Tussen alle grote onderzoeken door zijn we nu al twee weken bezig met een zaak die bij mij steeds meer vraagtekens oproept. Vooropgesteld: ik ben niet tegen het importeren en adopteren van geredde honden uit het buitenland, want ieder gered dier is er een. Maar de werkwijze van een stichting als Dierenbemiddeling Europa en hoe die met dieren, gastgezinnen en adoptanten omgaat, is volstrekt onacceptabel. Stichting Dierenbemiddeling Europa verpest het voor stichtingen die zich met hart en ziel inzetten om dieren wél op verantwoorde wijze een beter leven te geven in Nederland.
In Nederland is ieder jaar vraag naar zo’n 150.000 honden en dus is er een markt. Je zou natuurlijk naar een asiel kunnen gaan om te adopteren, of kiest een stichting uit die serieus en vakkundig op niet-commerciële basis dieren uit het buitenland haalt, zoals gedumpte galgo’s uit Spanje.
Vraagtekens rond stichting Dierenbemiddeling Europa
We kregen al geruime tijd klachten binnen over stichting Dierenbemiddeling Europa. Ze werken met gastgezinnen en dat zou op zich een heel goed teken moeten zijn. Maar juist uit die hoek kregen we veel zorgwekkende meldingen binnen. Gastgezinnen zijn mensen die tijdelijk een of meerdere honden opvangen totdat een nieuw baasje is gevonden.
De honden die Dierenbemiddeling Europa in de aanbieding heeft werden onder andere aangeboden in een extern gerund hondencafé. Nu ken ik het fenomeen kattencafé, maar dit concept hondencafé was nieuw voor mij.
We hebben contact opgenomen met de oprichter van Dierenbemiddeling Europa, die aangeeft dat het hondencafé er niet is om potentiële adoptanten met verschillende honden in contact te brengen, maar meer om mensen te laten zien dat ‘rescuehonden’ ook heel leuk zijn. Ja natuurlijk zijn geredde honden heel leuk, maar moet die kennismaking nu echt in een druk café, waar je met geen mogelijkheid rustig één op één kunt zijn met je potentiële nieuwe huisgenoot? Is een wandeling buiten, of een rustige huiselijke omgeving niet een veel geschiktere omgeving voor een eerste kennismaking? Zodat het dier misschien wat meer op z’n gemak is? Ik bedoel maar.
Kaartje kopen voor hondencafé
We nemen ook contact op met de organisator van het hondencafé, die niet verbonden is aan stichting Dierenbemiddeling Europa. Zij laat ons weten dat het café er juist wél is om de honden aan potentiële nieuwe baasjes te koppelen. Je moet een kaartje kopen voor een bepaald tijdslot en kan dan onder het genot van een hapje en drankje kennismaken. Dat klinkt mij in de oren als een lucratief businessmodel. Nergens bespeur ik enige intrinsieke motivatie om geredde honden een nieuw en mooi leven in Nederland te geven.
Misschien ben ik te pessimistisch, dus we besluiten twee collega’s undercover naar het café te sturen. Dat blijkt nog niet zo makkelijk, want het is populair en voortdurend zijn de kaartjes uitverkocht. Maar dan is het raak en vertrekken ze in een weekend richting hondencafé.
Net de week voor krijgen we nieuwe noodoproepen, ditmaal van twee gastgezinnen. Een heeft een hondje dat ontzettend bang is, totaal ongeschikt om nu in een café met 40 tot 50 mensen en andere honden te plaatsen. Maar tot haar grote verbazing is de oprichter van stichting Dierenbemiddeling Nederland onverbiddelijk: de hond moet naar het café. Mijn collega’s treffen haar ook. Een heel bang hondje, dat zich geen raad weet met alle prikkels.
Op tafel liggen brokjes. De stichting geeft gastgezinnen de opdracht om honden een dag van tevoren geen eten meer te geven, want ‘dan gaan ze in ieder geval naar de tafels toe’, zo wordt ons verteld. Niet alle honden kunnen tegelijk los rondlopen, want het zijn er meer dan dertig. Honden die moeten wachten tot een volgende ronde bezoekers, zitten opgesloten in benches in een ruimte achter het café.
Te ziek om te reizen
Een ander gastgezin heeft twee zieke honden in huis. Ze geeft aan dat de dieren niet naar het hondencafé kunnen. De oprichter van de stichting vindt dat wederom onzin en zegt de honden zelf op te komen halen. Maar de honden worden steeds zieker. Uiteindelijk geeft de stichting aan dat het gastgezin de zieke honden naar de dierenarts van de stichting kan brengen. Dit is in Alkmaar en meer dan een uur rijden.
De dierenarts van het gastgezin geeft ook aan dat het niet in hun belang is om te reizen. Inmiddels zijn de dierenartskosten opgelopen tot 1000 euro. In plaats van grote dankbaarheid voor de goede zorg te tonen, ontvangt dit gastgezin meerdere brieven van de advocaat van de stichting. De gezondheid en het welzijn van dieren is voor Dierenbemiddeling Europa aangetoond van ondergeschikt belang.
Dierenbemiddeling Europa denkt alleen aan geld
Dat blijkt als een dierenkliniek in Amsterdam contact met ons opneemt. Zij krijgen veel verzoeken van mensen die als gastgezin fungeren en die het paspoort van de hond aan het UBN nummer willen koppelen. Daar hoort ook een gezondheidscheck door de dierenarts bij. Maar ook al is dit een wettelijke verplichting, de stichting geeft aan het niet te willen, want ‘dat kost geld’.
Dan worden we gebeld door een dierenambulance. Of we met spoed een oplossing weten voor een hond in een gastgezin, die agressief gedrag vertoont. De hond is er pas een paar dagen, maar stichting Dierenbemiddeling Europa geeft geen thuis.
Handen in het haar
Ondertussen is de oprichter van Dierenbemiddeling Europa naar Roemenië om nieuwe honden op te halen. Terwijl gastgezinnen met hun handen in het haar zitten, omdat de honden waar zij tijdelijk voor zorgen nog niet geadopteerd zijn. Voor deze honden moet je dan zelf actief een adoptant zoeken, aldus de stichting. Nog meer vraagtekens doemen op, want waarom laat je anderen jouw werk doen als stichting?
Terechte vraagtekens!
Wanhopige gastgezinnen, teleurgestelde adoptanten en honden wiens gezondheid en welzijn niet de hoogste prioriteit hebben. Is hier echt sprake van goede intenties om zoveel mogelijk honden te redden? Een terechte vraag want het resultaat is ronduit bedroevend. Daarbij is het afschuwelijk voor al die stichtingen die wél keihard hun best doen om het voor iedereen en met name de honden goed te doen.
Dus blijf alsjeblieft geredde honden een nieuw leven geven door ze te adopteren., maar niet op deze manier. Het hondencafé heeft ons inmiddels laten weten de samenwerking met stichting Dierenbemiddeling Europa te hebben stopgezet. Ondertussen blijven de meldingen binnenkomen, maar heel eerlijk: wij kunnen de zaak alleen breed onder de aandacht brengen. Het beste kan je melding maken bij de NVWA. Daar gaat men over handhaving en interpretatie van de Wet dieren en het Besluit houders van dieren. Regels die bedoeld zijn om dieren te beschermen, niet om mensen de rand van de wet op te laten zoeken.
.
- Lees ook op AnimalsToday:
.
Burgerinitiatief: Dierenwelzijn is een zaak voor Justitie en Veiligheid
©AnimalsToday.nl Karen Soeters | House of Animals
15 Comments
Comments are closed.
Goedendag,
Graag zou ik ook mijn schrijnende ervaring willen delen over SDE. Liever doe ik dit per mail of telefonisch omdat ik bang ben dat ze mij herkennen in mijn verhaal. Is dit mogelijk?
Beste anoniem,
Dank voor de reactie. Uiteraard mag het verhaal gemaild worden naar info@houseofanimals.nl o.v.v. ‘Slechte ervaring SDE’. Alleen is het voor House of Animals niet mogelijk om verder in te grijpen, dat kan alleen de NVWA. Vandaar dat we iedereen op het hart drukken slechte ervaringen met SDE neer te leggen bij de handhaver. Hoe meer klachten die krijgt des te groter de kans dat er wordt ingegrepen. Melding doen kan via de website van de NVWA: https://www.nvwa.nl/onderwerpen/melding-doen Er zijn bij House of Animals al heel veel reacties geweest over het slechte functioneren van SDE en we geven iedereen dit advies. Laten we hopen dat het effect gaat hebben.
Met vriendelijke groet,
Redactie AnimalsToday
Ook ik heb geen goede ervaring met deze stichting. Toen het na een paar dagen moeilijk werd, kon ik op 0 hulp rekenen. Ik moest maar doorzetten. Een bijna bijtincident met een 4 jarige was niet voldoende voor hun. Het hondje was doodsbang voor mijn zoontje. Ik heb het hondje terug kunnen brengen bij het gastgezin. En ook daar waren ze (de stichting) woedend over! Terwijl ik alleen maar dacht, ik moet een geschikte plek voor haar vinden. En daar was ze 2 weken op haar gemak geweest. Wat kan ik blij zijn, dat zij haar terug wilde nemen.
Vanuit die stichting, geld kwijt en uitgescholden omdat ik niet volgens hun protocol had gehandeld. Maar ik ben blij dat ‘mijn’ rescue hondje nu een GEWELDIG leven leid, doordat het gastgezin en ik niet volgens HUN protocol hebben gehandeld.
Waar is het wel veilig om je op te geven als opvanggezin[dit lijkt mij erg mooi werk]? Ik word hier een beetje bang van. Welke stichting is wel oke? Ik ben nu namelijk opzoek maar wil wel bij een goede stichting/mensen aansluiten.
Beste anoniem,
Het is heel moeilijk om aanbevelingen te doen. Als het ergens de spuigaten uitloopt is er dankzij het internet al snel iets over te vinden. Iedereen kan een stichting opzetten en honden uit het buitenland ophalen. Dit is dermate ongereguleerd dat het (te) makkelijk is om constructies op te zetten die op papier legaal zijn, maar die veel dieren echt niet dienen. En wanneer die constructies (en de naleving ervan) belangrijker worden dan het individuele dierenwelzijn, is het helemaal mis. Helaas moeten hierin de goeden onder de kwaden lijden.
Het meest veilige advies dat we kunnen geven is: wanneer je serieus gastgezin wil worden zou je naar een lokaal asiel kunnen gaan en daar informeren. Ook in Nederland hebben jaarlijks tienduizenden honden en katten tijdelijk een gastgezin nodig in afwachting van adoptie, bijvoorbeeld na overlijden of bij ziekte van de eigenaar. Op de website van de Dierenbescherming kun je er meer over lezen: https://www.dierenbescherming.nl/in-actie-komen/vrijwilligerswerk/gastgezin
Met vriendelijke groet en veel succes!
Redactie AnimalsToday
Ik heb 2 hondjes geadopteerd via sde. De eerste is een super lieve hond. Sociaal, wil het liefst de hele dag knuffelen. Luisterd goed.
De 2de is een heel bang hondje. Echt doodsbang voor mensen. Dit was mij niet verteld.
Na zo’n week of 3 mocht ik hem eindelijk aaien, zonder dat hij weg dook.
Bij een bezoek aan de dierenarts bleek dat hij puppyschurft heeft. Hij zat zich te krabben en te janken tegelijk. Zo zielig. Ik heb medicijnen gekregen en gelukkig gaat het beter. Zijn nieuwsgierigheid begint het langzaam te winnen van de angst, maar we hebben nog een lange weg te gaan.
Steun vanuit de stichting is er nauwelijks.
Ik ben opvanggezin voor deze stichting zowel honden als katten. En ik kan mij niet vinden in alle negatieve reacties die deze stichting momenteel over hun heen krijgt. Ik heb altijd een hele goede ervaring gehad, altijd gezonde dieren en altijd vriendelijk contact. Zowel een ‘kant en klare’ hond die lekker bij je kwam als een super leuke knuffelkat gehad. Ik vind het eigenlijk schandalig hoe zwart deze stichting gemaakt wordt momenteel. Er zijn genoeg adoptanten en opvanggezinnen met wel een goede ervaring. Alleen daar wordt nu niet naar gekeken en/of geluisterd.
Beste opvanger,
Fijn dat u niet te maken had met vervelende situaties, het zou wat zijn wanneer er helemaal nooit iets goed ging. Maar iedere klacht in de richting zoals House of Animals ze ontvangen heeft is er een te veel. Dat dergelijke klachten u geen zorgen baren als opvanger wekt opnieuw vraagtekens op. Iedere klacht moet gehoord worden. En wanneer dat heel veel terechte klachten zijn kun je handelen, of je kop in het zand steken en roepen dat er ook dingen goed gaan. Dat laatste is niet de keuze van House of Animals. Gelukkig maar.
Met vriendelijke groet,
Redactie AnimalsToday
Ik heb nergens gezegd dat de klachten mij geen zorgen baren. Tuurlijk doet dit mij iets als dierenvriend. Ik heb alleen wel aangegeven dat ik mij er niet in kan vinden en er zeker ook positieve ervaringen zijn. Maar dat alleen daar niet naar gekeken lijkt te worden. Naast dat elke klacht gehoord moet worden, vind ik ook dat de positieve ervaringen gehoord mogen worden. Er moet gekeken worden naar beide kanten van een verhaal. En niet alles over één kam scheren. Dit moet gewoon onderzocht worden, voor dat jan en alleman een stichting volledig zwart begint te maken. Wat sommige mensen (ik zeg niet jullie) nu wel mee bezig zijn.
Beste opvanger,
U begrijpt klaarblijkelijk niet dat de goede kanten die u noemt de slechte kanten niet kunnen opheffen, noch verzachten. Het is geen afweging die u maakt; het is ontkenning van de harde realiteit. Dat die wellicht heel pijnlijk is spijt ons, maar het gaat hier om meer dan zomaar wat klachten. Er is iets grondig mis bij SDE. Daar zal House of Animals bovenop blijven zitten, omdat het welzijn van de dieren voorop staat. In uw optiek is het ontbreken van klachten bij uzelf een reden voor een verzachtende blik. Dat ziet House of Animals anders, evenals de melders van de misstanden.
Met vriendelijke groet,
Redactie AnimalsToday
Opnieuw gaat u van dingen uit die nooit zijn gezegd/beweerd. U maakt aannames over iemand anders zijn of haar hoofd/gedachtes. Ik heb nooit beweerd dat de goede kanten de slechte kanten opheffen/verzachten. Ik heb nooit gezegd dat ik de klachten ontken. Nogmaals, wel heb ik gezegd dat er naar beide kanten van het verhaal gekeken moet worden, zowel de positieve als de negatieve. Ook heb ik gezegd dat dit onderzocht moet worden. Maar voor er een definitieve uitspraak is, vind ik het absoluut niet kunnen dat een stichting of dit nu SDE of een andere is, publiekelijk zo zwart gemaakt word door sommige personen. Ga dit eerst tot de bodem uitzoeken. Desnoods met behulp van organisaties waar ze zijn aangesloten/ingeschreven staan.
U zegt het niet hardop, maar u doet het indirect wel. Er zijn meer dan genoeg meldingen met bewijzen die de goede kanten allang verdrongen hebben. Er wordt niet gestrooid met losse beschuldigingen. Het onderzoek heeft ook al plaatsgevonden met dit als uitkomst. U bent dus op uw wenken bediend. Daarmee sluiten we deze discussie.
Met vriendelijke groet,
Redactie AnimalsToday
Dieren in een druk Cafe brengen is niet de manier lijkt.mij? Ik foster zelf honden al heel lang, maar ik zou never.een dier, al helemaal niet in een Cafe brengen, dat is helemaal niet slim
Dankjewel voor je mooie artikel, nu nog meer plaatsen vinden om dit artikel over SDE onder de aandacht te brengen.
Groet, een ex-foster
Hallo B.
Je deelt mijn gedachte over dit artiekel. Ook wij hebben nare ervaringen met deze stichting. Een lang naar verhaal. We hopen zo dat er nu echte actie ondernomen wordt in het belang van de honden.
Groetjes Jolanda