Zo mag je dinsdag 5 juni 2012 wel noemen. Die dag namelijk heeft staatssecretaris Bleker het omstreden convenant over het onverdoofd ritueel slachten gesloten.
Ik ben nauw betrokken geweest bij de onderbouwing van het initiatief wetsvoorstel, dat deze barbaarse slachtmethode moest verbieden. Heb er veel over geschreven ook en eigenlijk weet ik niet wat ik daaraan nog moet toevoegen. Hooguit kan ik blijk geven van mijn onbegrip en verontwaardiging, dat het wetsontwerp mede door Groen Links en de Partij van de Arbeid in de Eerste Kamer is gesneuveld.
Wat het convenant betreft: hoe gaat dat straks in zijn werk?
Veertig seconden mag het duren, de kennelijke tijdslimiet voor dierenlijden. Staat er dan een dierenarts als tijdswaarnemer met een stopwatch naast?
En dan wat als één snede niet voldoet, zoals trouwens uit onderzoek blijkt (Gregory 2008). Joodse slachters hebben in strijd met hun eigen regels 3,2 halen, of beter gezegd zaagsneden, nodig. Islamitische slachters zelfs 5!
Als het dier dan na 40 seconden nog niet dood is, wordt het alsnog doodgeschoten. Dan is het vlees van dit dier dus niet langer kosjer of halal en komt het dus uiteindelijk op het bord van nietsvermoedende consumenten terecht.
Wat ’n convenant! Schandalig toch anno 2012.
Gelukkig werkt Marianne Thieme aan een herzien initiatief wetsvoorstel.
Uiteindelijk gaat het verbod er komen. Het duurt nu alleen helaas langer!
Over smaak valt niet te twisten, wel over smakeloos
Eigenlijk had ik me voorgenomen om er geen aandacht aan te besteden: de helicopterkat op de Kunst Rai in Amsterdam. Juist om niet ook nog eens bij te dragen aan de aandacht voor dit zogenaamde kunstwerk. De opgezette kat met rotorbladen werd uiteindelijk toch wereldnieuws en de galeriehouder heeft de prijs voor het object inmiddels verhoogd van 12.500 naar 100.000 euro.
Maar wanneer je dan Hein de Kort in de kroeg tegenkomt en er de nodige gedachten over wisselt, levert dat in ieder geval een briljant tegengeluid op!