De Knoflookpad doet het slecht in België en Nederland. Als er niet wordt ingegrepen, zal de amfibieënsoort binnen vijf jaar uitsterven in delen van Nederland en Belgisch Limburg. Om dit te voorkomen heeft de ‘Projectgroep Knoflookpad Nederland’ een reddingsplan opgesteld.
Stichting RAVON en Staatsbosbeheer sloegen de handen ineen kweekten Knoflookpadden in gevangenschap, om op woensdag 11 juli uit te zetten in het wild in het Merkske, een natuurgebied op de grens van Nederland en Vlaanderen. Met deze herintroductie in dit grensoverschrijdend natuurgebied wordt een start gemaakt met de ontwikkeling van een nieuwe duurzame populatie van de Knoflookpad.
Al aan het eind van de jaren ‘90 werd geconstateerd dat het niet goed ging met de Knoflookpad. Het verspreidingsgebied in Nederland werd alsmaar kleiner. Anno 2012 zijn nog slechts 40 vindplaatsen in Nederland gekend. In België staat de Knoflookpad er nog slechter voor. Slechts in Belgisch Limburg komt de soort nog voor. In de rest van Vlaanderen en Wallonië is de amfibie ondertussen uitgestorven. Na onderzoek in Belgische Limburg tussen 2008 en 2010 bleek dat er nog maar zo’n honderd Knoflookpadden over zijn, verspreid over vier of vijf kleine populaties. Nederland telt nog enkele relatief grote populaties, verspreid over het land.
Inteelt is waarschijnlijk een van de oorzaken van het afnemen van de populatie Knoflookpadden. Dit wordt waarschijnlijk weer veroorzaakt door jarenlange isolatie van populaties door versnippering en verdwijnen van leefgebieden.
In opdracht van de provincie Noord-Brabant is een project gestart voor de herintroductie van de Knoflookpad. De Knoflookpad wordt ernstig met uitsterven bedreigd. De afgelopen maanden zijn er duizenden kikkervisjes in Artis grootgebracht. Deze larven worden bijgeplaatst of opnieuw uitgezet op verschillende locaties in Noord-Brabant. Op 16 juli 2012 worden de larven uitgezet in het Hurkske in Erp.
Over de Knoflookpad
De Knoflookpad (Pelobates fuscus) is één van de meest bedreigde amfibiesoorten in Nederland. Het is een gedrongen pad die middelgroot wordt en een lengte van 4,5 tot 6,5 centimeter bereikt. De Nederlandse naam is te danken aan de naar knoflook ruikende afscheiding die door de huid wordt afgegeven bij gevaar. Sinds 1950 is het aantal leefgebieden van de knoflookpad met 50% afgenomen. Dit komt door intensivering van het landgebruik, verzuring, een steeds scherpere scheiding tussen natuur en landbouw en isolatie van leefgebieden.
Bron ©PiepVandaag.nl
