Asiel in Bormujos, een golf van verontwaardiging door Spanje
Het is januari 2014, op de Spaanse televisie en de sociale media circuleert een aangrijpende video met beelden genomen in een gemeentelijk hondenasiel in Bormujos, Sevilla. Naar aanleiding van de beelden gaat er een schok door Spanje: onder erbarmelijke omstandigheden zitten honden opgesloten in hokken waarvan de vloeren volledig bedekt zijn met hondenpoep. In één hok vol met honden ligt zelfs het kadaver van een soortgenoot. Sommige vrouwtjes zijn zwanger, andere honden lopen met gebroken poten. De beelden zijn gemaakt door een moedige ex-medewerker van het asiel.
Waarschuwing: schokkende beelden
Nadat de beelden van de video uitgebreid besproken zijn in de Spaanse media geeft de gemeente van Bormujos de opdracht om het asiel te sluiten. Vele buren hadden al geklaagd over het gebrek aan hygiëne en de zorgwekkende staat waarin de honden zich bevonden. Uiteindelijk mogen de honden weg uit het asiel: tientallen buren en een particuliere opvang snellen zich naar het asiel met voedsel en dekens om de honden op te vangen. Een deel van de honden wordt diezelfde dag nog geadopteerd. De emotionele beelden van de redding van de asielhonden komen uitgebreid in het nieuws.
De geredde honden van Bormujos hebben geluk gehad. Helaas is dit de uitzondering op de regel. In Spanje bestaan veel gemeentelijke asielen die dieren onder armzalige omstandigheden opvangen.
Waarom zoveel dierenleed in het asiel?
Iedere Spaanse gemeente is verplicht om zorg te dragen voor in de steek gelaten dieren. Meestal besteedt de gemeente deze taak uit aan een particulier bedrijf of opvang die betaald wordt om voor de dieren te zorgen. Dat Spaanse honden en katten in dergelijke omstandigheden in een opvang kunnen leven komt doordat de autoriteiten onvoldoende controleren en/of omdat burgers geen toegang hebben tot de opvang, waardoor er geen zicht is op de leefomstandigheden van de dieren. In sommige gevallen zien buren dat er problemen zijn, maar bij het melden geven de autoriteiten geen gehoor.
In dit soort gevallen hebben de verantwoordelijken over de opvang vrije hand in de wijze waarop zij omgaan met de opgevangen dieren. Verder bestraft de Spaanse wet dierenleed nauwelijks. Zo is dierenmishandeling pas strafbaar als er zichtbaar fysiek letsel aan een dier is toegebracht. Volgens de Spaanse dierenpartij PACMA is er in Spanje geen enkel geval bekend van een gevangenisstraf naar aanleiding van dierenmishandeling. Als er boetes opgelegd worden zijn deze meestal erg laag.
150.000 dieren worden jaarlijks op straat gezet in Spanje. Een groot deel hiervan sterft in de gemeentelijke asielen. Veel honden worden na het jachtseizoen gedumpt. Daarnaast worden veel huisdieren verlaten nadat ze een nest hebben gegeven, of omdat de eigenaren geen raad weten met het gedrag van hun huisdieren, zoals het kapot maken van meubels of het plassen in huis.
Weinig adoptie vanuit Spanje
In alle deelstaten, behalve in Catalonië, worden de dieren 10 dagen na binnenkomst in een asiel gedood, tenzij de eigenaren gevonden zijn via de microchip. De opvang is niet verplicht om de dieren binnen deze termijn te doden, waardoor dierenartsen in sommige gevallen beslissen om kanshebbers voor adoptie langer in leven te houden. Maar er worden in Spanje niet veel dieren geadopteerd. Particuliere opvanginitiatieven proberen zoveel mogelijke dieren te redden van de dood in de gemeentelijke opvang, maar helaas zijn er te weinig middelen beschikbaar om alle dieren te redden.
In het Centro de Protección Animal del Barrio de la Fortuna, een gemeentelijke opvang in Madrid, wordt 1 op de 4 honden gedood. 80% van de katten wordt ge-euthanaseerd. In heel 2014 werd maar 15% geadopteerd. Volgens de stichter van de particuliere opvang Adóptalo.com Madrid, Marta Gil, wordt 80% van de Spaanse honden en katten geadopteerd vanuit het buitenland, vanuit landen zoals Nederland, Duitsland en België. Maar 5% á 6% zou uiteindelijk in Spanje zelf een huis vinden.
Nauwelijks beleid tegen het in de steek laten van dieren
De Spaanse dierenpartij geeft als belangrijkste reden voor het achterlaten van dieren dat er vanuit de politiek geen enkele strategie bestaat om mensen te informeren. Het komt voor dat er vanuit gemeenten, en in samenwerking met dierenwelzijnsorganisaties, campagnes worden opgezet om de bewoners bewust te maken van de verantwoordelijkheden van het houden van een huisdier, het belang van sterilisatie en van adoptie.
Niet alle asielen zijn hetzelfde
Niet in alle gemeentelijke asielen leven dieren in onacceptabele omstandigheden. Maar het huidige beleid moet duidelijk drastisch veranderd worden zodat opvangdieren in Spanje kunnen rekenen op de basisbehoeften. Daarnaast bestaan er gelukkig veel particuliere opvangen in Spanje waar dieren goed verzorgd en met liefde behandeld worden. Dit soort opvangen zijn wel volledig afhankelijk van donaties en vrijwilligers. Hun hoofddoel is om zoveel mogelijke dieren uit de gemeentelijke opvang te halen om ze vervolgens een kans te bieden op een leven en een toekomst.
Bronnen: Andalucesdiario.es, Libertaddigital.com, Eldiario.es, PACMA.es ©PiepVandaag.nl Estefanía Pampín Zuidmeer
7 Comments
Comments are closed.
Tranen lopen over mijn wangen.
Hier moet echt wat gaan gebeuren. Wat zou ik kunnen ondernemen of betekenen???
Vind het verschrikkelijk! Waarom moeten dieren lijden! Waarom zou je zoiets prachtig pijn doen. Zij staan zo hoog boven mensen. Zij maken elkaar niet af, ze haten niet, ze liegen en bedriegen niet! Ze geven onvoorwaardelijke liefde, zien mensen dat dan niet, voelen die de angst en pijn van deze schatten niet! Bless de dierenactivisten en dierenvrienden!
Schande is het. Help deze onschuldige diertjes.
Precies Jeroen zet beschaafde westerse wereld maar tussen aanhalingstekens, want wij zijn verre van beschaafd.
De mens van nu heeft nog nooit zoveel gemarteld en gemoord dan nu en dat vaak door pure hebzucht.
Geld heeft mensen gemaakt tot medogenloze hebzuchtige monsters waar miljarden dieren de dupe van worden en ik , schaam mij diep.
Waarom laten ze dit soort taken weer over aan commerciële bedrijven? Men moet dit in handen geven van gemotiveerde dierenliefhebbers die met het geld van het rijk zorgen dat de dieren fatsoenlijk opgevangen en verzorgd worden. Met wat extra donaties kan het dan allemaal goed geregeld worden.
Het is natuurlijk verschrikkelijk wat hier gebeurt en onvoorstelbaar dat dat in de “beschaafde westerse wereld” op zo grote schaal plaatsvindt. Helaas zijn dergelijke wantoestanden in die verschrikkelijke massale vleesindustrie heel gebruikelijk. Ook de meeste kippen, konijnen en varkens lopen permanent in hun eigen poep met vreselijke ammoniaklucht en ernstige ademhalingsproblemen en long- en hartaandoeningen tot gevolg. Ook daar komen dieren met gebroken poten en andere verwondingen regelmatig voor en overleden dieren laat men “gewoon” liggen. Zolang mensen naar de winkels rennen om het extreem goedkope vlees te kopen zal dit intense leed doorgaan. De meeste mensen zeggen dat zij van dieren houden, maar tijdens het boodschappen doen en het eten geldt blijkbaar: “Nu even niet!”
En dit is nu precies de reden waarom wij als asiel af en toe als we de middelen hebben, Spaanse honden opvangen in ons asiel. Wij zijn het er helemaal mee eens dat dit een druppeltje is en dat het probleem opgelost moet worden in het eigen land. Dit wordt alleen al jaren gezegd en er gebeurt nog maar heel weinig en diegenen die het wel probeert hebben het heel moeilijk. Hoe lang gaat dit nog voort duren??
Hoe veel honden en katten gaan nog vreselijk lijden?? Alles is een europees probleem alleen op dierenwelzijn gebied niet???
Heel toevallig heeft Peter Koekebakker , die het asiel “Dogshelter LaLinea Animalinneed” in Zuid-Spanje heeft, vorige week een rechtzaak gewonnen tegen een jager. De rechtzaak heeft 5 jaar geduurd en de man moet nu 5 maanden de cel in! Peter heeft nog meer zaken lopen en het begin is er gelukkig!
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=10205159822307680&set=pcb.10205159825347756&type=1&theater