Dit is de dag waarop de zeugen waarmee Sam eerder samenleefde naar de slacht zijn gegaan. Ik schrijf het op alsof het een soort zakelijk gegeven is, want dat wat er gebeurt in de vee-industrie. Maar oh, ik schaam mij zo om wat mensen doen met dieren.
Sommige zeugen worden binnenkort opnieuw geïnsemineerd en anderen zijn klaar met ‘produceren’ en worden gedood. Het is een trieste levenscyclus zonder inhoud. Als ik eraan denk hoe kort het nog maar geleden is dat Sam een nacht bezig was met nesten bouwen en hoe uiteindelijk 11 biggen werden geboren. Iedere keer na de geboorte van een big zorgde ze bij de volgende kleine voor een nieuwe schone plek.
Met de livestream keken mensen mee. We kregen zoveel hartverwarmende berichten van mensen die Sam hebben zien ploeteren om haar 251e en allerlaatste big geboren te laten worden. Op het laatst met behulp van de dierenarts.
Rond die tijd zijn dus ook de biggetjes geboren van de zeugen die in de zelfde groep leefden als Sam. Zij hebben geen nesten kunnen bouwen en nooit kunnen voelen hoe het is om te kunnen bewegen in de aanloop van de bevalling, want ze lagen tussen de ijzeren stangen van de kraamkooi. Ze hebben, behalve melk geven, nooit kunnen zorgen voor hun biggen, want ze konden geen kant op.
En nu, na een liefdeloos leven vol ontberingen, is het moment daar. Ze gaan op transport naar het slachthuis. Voor het eerst gaan ze een heel kleine beetje buitenlucht ruiken na een leven lang ammoniaklucht te hebben ingeademd. Ik denk weer aan de ogen van Sam, die rood doorlopen waren toen ik haar voor het eerst zag.
Vandaag zijn de moeders van biggen, zoals de biggen van Sam, gedood. Hun kinderen blijven achter op een vloer van rubberen matten. Zonder stro, zonder speelgoed. Niks te ontdekken. Geen interactie, zoals ik dat zie bij Sam en haar biggen. De enige taak die deze dieren hebben is snel groeien, want over 5 maanden gaan ook zij op transport.
Sam in de ogen kijken lukt mij vandaag niet. Sorry Sam, het spijt me dat wij mensen zo diep gezonken zijn dat we denken op deze manier met andere dieren om te kunnen gaan. Ik schaam mij diep.
.
- Steun de verzorging van de varkens bij stichting Melief en de totstandkoming van de documentaire ‘De kinderen van Sam’
- Lees ook:
.
©AnimalsToday.nl Karen Soeters | House of Animals
1 Comment
Comments are closed.
Een mooi geschreven verdrietig bericht van de waarheid!