Het zeegras in Mallorca, Spanje, raakt vervuild door zonnebrandmiddelen. Wetenschappers waarschuwen dat UV-filters die in het zeegras terechtkomen, mogelijk schadelijk zijn voor ecosystemen.
Vakantieoord Mallorca trekt jaarlijks vele toeristen, vanwege de aantrekkelijke stranden en het mediterraanse klimaat. Om niet te bezwijken onder de hete zon, nemen velen ter verfrissing een duik in het helderblauwe zeewater. Voor snorkelaars en duikers is het prachtige onderwaterleven een paradijs. Ter bescherming tegen de brandende zon, wordt er volop gesmeerd met zonnebrandmiddelen. De bestanddelen hiervan komen echter los bij het betreden van het water, en worden vervolgens geabsorbeerd door het bodemleven; hetzelfde mariene leven dat verantwoordelijk is voor de transparantie van het water en de rijkdom aan biodiversiteit.
'While the full impact of these chemicals on #seagrass remains unknown, the researchers are concerned about potential harmful effects'
Have you ever thought about the wider impact of your toiletries and suncream on the #envrironment?https://t.co/Cqp5h8FfSA
— Ba Nyamo Tanko (@BaNyamoTanko) April 13, 2022
Toerisme
Uit recent onderzoek blijkt dat ultraviolette filters terechtkomen in de stengels van de Posidonia oceanica, een zeegras aan de kust van Mallorca. Deze soort is endemisch in de Middellandse Zee en biedt beschutting aan vele mariene dieren. Volgens wetenschappers is deze vervuiling afkomstig van de toeristische sector, van recreatieve activiteiten en afvallozing. In het wetenschappelijke tijdschrift Marine Pollution Bulletin is het onderzoek gepubliceerd. Dr Silvia Díaz Cruz, co-auteur van het onderzoek:
“Deze mariene enclave wordt beïnvloed door havenactiviteiten, waterlozing en toerisme. Doordat de Middellandse Zee ondiep, klein en zeer gesloten is, kunnen concentraties van UV-absorberende chemicaliën hoge niveaus bereiken.”
Onderwaterleven
De Posidonia oceanica vormen lange dichte onderwaterweilanden en een uitgestrekt habitat voor vele mariene soorten, zoals zee-egels, zeeslakken en vele vissoorten. De plant heeft wortels, stengels, bladeren en bloemen, en groeit op een diepte van ongeveer 40 meter. Daarnaast speelt het zeegras een belangrijke rol in andere aspecten van het milieu. Mariene flora neemt grote hoeveelheden CO2 op uit de atmosfeer en zet deze om in zuurstof. Het zeegras dient daarom als een gigantische koolstofopslag. Ook filtert het de sedimenten, waardoor het water helder is. Dankzij de handhaving van een goede waterkwaliteit en zuurstofgehalte kunnen meer dan vierhonderd zeeplanten en duizend soorten mariene dieren zich voeden en voortplanten. Bovendien biedt deze waterflora bescherming aan de kust, doordat het als een natuurlijke barrière tegen erosie werkt. Het is dan ook van groot belang het gebied te beschermen tegen vervuiling.
The Balearic Islands Hope Spot is home to beautiful Posidonia oceanica seagrass meadows between Ibiza and Formentera. These seagrass meadows are among the longest-living plants on Earth. #HopeSpots https://t.co/mObXOpwjb6 pic.twitter.com/GDw7p08twd
— Mission Blue (@MissionBlue) September 22, 2021
Negatieve gevolgen
Na bemonstering van het zeegras zijn verschillende concentraties van meerdere componenten uit zonnebrandmiddelen aangetroffen, waaronder oxybenzone, avobenzone 4-methyl, benzylideenkamfer, benzofenon-4 en methylparabenen. Tot zover is dus bekend dat deze bestanddelen zich hier ophopen. Het effect ervan is nog onbekend.
Mogelijk hindert de ophoping van chemicaliën de fotosynthese die plaatsvindt in het zeegras. Dat zou betekenen dat het zuurstofgehalte in de Middellandse Zee wordt verstoord, en kan ernstige gevolgen hebben op de onderwaterecosystemen.
Co-auteur Prof. Nona Agawin:
“Als we ontdekken dat zonnefilters de fotosynthese en productiviteit van zeegrassen verder aantasten dan alleen accumulatie, hebben we een probleem, aangezien deze zeegrassen een belangrijke ecologische rol spelen aan de Middellandse Zeekusten.”
Schildpadden en dolfijnen
Eerder onderzoek liet zien dat ultraviolette filterende zonnebrandmiddelen schadelijke effecten kunnen hebben op de ontwikkeling en het voortplantingssysteem van vissen, schildpadden en dolfijnen. De wetenschappers benadrukken dat er nader onderzoek nodig is naar de effecten van de chemicaliën in zeegrasweiden. Prof Nona Agawin:
“Als we ontdekken welke zonnebrandmiddelen schadelijk zijn voor zeegrassen, dan moeten we beter reguleren en alternatieven bieden om de strandgangers evenals de zeegrassen te beschermen.”
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Jennie Cools
