Wat een prachtige fotoserie “Elderly Animals Project” van Isa Leshko.
Deze fotografe heeft oude dieren uit de veeindustrie gefotografeerd. Prachtige, ontroerende beelden! Over de motivatie om dit project te starten zegt ze zelf onder andere het volgende:
“I want my images to inspire greater empathy toward animals, particularly farm animals. It is rare to see a farm animal that has actually lived its natural life span given that most of these animals experience brutality and death early in their lives. By depicting the beauty and dignity of these creatures in their later years, I want to encourage people to question and challenge the way farm animals are currently treated.”
We realiseren het ons inderdaad eigenlijk niet: maar hoe vaak zie je nou nog een oude koe of een oud varken? Waarschijnlijk nooit meer. Immers, in de bio-industrie gaat het uitsluitend om het economische nut er van. Dus worden ze over het algemeen na hun trieste en korte leven geslacht. Kijk even mee wanneer dat is…
Varken: 6 maanden;
Melkkoe: 6 jaar;
Plofkip: 6 weken;
Legkip: 18 maanden;
Fokzeug: 3 jaar;
Kalveren: 6 maanden;
Vleesstieren: 18 maanden.
De fotoserie doet me ook denken aan een bezoek wat ik, samen met Marianne Thieme, 3 jaar geleden bracht aan Stichting de Leemweg, ofwel het Koeienrusthuis.
Stichting de Leemweg is opgericht in 1980 door Bert Hollander. Bert vindt dat dieren meer zijn dan een industrieel productiemiddel. En daar heeft hij natuurlijk helemaal gelijk in.
Bij Stichting de Leemweg leven de dieren zonder te hoeven produceren en zonder ooit geslacht te worden. Ze slijten hun oude dag in alle rust en worden met gemak 20 jaar. Ik was echt onder de indruk van het werk van deze organisatie. En realiseerde me toen pas echt, dat ik eigenlijk nog nooit eerder een oude koe in de ogen had gekeken.
Samen met de Partij voor de Dieren heeft Piep destijds actie gevoerd om geld in te zamelen voor dit fantastische initiatief.
Wil je meer weten over Bert en de andere bewoners van de Leemweg kijk dan op http://www.koeienrusthuis.nl/.
