Een losgebroken paard in een vrachtvliegtuig van New York naar België maakte dat de Boeing 747 een half uur na het opstijgen rechtsomkeert moest maken. Voor een veilige landing op John F. Kennedy International Airport is eerst 20 ton brandstof in de oceaan gedumpt, zo meldt ABC News.
Het nieuws over het losgebroken paard is gebaseerd op radiocommunicatie tussen het vrachtvliegtuig en de luchtverkeersleiding van het JFK bij New York. De piloot meldt:
“We zijn een vrachtvliegtuig met een levend dier, een paard aan boord. Het paard is erin geslaagd om uit zijn stal te ontsnappen. Het vormt geen probleem om te vliegen, maar we moeten terug naar New York omdat we het paard niet kunnen vastzetten.”
Omdat het een trans-Atlantische vlucht betrof had de Boeing 747 nog veel brandstof aan boord. Dat leidde tot het dumpen van 20 ton kerosine in de oceaan, alvorens te landen in New York. Daar is het losgebroken paard weer vastgezet en begon voor het dier de vliegreis opnieuw. Met onder de streep: dubbele stress bij het paard en een lokale milieuramp in de oceaan.
Losgebroken paard in vliegtuig?
Er zijn weinig paarden waarvoor men zo veel overheeft dat ze van New York naar België worden gevlogen. Dat zijn paarden met waarde, met rijke eigenaren en zeer waarschijnlijk dressuurpaarden, renpaarden of fokhengsten. Van nature zijn paarden echter vluchtdieren. Dat houdt niet in dat ze van vliegen houden of het zelf kunnen, maar juist willen vluchten voor gevaar en onraad. Het losbreken na opstijgen van het vrachtvliegtuig was wellicht het gevolg van angst door geluid, drukverschillen, turbulentie, of een combinatie daarvan.
.
.
Renpaarden zijn onderdeel van een abjecte vorm van ‘sport’. In de paardenraces gaan enorme hoeveelheden geld rond door het gokken. Dat maakt dat de dieren worden uitgebuit en maar al te vaak tijdens een ‘wedstrijd’ het onderspit delven. Of ze worden slachtoffer van hun trainer, zoals Amber Cobb, die een jong paard in opleiding vreselijk mishandelde.
.
.
Dressuurpaarden zijn naast ernstige blessures ook wel eens slachtoffer van de toorn van hun ruiter, zoals de Duitse Kevin Lemke liet zien. Er is dan ook niets sportiefs aan de overwinning van de ruiter; het is een verheerlijking van de menselijke macht over een groot en sterk dier. Een edel dier zelfs, want paarden hebben een hoofd en benen. En wij maar denken dat we dieren niet mogen vermenselijken.
Bronnen:
- ABC News
- De Telegraaf
- Lees ook op AnimalsToday:
.
©AnimalsToday.nl Bart van Riel – eindredacteur
