Veel ouderen en veel huisdieren zitten overdag alleen. Sofie Brouwer (29) uit Amsterdam presenteerde vier maanden geleden het landelijke project Oopoeh met het doel mens en dier bij elkaar te brengen. Oopoeh staat voor Opa’s en Oma’s Passen Op Een Huisdier. Inmiddels hebben zich zo’n 150 senioren en 300 dierenbezitters gemeld voor het oppasproject. Begin juli vindt de officiële aftrap in het Amsterdamse Vondelpark plaats, gaat een nieuwe website de lucht in en worden betrokkenen aan elkaar gekoppeld.
Het idee voor Oopoeh ontstond enkele jaren geleden bij de Amsterdamse. Ze kwam als maker van televisieprogramma’s en reclamecampagnes veel met senioren in contact.
“Ouderen krijgen in Nederland niet het respect dat ze verdienen. De berichtgeving in de media is veelal negatief als zouden senioren een kostenpost vormen en vooral hulpbehoevend zijn”, aldus Brouwer. “Mijn ervaring is anders. Ik leer veel van hen en beleef het nodige plezier met ouderen. Het oppasproject biedt senioren de kans om te genieten van dieren, het prikkelt hen om activiteiten te ondernemen en levert hun nieuwe contacten met mensen op. Diereneigenaren kunnen hun hond, kat, kanarie of marmot op hun beurt met een gerust hart bij ouderen achterlaten.”
Huisdieren hebben een positief effect op mensen. “Ik heb me in de aanloop naar dit project in verschillende onderzoeken verdiept. De gezondheid van mensen met huisdieren blijkt vooruit te gaan. Ze worden actiever, zorgen beter voor zichzelf en kloppen minder vaak bij hun huisarts aan.”
Brouwer polste ouderenorganisaties, buurtcentra en zorginstellingen over haar plan. “De reacties waren overwegend positief, maar senioren vroegen zich wel af welke speelruimte ze overhielden als ze de zorg voor een huisdier op zich zouden nemen. De ouderen staan bij ons centraal. Zij mogen aangeven hoe vaak en wanneer ze op een huisdier willen passen. Als ze het niet meer zien zitten, kunnen ze stoppen. Het is de bedoeling dat één huisdier aan een oudere wordt gekoppeld. Op die manier kan er een band met het dier worden opgebouwd en ontstaan er contacten met de eigenaar van het huisdier.”
Elke 55-plusser kan zich melden bij de oppascentrale. Of hij nu thuis of in een verzorgingshuis woont. Het enige criterium is dat hij in staat moet zijn verantwoordelijkheid voor een dier te dragen. Van de aangemelde oppassers is 60 procent vrouw. Het gros van de ingeschreven dieren is hond of kat, daarna volgen knaagdieren, vogels en vissen. Maar ook gekko’s en wandelende takken zijn op zoek naar een oppasbaasje. Begin juli vinden de eerste kennismakingsgesprekken tussen senioren en dierenbezitters plaats. “Deze ontmoetingen worden door ons geregeld, maar het is voor ons niet mogelijk om daarbij te zijn. Is er een match dan volgt een proefperiode van een maand. De kosten van de oppas zullen maandelijks circa 5 euro bedragen.”
Voor meer informatie: www.oopoeh.nl tel. 0294-284414 ©PiepVandaag.nl
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
2 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Vandaag, zaterdag 30 juni 2012 artikel “Oma als oppas” in de Telegraaf weekeinde gelezen. Een prachtig initiatief waar hopelijk heel veel ouderen veel plezier aan mogen beleven. Echter, bent U er van op de hoogte dat, wanneer Oma- en of Opa op een dier past en deze veroorzaakt een probleem waar kosten aan zijn verbonden dat dan diegene die oppast verantwoordelijk is en de gemaakte kosten moet betalen. Ik noem maar iets, de hond glipt door het tuinhekje dat buur kinderen, klein kinderen of bezoek zijn vergeten dicht te doen. Ongemerkt glipt de hond door het tuinhekje, rent de straat op en er passeert precies op dat moment een fietser en deze knalt op de hond, komt ten val , gebroken been, fiets aan barrels, hond gewond enz. dan wordt de oppas aansprakelijk gesteld en dat kan behoorlijk oplopen. Dit schrijf ik U uit eigen ervaring. Gelukkig hebben we e.e.a. in de minne kunnen schikken, maar des al niet te min, het was wel even schrikken. Mocht U nog niet op de hoogte zijn van het hier boven vermelde, dan is het misschien een optie om dit gegeven aan de orde te brengen bij een vergadering of bijeenkomst omtrent “Oma als oppas” want wé o wé. Het gezegde “Door schade en schande wordt men wijs” zegt genoeg. Inmiddels heb ik alles goed geregeld, dus, is het regelmatig en met plezier “Oppas Oma” zijn.
Dit bericht heb ik mede namens mijn echtgenoot geschreven. Verder wensen U verder heel veel succes met de stichting: “Oma als oppas”.
Vriendelijke groet,
Annita Ida Lanting-Looman.
Goed initiatief. Mens en dier horen niet de hele dag alleen te zitten…