving en sterven vaak een langzame en pijnlijke dood. Perri:
“We bereiken sterftecijfers die het voortbestaan van de dolfijnenpopulatie in de Golf van Biskaje bedreigen.”
Werkelijke aantal tot 10 keer hoger
Het aantal dode dolfijnen dat wordt aangetroffen zou maar een klein deel uitmaken van het totale aantal. Wetenschappers denken dat het werkelijke aantal dolfijnen dat in de visnetten voor de Franse kust sterft zo’n 5 tot 10 hoger is. Geschat wordt dat wereldwijd jaarlijks zo’n 300.000 dolfijnen door visnetten sterven.
De visnetten zijn al decennialang een belangrijke doodsoorzaak voor dolfijnen, maar de laatste jaren is er een duidelijke stijging in aantallen te zien. Dit komt doordat vissers hun methode hebben veranderd. Zo vissen trawlers bijvoorbeeld in tweetallen op zeebaars en gebruiken ze sleepnetten.
Volgens de Franse wet moeten vissers alle bijvangsten van dolfijnen, walvissen en bruinvissen aangeven bij de autoriteiten, maar volgens Perri doen zij dit zelden.
Kwetsbare soort
Dolfijnen zijn na zo’n 6 tot 10 jaar geslachtsrijp en de vrouwtjes hebben een draagtijd van een jaar. Door deze lage reproductiesnelheid en het feit dat dolfijnen zoogdieren zijn, die aan de oppervlakte moeten komen om te ademen, zijn de dieren een kwetsbare soort. Er is maar een kleine daling in aantallen nodig om de populatie in gevaar te brengen.
In het eerste decennium van deze eeuw werkten wetenschappers en vissers samen om akoestische apparaten te ontwikkelen die dolfijnen waarschuwen voor de netten. Hoewel aangetoond is dat deze zogenaamde ‘pingers’ de bijvangst daadwerkelijk verminderen, wordt de technologie niet breed gebruikt.
Acties
Actiegroep Sea Shepherd vindt daarom ook dat trawlers niet meer zouden mogen vissen in paaigronden met zeebaars en pleit voor meer toezicht op de visserij. De organisatie brengt met haar campagne “Operation Dolphin By-Catch” het grote aantal gestorven dolfijnachtigen onder de aandacht van het publiek. Ook probeert ze de Franse autoriteiten tot actie te bewegen.
Het probleem is al dertig jaar aan de gang, maar er is een soort onderlinge geheimhoudingsplicht, zegt Lamya Essemlali, voorzitter van Sea Shepherd Frankrijk.
Operation Dolphin By-Catch: actievoerders van SeaShepherd leggen aangespoelde dode dolfijnen op het Place de Trocadéro in Parijs om de problematiek onder de aandacht te brengen:
Actiegroep Blue Planet Society is een petitie gestart waarin de EU wordt opgeroepen maatregelen te nemen om de bijvangst van dolfijnachtigen in de Europese wateren te stoppen. Deze is inmiddels al zo’n 300.000 keer ondertekend.
Virginijus Sinkevičius, EU-commissaris voor Milieu, Oceanen en Visserij verklaarde tegen Blue Planet Society “vastbesloten te zijn om oplossingen te vinden om bijvangst van dolfijnen en andere beschermde soorten te voorkomen vóór het volgende winterseizoen in de Golf van Biskaje”.
Bronnen:
©Animals Today Liesbeth Riekwel
1 Comment
Comments are closed.
dag, als al tweede keer is waarom hebben jullie niks gedaan om dit te vermijden dan waren er geen doden geweest of minder begrijpt dit toch niet