Kunstmatige zoetstoffen hopen zich op in de natuur omdat ze niet kunnen worden afgebroken. Dat is de conclusie van een onderzoek van het water van de Grand River in Ontario, Canada, uitgevoerd door een team wetenschappers.
De hoogste concentratie zoetstoffen ooit is gemeten in het water. Ook in Nederland zijn hoge concentraties zoetstoffen vastgesteld. Bert Palsma van onderzoeksbureau STOWA zegt:
“Uit voorzorg wil je deze chemicaliën niet in het water hebben, het is niet uit te sluiten dat er langetermijneffecten aan de concentraties zoetstof zitten. Maar er zijn ergere zaken om ons druk over te maken zoals hormoonverstoorders, medicijnen en bestrijdingsmiddelen in de natuur. De zoetstoffen kunnen niet veranderen en daardoor biologische processen niet verstoren.”
Vier van de zeven door de Europese Unie goedgekeurde kunstmatige zoetstoffen hopen zich op omdat ze niet door het lichaam worden afgebroken en onvoldoende uit het afwalwater kunnen worden gezuiverd.
Palsma vindt dit echter geen reden tot paniek:
“De zoetstoffen zijn goed getest en er zal goed zijn gekeken naar effecten op de gezondheid van de stoffen. Ook is er maar een kleine toegestane waarde van de stof die weer in het drinkwater mag voorkomen.”
Europa
In Europa zijn zeven verschillende zoetstoffen toegestaan. Deze zijn gekoppeld aan E-codes. Zo wordt Aspartaam ook wel aangeduid met E 950. Aspartaam en E 959 (NHDC3) en E 961 (Neotaam) worden wel afgebroken. E954 (Sacharine), E 952 (Cyclamaat), E 950 (Acesulfaam-K) en E 955 (Sucralose), afgekort als SAC, CYC, ACE en SUC, kunnen niet door het lichaam worden afgebroken of uit afvalwater gefilterd worden.
Bron: Volkskrant.nl ©PiepVandaag.nl
