Amerika’s enige koraalrif in Florida loopt gevaar. Hiermee zou een belangrijke habitat voor de zeediertjes verloren gaan. De boosdoener? Verzuring.
Mariene bioloog Chris Langdon aan de universiteit van Miami waarschuwt ons:
“Veel wetenschappers denken dat de verzuring van de oceaan weinig merkbaar zal zijn tot het jaar 2050 of 2060. Maar het gebeurt reeds nu! De 35 jaren die we dachten te hebben om het tij te keren, zijn zonet weggevaagd.”
Helaas is dit geen uitzonderlijk fenomeen. De laatste decennia staan koraalriffen overal ter wereld onder grote druk. Door de mens veroorzaakte vernietiging en verbleking van koraal door stijgende oceaantemperaturen zijn reeds bekende oorzaken, maar nu blijkt de verzuring van de oceanen die te overtroeven. Dit proces speelt zich af wanneer de oceanen koolstofdioxide uit de atmosfeer halen en dat zal enkel toenemen naarmate het klimaat opwarmt.
Waar enkele mijlen ten oosten van Key Largo in Florida jaren geleden grote koralen van ‘staghorn’ bloeiden, vind je nu slechts de verbleekte restanten. Langdon:
“Deze koraalverbleking is een acuut probleem dat samenhangt met warm weer dat slechts tijdelijk duurt. De verzuring duurt echter 365 dagen per jaar en daarom moeten we dringend onze gasuitstoot verminderen.”
Samen met een team van onderzoekers verzamelde Langdon in 2009 en 2010 over een afstand van 200 kilometer van het Floridarif waterstaaltjes. Hieruit bleek dat de kalksteen waar de koraalriffen op bloeien in de herfst en winter sneller afbreekt dan het in de lente en zomer aangroeit. Daardoor is het rif op sommige plaatsen, zeker in de Upper Keys in de buurt van Miami, onherstelbaar beschadigd:
“Om te overleven, moet een rif genoeg kalksteen kunnen produceren. Wanneer die productie groter is, groeit ze, zo niet dan begint ze te verdwijnen.”
Deze studie, gepubliceerd in Global Biogeochemical Cycles, is de eerste die het vergaan van de rifstructuur op lange termijn heeft bestudeerd. Er werd niet bepaald of de Upper Keys kwetsbaarder waren omdat er 2,6 miljoen mensen in de buurt wonen, of dat de temperatuur in het noorden kouder is waardoor meer CO2 kan ontsnappen.
Hoewel koraalriffen minder dan een procent van de oceaanbodem bekleden, wordt geschat dat ze de habitat voor een kwart van de vissen zijn. Het Great Barrier Reef in Australië, ‘s werelds grootste rif dat ook op de werelderfgoedlijst staat, blijkt zo gevoelig voor de verzuring dat het grootste deel ervan verdwenen zal zijn tegen 2030. Dit jaar waren er al ernstige gevallen van verbleking te zien.
Om dit probleem tegen te gaan, probeert Langdon al enkele jaren een resistenter type koraal te vinden. Door ze te transplanteren op beschadigde koraalriffen, hoopt hij deze terug te laten bloeien. Maar de bevindingen van deze studie baren hem erge zorgen voor de toekomst, want de tijd dringt:
“Resistente koralen zullen dit probleem uiteindelijk niet kunnen oplossen. Dat kan enkel slagen als we de uitstoot van koolstofdioxide verminderen.”
Bron ©PiepVandaag.nl Bram Vogels
