De populaire Netflix documentaire My Octopus Teacher scoort wereldwijd hoge ogen en krijgt de ene na de andere positieve recensie. Niet verwonderlijk, want de documentaire biedt een uniek kijkje in het leven onder zee, waarbij wonderschone beelden worden verbonden aan het verhaal van een ongebruikelijke band tussen een mens en een wilde octopus.
Het verhaal wordt verteld door Craig Foster, een oververmoeide wetenschapper die op zoek is naar rust en bezinning op het Zuid-Afrikaanse strand van zijn jeugd. Hij is diepzeeduiker, en tijdens zijn zwemtochten ontdekt hij een jonge octopus, verscholen in de brede bladeren van het kelpwoud. Wat zich daarna ontspint is een opmerkelijke kennismaking over en weer. Door dagelijks bij haar langs te gaan en haar rustig te benaderen, zonder duikoutfit of zuurstoffles, wint Craig het vertrouwen van de octopus, die steeds zelfverzekerder is in het tonen van haar normale gedrag. Ze legt ook actief contact, en verkent Craigs lichaam door op zijn hand of borst te gaan zitten.
Beautiful on so many levels but be prepared to cry when you watch My Octopus Teacher on @netflix. It’s like nothing you’ve seen. ❤️🐙🌊pic.twitter.com/6R5cGMyzM4
— Nancy Groves 👩🏻💻 (@Nancy_Groves) October 10, 2020
Zo lijkt een ontroerende vriendschap te ontstaan, waarin de kijker wordt meegenomen. Als de octopus wordt gegrepen door een pyamahaai en daarbij een van haar tentakels verliest, doet dat ook de kijker pijn. Het is opmerkelijk hoe dit kan, een octopus heeft niet veel gemeen met de mens en het is dan ook niet vanzelfsprekend dat we ons zo intens vereenzelvigen met dit dier. Misschien heeft het te maken met het commentaar van Craig, die op rustige, soms lijzige, toon vertelt hoe hij deze periode in zijn leven heeft beleefd. Het heeft ook te maken met de vaak grappige, maar altijd geniale wijze waarop de octopus zich staande houdt in een omgeving waar belagers constant op de loer liggen en zij haar vege lijf moet redden. Uiteindelijk is het natuurlijk ook niet de octopus met wie de kijker zich vereenzelvigt, maar de band die tussen mens en wild dier kan bestaan. Daar ligt de echte attractie, want wie wil er niet zoiets speciaals beleven met een onalledaags wezen?
Dat zou dan ook de enige overweging zijn tegen deze documentaire, naast het risico dat het kelpwoud nu meer avontuurlijke toeristen zal aantrekken. Het is maar de vraag of de vriendschap werkelijk wederzijds is. Ja, de octopus voldoet aan een emotionele behoefte van Craig, maar wat betekent hij voor de octopus? Het is goed mogelijk dat ze plezier heeft in het spelen met en ontdekken van Craig als mede-zeebewoner, en daar zal ze ook iets van opsteken. Maar dat zijn menselijke interpretaties van haar gedrag, het kan zijn dat zij het in haar beleving totaal anders ziet. Wie zal het weten.
🐙 Happy World Octopus Day! Oliver Sacks loved cephalopods and would have been delighted with the new Netflix documentary, My Octopus Teacher, which chronicles the year Craig Foster spent cultivating a unique bond with an extraordinary creature. https://t.co/zUsC5kMTLU
— Oliver Sacks Fdn. (@OliverSacks) October 9, 2020
Overwegingen als deze verhogen de waarde van de film, die naar het zich laat aanzien integer is gemaakt met zorg en aandacht voor natuur en dier. Het is een individueel en ultiem voorbeeld van hoe een mens en een wild dier samen kunnen komen, zonder iets van elkaar te willen afnemen of gebruiken. Gewoon een simpele kennismaking. Maar tjongejonge, wat een supermooie omgeving hebben ze daarvoor uitgezocht.
Klik hier om My Octopus Teacher op Netflix te bekijken.
Trailer:
©AnimalsToday.nl Laura Lancée
