Al enige jaren maken biologen en wetenschappers zich grote zorgen over het hoge sterftecijfer onder orka’s aan de Noord-Amerikaanse westkust. De afgelopen jaren overleefde 100% van de pasgeborenen niet. Verrassend genoeg lijkt er het afgelopen kwartaal sprake te zijn van een ware babyboom: vier pasgeboren orka’s zijn onlangs geteld in de groep Southern Residents. Deze populatie heeft nog steeds te lijden door de wildvangsten voor dolfinaria zoals SeaWorld in de jaren ’60 en ’70. De geboortes zijn een positieve ontwikkeling die hopelijk doorzet, maar aangezien sinds 2012 geen enkel kalf het eerste levensjaar overleefde, is het afwachten of het deze jongen beter vergaat.
Kernramp Fukushima
Niet alleen veel pasgeboren dieren stierven de laatste jaren, er overleden ook meer volwassen orka’s aan de Amerikaanse westkust dan gebruikelijk, sinds de ramp met de kerncentrale van Fukushima in 2011. Het is (nog) niet bewezen, maar er zou sprake kunnen zijn van een verband met lekkage van radioactief materiaal uit de centrale in de Stille Oceaan. Meer onderzoek is nodig om vast te stellen of dit inderdaad de oorzaak is van de huidige verhoogde sterfte van orka’s en andere zeedieren.
Verder viel het onderzoekers op dat het gedrag van de orka’s de laatste twee jaar veranderd is, ze maken veel minder geluid dan voorheen: ze communiceren minder.
Matriarchen in gevaar
Extra verontrustend is het overlijden van moederdieren, waardoor de populatie in gevaar komt. Zo werd afgelopen winter een dood vrouwtje gevonden aan de kust van British Columbia. Het negentienjarige dier (J-32 of Rapsody) uit de groep Southern Residents was zwanger en bleek ernstig ondervoed. Daarnaast wees de necropsie uit dat ze problemen had met het voldragen van haar zwangerschap en dat het jong waarschijnlijk al enige tijd dood was.
Ken Balcomb van het Center for Whale Research in Friday Harbor, Washington:
“Al een paar jaar hebben we geen overlevende jongen gezien. Meerdere kalfjes zijn doodgeboren of vlak na de geboorte overleden. Een aantal walvissen toonde tekenen van zwangerschap maar kreeg uiteindelijk geen kalf.”
Honger door lage zalmstand
Naast de mogelijke vervuiling is het verminderde aanbod van chinookzalm aan de noordwestkust van Amerika een ernstig probleem. Door dammen in noordwestelijke staten af te breken worden ecosystemen hersteld en kunnen zalmen weer naar de oceaan trekken: maar gebeurt dit snel genoeg voor de hongerige orka’s en hun pasgeboren nageslacht?
Erwin Vermeulen, Hoofd Werktuigkundige en Superintendent bij Sea Shepherd:
“Een ander bekend probleem is bioaccumulatie van gifstoffen zo als kwik, PCBs, DDT, POPs en dioxine. Vrouwtjes dragen deze in vet opgeslagen giffen via de moedermelk over aan hun jong. We weten uit de Faroër en Taiji dat dit ontwikkelingsachterstanden en bijvoorbeeld een verhoogde kans op Parkinson tot gevolg heeft bij mensen die dolfijn/walvisachtigen eten. We weten weinig over hoe slecht het is voor de dieren zelf. Daarnaast ondervinden de dieren bij het voedsel vergaren waarschijnlijk hinder van het motorgeluid van de vele whale watching schepen die in de zomermaanden de orka’s dagelijks achtervolgen.”
Bronnen: The Seattle Times, Natural News, cbcnews ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
