Karen’s blog – Minding Animals en aapje Piep 

Afgelopen woensdag was ik bij een heel bijzondere conferentie: Minding Animals. Een internationaal platform over ethiek en dierenwelzijn voor wetenschappers, politici en dierenbeschermers. 

Eén van de sprekers was onze eigen demissionair staatssecretaris van landbouw Bleker. Zijn betoog was, voor wie zijn politieke doen en laten een beetje heeft gevolgd, uiterst merkwaardig.

Bleker ziet een tweedeling in dierbeleving. Er is een andere realiteit van mensen die wonen en werken in Amsterdam of Den Haag en van mensen zoals hijzelf in Groningen.

Interessant. Vraag mij af in welk hokje ik mijzelf dan moet plaatsen. Woon alweer geruime tijd in Amsterdam, maar ben toch echt opgegroeid in het Brabantse boerenland. Tussen de koeien en de varkens. Hoewel, een varken ben ik voor het eerst tegengekomen in Amsterdam. Op een kinderboerderij!

Bleker ziet ook fundamentalistische trekjes in het denken over het dier. Hmmm… fundamentalistisch, het wordt steeds interessanter. Toch maar eens opgezocht in de encyclopedie: extreem geloof en heel veel verwijzingen naar zeer strenge, godsdienstige stromingen.

Vind zelf het woord geciviliseerd beter passen als het gaat om mensen die zich inzetten voor het welzijn van dieren.

Vervolgens legt hij aan de hand van een anekdote uit hoe hij er zelf over denkt:

“Een paar jaar geleden ging een geliefd paard van me dood, binnen een halve dag. Ik was er helemaal kapot van. Mijn schoonvader kwam naar me toe. Hij zei maar een paar woorden: het is achter, niet in het voorhuis. Dat geeft precies het verschil aan. Je bent verdrietig, maar het is een dier. Niet je eigen gezin, niet je eigen familie.”

Tja, wat moet ik daarop zegen?

Maar het hoogtepunt, of zo je wilt, het dieptepunt van zijn verhaal vond ik wel het volgende:

“Ik heb mijn hele leven in totale balans geleefd met mijn dieren. Jagen, paarden fokken…”

Kon een schaterende lach nauwelijks onderdrukken. Bleker, hoe verzin je het?

Volgens mij is met het vertrek van Bleker uit de politiek de tijd rijp om zijn anekdotes eens op een rijtje te gaan zetten. Ik denk werkelijk dat het voor ons fundamentalistische stadsmensen, die dieren knuffelen, een geweldig humoristisch geheel kan worden. Gelukkig wordt het tijdperk Bleker na de zomer automatisch afgesloten.

Voor mij was het congres een gelegenheid om mensen te ontmoeten die er wel toe doen.

Zoals Professor Harriet Ritvo, een wetenschapper, die zich heeft gespecialiseerd  in de geschiedenis van mens-dier relaties.

Ze vroeg mij trouwens wel expliciet, hoe het in vredesnaam mogelijk is dat een man als Bleker in dit land staatssecretaris van landbouw kon zijn… Tsja.

En ik sprak met Marc Bekoff, emeritus hoogleraar Animal Behaviour en auteur van talrijke publicaties op dit gebied. Een bijzondere man, die model zou kunnen staan voor de perfecte balans tussen pure wetenschap en handen-uit-de-mouwen dierenbescherming.

Geweldig, enerverend en fijn dat ik hier bij kon zijn!

En dan nog even iets heel anders. Aapje Piep, het lampongaapje bij Stichting AAP dat naar ons is vernoemd, doet mee aan de verkiezing ‘Leukste Dier van AAP’.

Nu zijn natuurlijk alle dieren daar mooi, leuk en bijzonder, maar het zou toch wel heel erg leuk zijn als onze kleine Piep zou winnen. Stemmen kan dus hier ;-).