Kunstvlees: Wordt science fiction werkelijkheid? Deel 3 

Deel 1 en 2.

Om grotere stukken vlees te maken, zal Mark Post in de eerste plaats synthetisch vet moeten gaan produceren (“Eigenlijk heel gemakkelijk”), en ten tweede zal hij de vleesstrookjes op de een of andere vorm van een biologisch afbreekbaar platform, dat met voedingsstoffen die door kunstmatige “bloedvaten” van suikers wordt gevoed, moeten synthetiseren, omdat het binnenste van de vleesstrookjes anders zal gaan afsterven.

De techniek is op elke soort van toepassing.

“Zou u een panda kunnen maken?”

“Absoluut zeker”

“En een mens?”

“Niet aan beginnen”.

Post voorziet uiteindelijk een toekomst waar in reactorvaten grote hoeveelheden kwaliteitsvlees groeit met niet alleen spierweefsel, maar ook met echt vet en zelfs synthetisch bot. Binnen vijfentwintig jaar staat er volgens Post op de verpakking:

“Om dit product te maken heeft een dier geleden”

en er zal een hoge ecotax op worden geheven. Post voorspelt dat het binnen vijftig tot zestig jaar verboden zal zijn om vlees te produceren met behulp van levende dieren.

Dit zal echter alleen gaan gebeuren als de consument van echt vlees weerhouden kan worden. De factor “gatsie” zal wel een rol spelen, maar er zijn sterke aanwijzingen voor dat de dagelijkse voedselaankopen van de consument worden bepaald door prijs, smaak en veiligheid- in die volgorde, en er zijn relatief maar weinig mensen die er ook maar iets om geven hoe het vlees gemaakt is. De markt voor eerlijk geproduceerd vlees is wereldwijd zeer klein. In “gatsie”– termen staat echt vlees op de eerste plaats.

Weinig buitenstaanders hebben tot nu toe nagemaakte dierlijke producten geproefd. Professor Brown heeft met een aantal bekende, niet-vegetarische chef-koks samengewerkt om de smaak, de structuur en het gevoel in de mond precies goed te krijgen. Tenslotte heeft Brown al tientallen jaren geen dierlijke producten meer gegeten! Het schijnt nu dat het product niet van echt is te onderscheiden. Het is zeker geen quorn!

In de Verenigde Staten bestaat de helft van de markt voor vlees uit bewerkte producten – gehakt, kippenbouillonblokjes, worst enzovoort en in Europa is dat maar weinig minder. Post en Brown zeggen allebei dat ze met bewerkte vleesproducten gaan beginnen en als de technologie zich verder ontwikkelt, van daaruit bijvoorbeeld ossenhaas en kippenborst zullen gaan ontwikkelen.

Hoe staan de godsdiensten hier tegenover? Zouden Joden en Moslims kunstvarken en zouden Hindoes kunstkoe kunnen eten? Het antwoord is verrassend een volmondig ja. Post heeft met imams en rabbijnen gesproken en dezen hebben gezegd dat het vlees halal of kosher is, zolang er maar genoeg stappen tussen de bron en het product zijn. Post verklaart dat hij dit nooit had verwacht.

De beschreven technologie is vernietigend – voor de zeer sterke en gevestigde orde van de mondiale vleesindustrie, waarin nogal wat genadeloze figuren werkzaam zijn. Deze zal zich keihard verdedigen. Volgens Post zal de vleesindustrie een gevaarlijke tegenstander blijken te zijn. Door de toenemende afkeer van alles wat met de huidige veefabrieken te maken heeft en de realiteit van de perfecte storm (een terminologie van de Britse geleerde John Beddington) van bevolkingstoename, klimaatsverandering en grondstoffentekorten hebben de kunstvleesproducenten echter het tij mee. Steven Pinker, een psycholoog van de Universiteit van Harvard, voorspelt in zijn recente boek “The Better Angels of our Nature” dat het eten van vlees de laatste fase is van wat hij de “rechten-revolutie” noemt: de opmerkelijke afname van het gebruik van geweld en wreedheden gedurende de laatste driehonderd jaar. Pinker betoogt dat de wrede realiteit van het verlangen naar vlees (het is het eten van gekookt en gebraden vlees dat de mensheid zijn grote herseninhoud verschafte, aangezien het verhitten van vlees een grote hoeveelheid voedingsstoffen vrijmaakt die anders, in rauwe vorm dus, onverteerbaar waren) zou kunnen inhouden dat de “vegetarische revolutie” eeuwig op zich liet wachten. Maar als dat verlangen naar vlees redelijk goedkoop zou kunnen worden gestild door iets dat niet van vlees te onderscheiden is, dan kon wel eens één van de grootste omwentelingen in de geschiedenis van de mensheid ophanden zijn.

Als Brown en Post succes hebben dan zou de mondiale vleesindustrie zich in dezelfde situatie bevinden als de producenten van fax-apparaten en schrijfmachines een generatie geleden: overbodig geworden door de komst van betere technologieën. In dat geval zal de wereld er vanuit de ruimte beter uit zien.

Maar wie de race om het eerste behoorlijke alternatief voor een voedingsmiddel dat de laatste tweehonderdduizend jaar onlosmakelijk onderdeel van het menselijk bestaan is geweest, gaat winnen, kan misschien beter privé-bewaking nemen!

Bron ©PiepVandaag.nl Jeanco Lapierre Armande