Het College van Beroep voor het Bedrijfsleven (CBb) had dus geoordeeld dat de systematiek nr. 5 om tot een positieflijst voor huisdieren te komen niet voldeed, omdat er onvoldoende sprake was van onafhankelijkheid, deskundigheid en doorzichtigheid. Toch vrij bijzonder van een wetenschappelijk instituut om na 5 pogingen nog steeds niet in staat te zijn een methode te ontwikkelen die kan voldoen aan de paar eisen uit het Andibel-arrest, terwijl de Belgen hier geen enkele moeite mee hebben, zo blijkt. En hier is dan poging nummer 6.
In de brief van 22 juni 2017 31389 nr. 153 wordt aangegeven dat op korte termijn een aangepaste beoordelingsprocedure zal worden gestart en dat deze zal voldoen aan de kritiek van het CBb. De voorgenomen procedure zal binnen 4 weken worden voorgelegd aan een groep van onafhankelijke (internationale) experts en een aantal leden van de adviescommissie. In het najaar van 2017 zou dan een nieuw voorgenomen besluit kunnen worden gepubliceerd en in de 1e helft van 2018 een nieuwe positieflijst van kracht kunnen worden.
Maar wat schetst mijn verbazing? Niets van dit alles gebeurt. Het blijft alleen heel lang stil. Pas in de brief van 5 februari 2018 28286, nr. 942 wordt aangegeven dat een aantal nationale en internationale experts zijn geconsulteerd en een nieuwe breed samengestelde commissie is ingesteld om over een nieuwe systematiek te adviseren. Eind maart 2018 zou deze afgerond moeten zijn.
Nu ben ik het spoor echt weer even bijster. Waarom hoor ik jullie denken?
Poging nummer 6
Laten we even terug gaan naar die brief van 22 juni 2017. Op 22 juni 2017 was de minister heel duidelijk. Er zou een beoordelingsprocedure op korte termijn gestart gaan worden die voldoet aan de kritiek van het CBb. Binnen 4 weken zou deze procedure alleen nog voorgelegd worden aan een groep van (internationale) experts en de positieflijst adviescommissie.
Waarom zou je trouwens überhaupt iets voorleggen aan deze adviescommissie die zelf niet eens in staat is een juridisch houdbare procedure op te stellen?
Maar goed, hoe dan ook blijkt blijkbaar de procedure die eerst wel voldoet aan de kritiek van het CBb opgesteld, opeens niet meer te voldoen? Want na die bijeenkomst is er in ieder geval niet binnen 4 weken een nieuw voorgenomen Positieflijstbesluit opgesteld. Het blijft oorverdovend stil tot begin 2018.
In de brief van 5 februari 2018 wordt met geen woord meer gerept over de procedure van 22 juni 2017 die binnen de 4 weken zou worden voorgelegd aan de groep van onafhankelijke experts en een aantal leden van de adviescommissie. Dat is toch op zijn zachts gezegd bijzonder vreemd te noemen.
Sterker, daar klopt iets niet volgens mij. Wat was deze procedure dan, wie heeft deze procedure dan bedacht en waarom is daar niets mee gedaan? Waarom voldoet een procedure eerst wel en dan weer niet?
Ik heb daarvoor contact gezocht met de heer Warwick omdat hij betrokken zou zijn geweest bij de presentatie van de op de kritiek van het CBb aangepaste procedure van 22 juli 2017. Hij blijkt niet alleen betrokken te zijn geweest maar ook degene te zijn die volgens hem op verzoek van LNV een zeer degelijk onderbouwd voorstel had opgesteld voor een te ontwikkelen methode die tegemoet zou komen aan de kritiek van de bestuursrechter en binnen zeer korte tijd afgerond zou kunnen worden. Hiermee zou ruim voor het einde van 2018 een voorstel klaar kunnen liggen voor een wetenschappelijke onderbouwde positieflijst zoogdieren, reptielen en vogels.
Ook gaf hij aan dat hij zijn methode op van te voren door een team van ervaren juristen met een specialisatie in het internationaal recht had willen laten beoordelen op eventuele fouten. Even voor de duidelijkheid: dan was er dus in 2018 al een positieflijst zoogdieren, reptielen en vogels geweest! Deze uitleg van de heer Warwick lijkt ook meer in overeenstemming te zijn met de inhoud van de brief van 22 juni 2018. Dus waarom heeft hij dan niet deze opdracht gekregen?
De heer Warwick heeft met zijn team erg veel ervaring met het opstellen van allerlei protocollen, ook op humaan terrein en met het opstellen van wetenschappelijk onderbouwde welzijnsassessments. Ik ben zeer onder de indruk van zijn werk.
Klinkt logisch
Warwick heeft mij uitgelegd dat hij tijdens zijn presentatie in Nederland heeft aangegeven dat een methode gebaseerd moet zijn op wetenschappelijk bewijs en op objectieve criteria. De methodologie moet stap voor stap duidelijk zijn, geheel transparant, redelijk, eerlijk, juridisch houdbaar en verdedigbaar, economisch en efficiënt. Ook moet de methode stap voor stap duidelijk te volgen zijn. Hij legde uit dat objectiviteit niet kan worden bereikt met inschattingen omdat inschattingen per definitie subjectief zijn, en dat daarom in het kort gezegd zijn methode juist niet gebaseerd was op subjectieve inschattingen van experts maar op het toepassen van enkelvoudige objectieve criteria die met alleen een ja of een nee zijn te beantwoorden. En deze ja of een nee is vervolgens gebaseerd op wetenschappelijk bewijs. Klinkt allemaal heel logisch.
Hij gaf hierbij als voorbeeld het criterium ‘zeer speciaal voer nodig dat je niet overal kunt kopen’. Indien het antwoord ja is, dan is de soort niet te houden.
Zo zijn er talloze van dit soort criteria op te stellen zonder de noodzaak om een inschatting te hoeven maken. Het criterium is objectief, niet discriminatoir en wetenschappelijk in te vullen. Laat dat nu net de voorwaarden zijn uit het Andibel-arrest.
Vaak onjuist
Hij heeft uitgelegd dat heel veel zogenaamd wetenschappelijk bewijs, helemaal niet zo wetenschappelijk en zelfs vaak onjuist blijkt te zijn. Hij maakt dit ook duidelijk aan de hand van een aantal voorbeelden. Alleen wetenschappelijke feiten aangedragen door de beste experts in de top 10 zijn te vertrouwen. Als men zich baseert op zogenaamde wetenschappelijke artikelen van personen die niet behoren tot de beste van de beste is de kans erg groot dat de gegevens in deze artikelen niet juist en dus van onvoldoende wetenschappelijke waarde zijn.
Hij heeft, zo geeft hij aan, verder ten overstaan van het ministerie, de leden van de adviescommissie en de internationale experts op duidelijke wijze uitleg gegeven welke welzijnsaspecten wel en niet te ondervangen zijn in objectieve criteria en hij legt uit waarom de methode zoals gebruikt was in Nederland gewoon niet voldoet en ook niet gaat voldoen. Hiervoor geeft hij de volgende redenen:
- de informatie waar men zich op gebaseerd heeft is zeer waarschijnlijk onbetrouwbaar en waarschijnlijk van slechte kwaliteit zoals hierboven al werd aangegeven.
- Subjectiviteit: vraag 2 verschillende commissies dan krijg je 2 verschillende antwoorden.
- Vraag verschillende mensen informatie te verzamelen over een bepaald onderwerp, dan zal deze informatie waarschijnlijk van elkaar verschillen en ook incompleet zijn.
Maar waarom wordt hier helemaal niets over gezegd? En waarom krijgt de WUR toch gewoon weer de kans om weer een andere soort systematiek te gaan ontwikkelen? Dat de houderij-organisaties met een dergelijke methode niet blij zullen zijn is wel duidelijk want daarmee wordt op een objectieve manier inzichtelijk gemaakt dat het gros van de dieren helemaal niet gehouden kunnen worden. Zou dat dan toch weer een rol hebben gespeeld?
Te nauwe banden?
Het is mij volkomen onduidelijk waarom een wetenschapper die in staat lijkt te zijn geweest om eindelijk na zovele WUR pogingen een juridisch houdbaar en volgens hem betaalbare methode te ontwikkelen en een positieflijst op te stellen, niet de opdracht krijgt. Dat de WUR niet blij is met zijn kritiek mag duidelijk zijn. Helaas heeft de praktijk aangetoond dat de WUR in ieder geval niet in staat is gebleken een juridisch houdbare methode te ontwikkelen, zelfs niet na 5 pogingen. Zouden de nauwe banden van de WUR met de houderijsector hier iets mee te maken hebben?
Ik kan dus in ieder geval concluderen dat systematiek nummer 6 al gestorven is voordat er überhaupt fatsoenlijk met een objectieve en onafhankelijke bril naar het eindresultaat gekeken is. Dit is op zijn zachts gezegd zeer vreemd.
Ook Warwick kan natuurlijk geen garanties geven maar hij geeft aan wel voldoende waarborgen in te hebben gebouwd zodat de kans op slagen dit keer zo groot mogelijk is.
De slagingskans van de WUR is volgens mij gezien deze historie van verwoede pogingen 0 procent.
Deze gang van zaken is voor mij zo ontzettend onbegrijpelijk dat ik er een aparte blog over heb gemaakt. Dit was poging nummer 6, volgende keer poging 7 en natuurlijk weer opgesteld door onze inmiddels zeer oude bekende de WUR. Wordt vervolgd…
©AnimalsToday.nl Karen Soeters
