House of Animals reist tussen 12 en 19 december langs de frontlinie van Oekraïne, om asieldieren en hun verzorgers de winter door te helpen. In haar tweede reisblog vertelt Karen Soeters over de tocht van Zaporizja naar Dnipro. Daar bezoekt het team de geredde honden en katten van Tanja en de grote dierenopvang Pegasus. Dankzij donateurs van House of Animals krijgen Tanja en Pegasus hulp om de tweede oorlogswinter te overleven.
De dagen vliegen voorbij. Hier werken is af en toen ontzettend ingewikkeld. Zo ging gisteren het luchtalarm vier keer af. Daar ontkom je niet aan, dus zijn we vier keer de schuilkelder ingegaan, gespannen wachtend op iets wat hopelijk niet gebeurt. Deze reis horen we het alarm vooral overdag. In juni was dat ’s nachts. Nachtelijk luchtalarm is makkelijker voor ons, maar absoluut niet te doen voor de mensen die hier wonen.
Kerstbrokken voor Tanja
We reizen van Zaporizja naar Dnipro, waar we als eerste de opvang Meauw Woof van Tanja bezoeken. Net als Angel vangt Tanja in haar eigen huis oorlogsdieren op. Ze is eigenlijk psychiater, maar Tanja heeft haar baan aan de wilgen gehangen vanwege de full time zorg voor inmiddels 167 dieren. Haar man was militair, maar hij is helaas overleden. Dankzij hem weten veel militairen Tanja te vinden als ze gewonde katten willen helpen. Beelden die ik eerder zag zijn hartverscheurend.
We krijgen een uitgebreide rondleiding door het nieuwe kattenhuis, dat mogelijk is gemaakt dankzij de donateurs van House of Animals. Na kennismaking met alle bewoners van Meauw Woof moeten we alweer afscheid nemen, want het is een moeilijke reis vol onzekerheden. Maar Tanja laat resoluut weten dat ze heel teleurgesteld is als we niet even naar haar buurvrouw gaan. ‘Buuf’ zorgt voor heel veel honden van Tanja. “Vorige keer moesten jullie ook al zo snel weg”, klinkt het een beetje verdrietig.
Het is hartverwarmend dat mensen ons zo graag alles willen laten zien. En dus gaan we ook naar de buurvrouw, al is het maar kort. Ze staat ons al een tijdje buiten op te wachten. Zodra het hek van haar tuin opengaat, schiet als een bliksemschicht een vrolijke pup naar buiten. Het hondje heeft duidelijk zin in een spelletje ‘pak me dan, als je kan…’. Wie het spelletje wint zie je hieronder:
.
.
Weer luchtalarm
Na het bezoek aan Meauw Woof van Tanja gaan we naar een hotel om in te checken. Vlak voordat we de parkeerplaats oprijden gaat het luchtalarm af. Meteen door naar de schuilkelder. Dat blijkt de spa van het hotel te zijn. Bij een schuilkelder denk je misschien aan iets heel anders, maar alles wat onder de grond ligt voldoet. Tijdens het luchtalarm realiseer ik mij dat veel mensen helemaal geen toegang hebben tot een schuilkelder. De eerste beelden van de oorlog waren vooral overvolle metrostations, waar mensen naartoe gingen met familie en huisdieren. Nu reageren de meesten nauwelijks op het luchtalarm. Na twee jaar oorlog zijn ze moe.
Kerstbrokken voor Pegasus
De volgende dag staat in Dnipro een bezoek aan onze vrienden van Pegasus op het programma. Zoals bij alles wat we van plan zijn, is het tot op de laatste dag maar de vraag of het gaat lukken. Pegasus ligt afgelegen. Als het sneeuwt of gaat ijzelen is de weg naar het asiel slecht begaanbaar, nog los van de dreiging door drones en raketten.
Gelukkig is het weer goed dus we kunnen op pad. We hebben een strakke planning gemaakt wat we willen filmen, want Pegasus is met meer dan 1000 dieren echt groot. Voor de oorlog woonden hier zo’n 500 dieren, maar dat aantal verdubbelde snel. Er wonen honden, katten, paarden, ezels en varkens, maar ook dieren gered uit een dierentuin. En zo maakte ik kennis met een neusbeer.
House of Animals heeft Pegasus dankzij onze donateurs enorm kunnen steunen. Daar ben ik zo ontzettend dankbaar voor. We konden helpen met de bouw van nieuwe hondenverblijven om de toestroom van oorlogsdieren aan te kunnen. Dankzij donaties kreeg Pegasus generatoren om elektriciteit op te wekken, de renovatie van het in brand gevlogen huis voor oude en kwetsbare honden, voeding, medicijnen en het herstel van een oude hooischuur, die vorig jaar op instorten stond.
.
Gewonde hond, paard en twee ezels
Wat moet het moeilijk zijn om alsmaar dieren aangeboden te krijgen. Vandaag wordt er weer een zwaar gewonde hond binnengebracht. Zijn heupen lijken verbrijzeld. Van zijn achterpoten is ook niet veel meer over. Of deze hond te redden is weet ik niet. Maar wat ik wél weet is dat de dierverzorgers hier alles op alles zullen zetten om hem een kans te geven. Ze hebben inmiddels ervaring met gehandicapte honden, waarvoor een speciale unit is gebouwd. Ook weer dankzij onze financiële steun.
.
.
Nog voor wij arriveerden zijn vanochtend ook een paard en twee ezels binnengebracht, gered uit Avdijvka. Daar wordt op dit moment weer afschuwelijk gevochten. Eigenaren zijn in blinde paniek gevlucht en buren hebben zich tot nu toe over de dieren bekommerd. Maar ook zij zijn verdreven uit hun huis en brachten de dieren naar Pegasus.
Onrustig buiten
Na het schrijven van mijn tweede reisverslag besloot ik te gaan slapen. Maar inmiddels is het even over drieën ’s nachts en we zitten weer in de schuilkelder. Dat het alarm vooral overdag afgaat is verleden tijd. Ook ’s nachts maken drones het leven van de burgers zuur. Over een paar uur moeten we alweer klaarstaan in de hotellobby, maar ik heb geen idee of we de schuilkelder voor die tijd kunnen verlaten. Het is onrustig buiten, dat is duidelijk. Ik denk aan Pegasus en de indrukwekkende woorden van Olga:
“Als we sterven, sterven we hier. Bij de dieren.”
.
.
- Help oorlogsdieren in Oekraïne
- Volg het werk van House of Animals in Oekraïne via Facebook en Instagram
- Karen’s reisblogs uit Oekraïne:
.
Karen’s blog: Kerstbrokken en liefde voor oorlogsdieren in Oekraïne
Karen’s blog: Kerstbrokken voor The City of Dogs in Mykolajiv
©AnimalsToday.nl Karen Soeters | House of Animals
