Vandaag beginnen we de dag met interviews op straat. Ik ben ontzettend benieuwd hoe mensen reageren als je ze vraagt naar het feit dat er een wet is aangenomen om legaal op grote schaal straathonden te doden. De mensen die we op straat aanspreken vinden het vooral vreselijk. Vier vrouwen die straathonden aan het voeren zijn, worden uitgesproken emotioneel.
De media laat alleen de boodschap van de overheid zien, dat is de strekking. Ik heb er persoonlijk een hekel aan om de media te generaliseren maar ik begin nu wel zo langzamerhand te geloven dat er weinig tot geen nuance te horen is tot grote frustratie van mensen (zoals velen die we spreken op straat) die tegen de wet zijn.
Daarmee heeft de media een belangrijke rol gespeeld in de hetze die in dit land tegen de zwerfhonden is ontstaan. De kloof tussen mensen die de honden willen beschermen en de mensen die ze liever dood zien is hierdoor ook alleen maar groter geworden.
Tijd om daar over na te denken is er nu niet, want het volgende staat alweer op het programma, een bezoek aan opvang Pallady, die door Vier Voeters gefinancierd wordt. Vandaag is het open dag en kunnen Roemenen een hond adopteren. Iedere hond die geadopteerd wordt creëert ruimte voor een nieuwe hond die door Vier Voeters uit een dodingsstation wordt gehaald. De opvang is niet zo mooi als die van Save the Dogs maar de dieren hebben het goed. De mensen zijn ook hier weer zo ongelofelijk aardig en zo gemotiveerd om de honden een beter leven te geven. Zo’n 700 honden worden er opgevangen in Pallady.
De directeur van Vier Voeters Nederland, Helma van de Vondevoort is er ook. Ze vertelt dat ze veel vragen krijgt vanuit Nederland. Mensen zijn bezorgd en vragen hoe ze kunnen helpen. Ze is daarom afgereisd naar Roemenië om met haar collega’s hier te overleggen en wij ontmoeten haar bij de opvang. Helma vertelt dat haar collega’s het zwaar hebben.
Ze werken al 15 jaar bij Vier Voeters. De nieuwe wetgeving heeft de grondvesten onder hun werk weggevaagd. Ik begrijp wat ze bedoelt. Ik heb op straat ook de honden gezien met de tag van Vier Voeters in het oor. Het maakt nu niet meer uit. Gesteriliseerd of niet… Vangen en doden is het doel, want zo weten we inmiddels, dat hele adoptieprogramma vanuit de overheid is één grote farce.
Ook zijn er meerdere honden die zich met behulp van een karretje voortbewegen. Ze zijn neergeschoten of aangereden, waardoor ze aan de achterpoten verlamd zijn geraakt, zo blijkt.
Een hond die nationale bekendheid kreeg is Grivita. Een vriendelijk dier dat van buurtbewoners eten kreeg. Op een dag belde een dame uit de buurt Vier Voeters. De hond was ernstig mishandeld. Haar bek was letterlijk weggeslagen door een man, die overigens later verklaarde dit voor zijn plezier te doen. Grivita is liefdevol opgevangen en verzorgd door de dierenartsen en medewerkers van Vier Voeters en maakt het naar omstandigheden goed.
Ik ontmoet Anca Tomescu, directeur van Vier Voeters Roemenie en tevens dierenarts. Zij is één van de mensen die Grivita heeft gered. Volgende week moet ze weer geopereerd worden. Omdat deze hond overal op televisie is geweest komt er aardig wat pers af op deze open dag. Dat is natuurlijk hartstikke mooi, maar Anca waakt ondertussen als een wolvin over haar jong als het om Grivita gaat. Ze vertelt dat ze wel duizend mails hebben gekregen van over de hele wereld van mensen die haar willen adopteren. Prachtig natuurlijk, maar Anca heeft besloten haar zelf te houden. Grivita heeft voor de rest van haar leven medische zorg nodig en daarbij vertrouwt het dier haar. Ook Anka is alles wat er nu met de honden gebeurt, niet in de koude kleren gaan zitten:
“Hoe moet ik nu aan mijn dochtertje uitleggen dat er mensen zijn die dit soort dingen met honden doen..?”
Wat me nog het meest schokt is dat de identiteit van de man die dit op zijn geweten heeft algemeen bekend is, maar dat maakt niets uit, hij zal toch niet gestraft worden.
Gelukkig zijn er ook mooie momenten vandaag en spreken we ook hele blije Roemenen die net een hond hebben geadopteerd zoals dit jongetje en deze dame.
We nemen afscheid en ook met dit bezoek is mijn bewondering voor de mensen die in dit land tegen de stroom oproeien alleen maar toegenomen.
Op weg naar het vliegveld denk ik aan het item van RTL-Nieuws. Ik heb een bezoek gebracht aan een particuliere opvang met 300 honden, een particuliere opvang met 700 honden, een killing shelter met 300 honden en een geheime opvang met 170 honden. Ik heb heel veel honden aangehaald op straat zowel in de stad als op het platteland. De honden waren of heel vriendelijk of bang, draaiden zich om en liepen van je weg. Geen agressie, geen valsheid!
De vele honden die ik heb gezien op straat waren ook niet mager. Inmiddels weet ik waarom, want ik heb legio Roemenen gezien die de honden aanhaalden en te eten gaven. Van studenten tot een oude Roma-dame tot werkmensen van een spoorweg, die zelfs geïmproviseerde hokken voor de honden hadden gemaakt (mochten we helaas niet fotograferen).
Ik kan na mijn reis maar een ding concluderen. De overheid van Roemenië WIL het zwerfdierenprobleem helemaal NIET oplossen. Er valt blijkbaar veel te veel geld te verdienen aan het doden van honden en je moet toch niet je eigen broodwinning om zeep helpen. En de media, die brengen het verhaal van de overheid.
Ondertussen bereiken me de onvoorstelbare berichten dat de nieuwe wet die in Roemenië is aangenomen een voorbeeldfunctie heeft voor andere landen, zoals Bosnië.
Het is echt tijd voor een tegengeluid!
Een korte documentaire over de situatie in Roemenië zal binnenkort verschijnen hier op PiepVandaag.nl.
Foto’s Thomas Schlijper
Lees hier verder:
Strijd mee tegen dierenleed!
Karen Soeters
Related posts
7 Comments
Comments are closed.
Het verhaal is nu in 4 delen geschreven, zoals het is; de waarheid staat nu zwart op wit ,duidelijk,konkreet, zonder hysterische toestanden en zonder van “horen zeggen”!! Dat wilde de Roemeense regering toch , na de 2 ontmoetingen , die Marianne Thieme van de Partij voor de Dieren had met de Roemeense ambassadeur in den Haag ?? Bewijzen ?? Ben benieuwd, wat hun reactie hierop is en of ze er nu ook iets mee gaan doen; denk, dat ik het antwoord al weet……..O.a. in Duitsland gaan intussen de protestakties wél gewoon door en ook in Roemenië zélf weigeren veel mensen nog langer te zwijgen en krijgen meer moed !! Dat is met name te danken aan mensen zoals Karen Soeters !! Dierenartsen in Roemenië , als Aurelian Stefan (FB) zijn goed op weg om van binnenuit iets te veranderen met o.a. “sterilisatie-maratons”, gesponsord door internationale stichtingen ; maar ook in de denkwijze van veel mensen in hun omgang met dieren en hij is begonnen bij de basis : op de scholen ! Wat de autoriteiten ook wel of niet zullen doen : er is onder een groot deel van de Roemeense bevolking iets op gang gekomen, wat niet meer te stoppen of te negeren is !
Ik blijf mij maar afvragen wie dit allemaal betaalt. Jij zegt zelf al dat de Roemeense overheid het probleem niet wil oplossen omdat er veel geld valt te verdienen met het ruimen van de zwerfhonden. Nou snap ik dat van de hondenvangers (niet dat ze het kunnen maar wel dat ze er geld mee verdienen) maar niet van de overheid. Roemenie is een land dat geen cent te makken heeft dus wie financiert deze walgelijke activiteiten eigenlijk? Komt dit uit subsidies van Europa? In dat geval wordt het toch tijd dat dat wij onze pijlen eens op Brussel gaan richten. De mensen daar die zich onze “volksvertegenwoordiging” noemen lijken zich er telkenmale prachtig onderuit te draaien met opmerkingen dat het “binnenlandse aangelegenheden” zijn en zij zich daar niet mee kunnen bemoeien. M.i. is dat ook helemaal niet nodig. Alleen een onderzoek naar besteding van subsidies, bij misbruik (mogelijk door corruptie), het vervolgens intrekken van die subsidie en het geven van een fikse boete lijkt mij een prima oplossing om de mogelijkheid tot geld verdienen met het afslachten van honden snel te beeindigen. Daarvoor hoef je je helemaal niet met binnenlandse aangelegenheden te bemoeien. Slechts handhaven van de regels die ze in Brussel zelf opgesteld hebben is voldoende.
Dit wordt bekostigd met EU fundings, die bestemd waren voor sterilatie-programmas etc ! Dus met het geld, dat bestemd was voor “dierenwelzijn” worden nu deze honden gedood, of gewoon zonder eten en drinken in een PS gezet of zelfs in een afgezet gebied in The middle of nowhere”” om langzaam dood te gaan of elkaar af te maken ! ( als ze al niet doodgemarteld werden )Bovendien blijkt, dat als je alle berichten en kanalen nagaat, die ook maar iets met dit misbruik van fondsen te maken hebben, het steeds bij dezelfde kliek van de autoriteiten uit komt ! En je slaat de spijker op zijn kop Frank !!! Het had mij ook volkomen logisch geleken, als er toezicht op het gebruik van deze fondsen was geweest !!
Het hele verhaal doet me zo terugdenken aan die keer dat ik in Roemenie was, nog onder Ceaucescu. Een keer ben ik uitgenodigd bij Roemenen voor een maaltijd in een soort wijkcentrum (een casa de cultura) met verschillende mensen uit het dorp, waaronder de burgemeester. Op televisie werd op het journaal verteld dat diverse burgemeesters zich niet hadden gehouden aan productieafspraken voor de landbouw. Ze waren opgepakt. Aan de mensen aan tafel kon je voelen dat het niet klopte. Dat de media een mooi verhaal vertelde als verklaring voor het oppakken van die burgemeesters door de overheid. Diezelfde dag heb ik ook iets meegekregen van de razzia’s die er op dat moment waren… Heel griezelig. Ceaucescu is allang weg en Roemenie is tegenwoordig een ‘modern’ land. Maar het land moet nog steeds een hoop leren…
Arme honden…. En arme mensen ook, want wat me heel erg treft, is dat blijkbaar ook veel Roemenen het anders willen!
Wat een ontroerend stukje Diana,ik voel bijna altijd het zelfde zo als jij je voelt. Je gaat bijna kapot door al dat dierenleed ik moet mijn verstand op nul zetten anders trek ik het ook niet meer.
Groetjes Anneke
Ik had van de plannen van de regering gelezen wat betreft het uitmoorden van honden (zogenaamd allen zwerfhonden), heb petities getekend. Daarna geshockeerd gelezen dat de acties doorgingen en wat ik las was nog wreder dan ik me ooit kon voorstellen. Met pijn in mijn hart en tranen in mijn ogen heb ik de verslagen gelezen en de beelden gezien, o.a. over Grivita, de hond die met een zwaard geslagen is en zijn halve snuit verloor. Over de vrouw die desperaat haar eigen hond zocht die willens en weten meegenomen was en in een ‘asiel’ gestopt waar alle honden op de dood wachtten.
Het is zowat onwerkelijk, onvoortelbaar, het leed en het onrecht dat dieren aangedaan wordt, of het honden, olifanten of de dieren in de bioindustrie betreffen. De mens onderwerpt alles en totaal, mishandelt en vermoordt.
Mijn dierenliefde is met de jaren gegroeid naarmate ik meer over dieren leerde en over mensen. Het is noodzakelijk dat de mensen die empathie bezitten en daadkrachtig hulp bieden, een bijzondere plek krijgen in het nieuws, in het openbaar. Zodat mensen zoals ik, die het geloof in de mensheid hebben verloren, weten dat er mensen zijn die de juiste keuzes maken omdat zij de juiste, menselijke gevoelens hebben. Dit soort menselijke mensen bestaan, ik wou dat er meer van waren, dan is er hoop voor de wereld, met al zijn schepsels.
Ikke, diep emotioneel van het dierenleed, veroorzaakt door de mens. Dank aan degenen die het verschil maken!
Een heel duidelijk verhaal.
Te gek voor woorden dat dit überhaupt zo kan gebeuren en nog steeds niet gestopt is.
Barbaars om je zo te verrijken aan een weerloos dier.