Lenie ‘t Hart (1941) begon eind 1971 met een badje in haar achtertuin met de opvang van zeehonden. Ze werd daarvoor gevraagd toen de familie Wentzel in Uithuizen niet langer kon doorgaan met het redden van moederloze zeehondenbaby’s, de “huilers”. Omdat Lenie in Pieterburen woonde is de huidige Zeehondencrèche daar ontstaan. Lenie (oud NJN-er) heeft samen met biologen, dierenartsen en andere wetenschappers van de crèche ook een wetenschappelijk instituut en een voorlichtingscentrum gemaakt, met projecten over de hele wereld. Ze heeft de zeehond in Nederland op de kaart gezet en heeft de internationale stichting Sea Alarm opgericht, die in actie komt bij olierampen. Ze is draagster van de Zilveren Anjer, was de Nederlandse kandidaat voor de “Vrouw van Europa”, won de Premio Náitún in Chili, een Lifetime Achievement Award van de NWRA in Amerika en ontving de Zilveren Erepenning van het Ministerie van LNV. Verder is ze o.a. Officier in de Orde van Oranje Nassau (1996) en Officier in de Orde van de Gouden Ark (1997). Haar filosofie is: “Het beschermen van zeezoogdieren langs de kust van welk land dan ook lukt alleen als je daar de locale bevolking volledig bij betrekt.”
