Van politie-agent naar milieurechercheur was nog te begrijpen, maar de radicale ommezwaai naar dierenactivist zorgde voor een paar gefronste wenkbrauwen in mijn omgeving. Roekeloze stunts in rubberboten vlakbij Japanse walvisvaarders in Antarctica met Sea Shepherd droegen niet bij aan het rechttrekken van de plooien in het voorhoofd. ‘s Nachts experimentele techniek inzetten in Afrikaanse reservaten tegen meedogenloze neushoornstropers hielden de zorgelijke rimpels tevens in stand.
Pas toen ik veilig in Nederland een commercieel bedrijf oprichtte, volgde de lang uitgebleven zucht van verlichting. Dat ik geld wilde verdienen om dit vervolgens in te zetten voor mijn ShadowViewprojecten werd op de koop toegenomen. Ik was nu ondernemer; allesbehalve risicoloos, maar altijd beter dan wildwesttaferelen met Kalasjnikovs in de Afrikaanse bush.
Maar ja, in mijn top 10 van zingeving komt veel winst maken niet voor. Milieubescherming en opkomen voor dieren schitteren bovenin de ranglijst. Ofwel, na drie jaar leidinggeven aan een prachtige onderneming is het stokje overgedragen aan onze fusiepartner. ‘There is no rest on planetary duty’, zei kapitein Paul Watson ooit. Een waarheid als een koe en met dat gevoel stort ik mij weer fulltime op het oplossen van maatschappelijke en milieuproblemen!
Geschreven teksten
Wellicht komen deze schokkende veranderingen over als opmerkelijke carrièremoves, maar er is een rode draad te ontdekken. Het waren namelijk altijd geschreven teksten die mij op een spoor brachten zaken anders aan de pakken. Boeken als Animal Liberation, Eternal Treblinka en Empty Cages gaven mij een compleet ander beeld van de manier waarop wij dieren behandelen. In Free the Animals las ik hoe iemand die bij justitie werkte uiteindelijk ook een activist werd. Een zaadje was geplant. Daarna ging het hard. Buiten werden de eerste demonstraties bijgewoond, binnen werden Terrorist or Freedom Fighters, The Monkey Wrench Gang en Endgame verslonden. Stilzitten was geen optie meer. Na het lezen van Ocean Warrior werd ook de koers duidelijk: achter de walvisjagers aan!
Na jaren actievoeren veranderde mijn kijk op complexe problemen. Ze zijn zelden zwart-wit en oplossingen vergen vaak engelengeduld, slimme strategieën en een grote dosis creativiteit. Uiteraard boden ook hier boeken soelaas. Een mooi voorbeeld is Where Good Ideas Come From dat laat zien hoe zaken vaak anders tot stand komen dan je zou verwachten (geen zin in letters? Check dan de TEDtalk!).
Het verschil maken
Tegenwoordig lees ik graag over het anders inrichten van de maatschappij en hoe wij, gewone stervelingen, daaraan kunnen bijdragen. Het leed van dieren verzachten begint bij de bereidheid van mensen, maar dan moeten we ze wel gemotiveerd zijn. In deze tijd van economisch woelige tijden en gigantische milieuproblemen denken we liever aan onszelf en zijn we snel geneigd om te zeggen: “ik kan geen verschil maken”. Niets is minder waar. Filosofen als Matthieu Richard beschrijven hoe oprechte bezorgdheid voor het welzijn van andere de redding kan zijn voor de uitdagingen van deze tijd. En de bonus? Compassie tonen kunnen we elke dag opnieuw doen, zelfs vanuit bed! Zijn werk is echt de moeite waard voor wie af en toe worstelt met de vraag waarom je mededogen zou blijven tonen in een wereld vol haat.
Gebeurtenissen in de dierenwereld
Waarom schrijf ik dit allemaal? Om hopelijk te laten zien dat woorden leiden tot acties. En die hebben we hard nodig, want de eindstreep is nog lang niet in zicht. Daarom ben ik ook zo blij met een platform als PiepVandaag. Al vijf jaar lezen we over het nieuws dat betrekking heeft op de dierenwereld. Vaak over het leed, maar gelukkig ook regelmatig over prachtige, ontroerende gebeurtenissen die ons sterken en motiveren te blijven knokken tegen het onrecht dat dieren wordt aangedaan.
Invloed uitoefenen
Elke woord dat we opschrijven voor een betere wereld heeft impact. Soms helpt het een scholier die daardoor een studie kiest waarmee hij of zij een positief verschil kan maken. Een andere keer dwingt een stukje tekst eindelijk die verstokte vleeseter tot het overdenken van zijn maaltijden. Af en toe springt er iemand op de barricades na een inspirerend pamflet. En heel soms bereiken woorden politici die op hun beurt met wet- en regelgeving een definitief einde kunnen maken aan circussen, megastallen en alle andere vormen van uitbuiting waar dieren onderhevig aan zijn.
Laten we samen met het topteam van PiepVandaag ernaar streven dat we tegenover die 150 miljard dieren die jaarlijks wereldwijd worden afgeslacht net zo veel woorden blijven plaatsen die zich tegen deze praktijk verzetten. Net zo lang tot we de pen kunnen neerleggen en eindelijk zien hoe alle kooien openstaan.
Laurens de Groot, natuuractivist, schrijver en oprichter van Stichting ShadowView
©PiepVandaag.nl
Strijd mee tegen dierenleed!
Laurens de Groot
Related posts
1 Comment
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Ooit eens een artikel over jou gelezen in de Salt. Daarin zei je het volgende: “De zin van het leven ga ik nooit vinden, dus probeer ik ondertussen zo goed mogelijk te leven, door het leed van anderen zoveel mogelijk te verzachten en zelf zo min mogelijk te veroorzaken.” Deze zin heeft mij destijds gevormd tot wie ik nu ben. Dus ik vind het heel treffend dat je in het bovenstaande stuk schrijft over de invloed die wij uitoefenen. Eén zin, woord of gebaar kan het leven van een ander positief veranderen (met als gevolg meer compassie naar alle levende wezens).
Fijn ook dat je interessante literatuur aanraadt. ‘Waarom ik mijn vrienden niet opeet’ en ‘Altruïsme’ van Matthieu Ricard zijn echte aanraders!