Een overwinning voor de partij voor de Dieren! Na langdurig aandringen komt er eindelijk landelijk beleid voor het welzijn van huisdieren en de opvang van dieren in ons land. Gisteren steunde een meerderheid van de Tweede Kamer twee moties van Esther Ouwehand. Daardoor wordt de handel in en opvang van huisdieren in kaart gebracht en gaat staatssecretaris Verdaas in gesprek met gemeenten over de structurele financiële tekorten bij dierenasiels. De kosten die opvangcentra maken voor de opvang van dieren worden nu niet of nauwelijks vergoed, omdat veel gemeenten hun verplichting niet nakomen de opvang van dieren goed te regelen.
De aangenomen moties komen bovenop de toezeggingen die de staatssecretaris eind november deed in reactie op vragen van de Partij voor de Dieren. Zo beloofde Verdaas haast te maken met de invoering van een positieflijst, waardoor het verboden wordt om te handelen in dieren die niet geschikt zijn als huisdier. Ook komt hij op verzoek van Esther Ouwehand met een plan om impulsaankopen van huisdieren terug te dringen en onderzoekt hij de noodzaak om een identificatie- en registratiesysteem (chippen) voor katten in te voeren.
De Partij voor de Dieren is verheugd dat de landelijke overheid eindelijk oog lijkt te krijgen voor de problemen rond de handel in huisdieren en de situatie bij dierenasiels en -opvangcentra. De partij pleit al sinds haar intrede in de Tweede Kamer voor een landelijke aanpak van het welzijn van huisdieren en noodhulp aan dieren in nood. De verkoop van dieren wordt op dit moment geen strobreed in de weg gelegd, met als gevolg dat veel dieren wegkwijnen in kooien en hokken bij mensen thuis, of worden gedumpt na een impulsieve aanschaf. Dierenopvangcentra en -asielen moeten de problemen oplossen van het gebrekkige beleid en kampen structureel met een gebrek aan financiële middelen voor de verzorging van een groeiend aantal dieren in nood. Wettelijk gezien is het de taak van gemeenten om de dierenopvang te financieren, maar in de praktijk weigeren veel gemeenten dit te doen.
Esther Ouwehand:
“De Partij voor de Dieren heeft onafgebroken aandacht gevraagd voor de grote welzijnsproblemen bij huisdieren en het stijgende aantal dieren dat jaarlijks wordt gedumpt. Gelukkig begint nu bij de regering door te dringen dat het zo niet langer kan. Het is de hoogste tijd dat de problemen bij de bron worden aangepakt: een rem op de impulsaankopen, een verbod op het aanbieden van wilde dieren als huisdier en een chipplicht voor honden én katten. De overheid moet ervoor zorgen dat het aantal dieren dat in asielen terecht komt fors afneemt. En de kosten die opvangcentra maken voor de verzorging van dieren in nood moeten gewoon door de overheid worden betaald”.
In de loop van volgend jaar stuurt de staatssecretaris een uitwerking van zijn plannen naar de Kamer. In januari neemt hij een besluit over een chipplicht voor katten. De Partij voor de Dieren blijft zich sterk maken voor een integraal beleid voor de bescherming van huisdieren en een goed functionerende opvang van dieren in nood.
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
1 Comment
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
2 opmerkingen: het is wel te hopen dat er niet allerlei babys met badwater weggegooid gaan worden, omdat de ” overheden” alleen de Dierenbeschermingsasiels gaat financieren. In veel provincies schieten die namelijk nog schromelijk te kort als het gaat om Knaagopvang en zijn er daardoor veel particuliere opvangen (idd zoals wij). Nadruk moet gelegd worden dat deze ook serieus genomen gaan worden, en niet als iets wat er maar bij gedaan wordt door ” erkende” asiels. Dierenbescherming is namelijk geen voorstander van particuliere opvang.
ten tweede is het te hopen dat er geen volkomen doorgeschoten regelgeving/protcollen onder het mom van kwaliteitsgarantie, opgelegd wordt zoals bij de wildopvangen, en vervolgens geen (financiele) mogelijkheid aan die regelgeving te beantwoorden.