Wat een ongelofelijk mooie dierendag was het dit jaar op 4 oktober! Mijn langgekoesterde wens kwam uit. De House of Animals Awards zijn een feit. De beste Nederlandse mediaproducties over dierenwelzijn en dierenrechten worden voortaan beloond met een prijs.
Kimberly Klaver (links op bovenstaande foto) presenteerde de avond en dat deed ze vol verve! Daarna vertelde Loretta Schrijver over haar jarenlange ervaring bij het nieuws en hoe ze altijd heeft moeten strijden om onderwerpen met betrekking tot dierenwelzijn op de agenda te krijgen. En als ik haar dan hoor vertellen hoe belangrijk Animals Today wat dat betreft is dan realiseer ik mij weer eens extra waarom we met een geweldige redactie hier zo hard voor werken en dat al zes jaar lang! Haar speech eindigde met deze compilatie die Monique van Dijk, hoofd audiovisueel, maakte over 6 jaar Animals Today:
Als ik naar de beelden uit het filmpje kijk dan realiseer ik me weer wat we de afgelopen zes jaar veel gedaan hebben met Animals Today. Vorig jaar mochten we 1,5 miljoen bezoekers verwelkomen op de site en we trokken de wereld over om reportages te maken.
Ik zal jullie eerlijk bekennen dat ik mij in mijn leven als dierenbeschermer af en toe wanhopig heb gevoeld. Bijvoorbeeld na een reis waarbij ik tussen honderden mannen op een veld stond om vervolgens getuige te zijn hoe een stier langzaam werd doodgemarteld. De angst en totale paniek van dit grote dier zal ik nooit vergeten. Of na de aanblik van de galberen in Vietnam, waarbij een van de zwaar getraumatiseerde beren op een galberenfarm contact zocht door met zijn klauw mijn hand aan te raken.
De honden in de killingshelters waar ik ben geweest. Ook al probeerde ik ze niet in de ogen te kijken, ik deed het toch en dat doet gewoon pijn. De stiertjes die uitgeput en uitgedroogd na een dagenlange reis een tussenstop maakten bij de grens met Turkije om vervolgens onverdoofd te worden geslacht. Verwondering zag ik in hun ogen. Een soort waarom? Ik kon het ze niet uitleggen want het valt niet uit te leggen dat wij mensen zo met dieren omgaan. En iedere keer komt er een kras op mijn hart bij.
Maar steeds bedacht ik mij daar ter plekke dat ik niet belangrijk ben. Ik moet dankbaar zijn dat ik de mogelijkheden heb gekregen om hier naartoe te gaan en het verhaal over deze dieren te vertellen. Omdat zij het zelf niet kunnen. En dus gaan we door. En inmiddels zijn wij uitgegroeid tot een professionele organisatie die gedragen wordt door een geweldige groep vrijwilligers. Die de grootste dierennieuwswebsite AnimalsToday.nl van Nederland runt. En die het mogelijk maakt om nationaal en internationaal dierennieuws te verzamelen en te distribueren.
Ik zoek altijd naar mogelijkheden om dieren en dierenwelzijn onder de aandacht te brengen en dus heb ik naast Animals Today vorig jaar stichting House of Animals opgericht. We hebben thema-avonden georganiseerd en, heel bijzonder, we hebben een speciale House of Animals Investigations afdeling waar we onder leiding van Marcel van de Ven onderzoek doen naar dierenmisstanden.
Maar er lag nog een droom…
Alweer jaren geleden was ik in in Los Angeles bij de Genesis Award, georganiseerd door de HSUS. Wat was ik onder de indruk van dit idee. Mediaproducties belonen die aandacht schenken aan dierenwelzijn. Zo was CSI genomineerd omdat zij hanengevechten onder de aandacht brachten. Dat was op dat moment een belangrijk onderwerp in de VS, maar er was nauwelijks aandacht voor op televisie. Mensen wisten eigenlijk niet van het bestaan van deze gruwelijke gevechten. Dankzij CSI werd het veel Amerikanen duidelijk dat dit bestaat en dat het een ernstige vorm van dierenmishandeling is en er dus tegen moet worden opgetreden.
ER kreeg een nominatie omdat de artsen uit de serie de tijd namen om een hert van medische zorg te voorzien, en daarmee aangaven dat dieren in nood ook recht hebben op zorg en aandacht.
En het was het jaar van The Cove, de indrukwekkende documentaire met voormalig dolfijnentrainer Rick O’ Barry in de hoofdrol. Zonder deze documentaire zouden nooit zoveel mensen weet hebben gehad van wat er gebeurd met de dolfijnen in Taiji, Japan.
Rita Holtslag, medeoprichter van House of Animals, is een organisatietalent en ze was meteen enthousiast. Dit gaan we doen!
Meteen nadat we aankondigden dat we deze award-uitreiking gingen organiseren stroomden de nominaties bij de vakjury binnen. Maarten Reesink Loretta Schrijver, Jaap Boender, David van Gennep en Eddy Terstall hadden het er maar druk mee. Het publiek kon uiteindelijk stemmen op hun favoriete nominatie per categorie en daar is massaal gehoor aan gegeven. En dan was er nog een Commitee of Honour, waar dierenorganisaties, maar ook de dierenpolitie samenkwamen. Ook zij gingen per categorie laten weten wie zij het beste vonden.
Op dierendag 2017 was de uitreiking, met zoveel verschillende aanwezigen, maar allemaal met een gemeenschappelijke deler: strijden tegen onrecht en voor een betere omgang met dieren. En iedereen doet dat op zijn eigen manier.
Ik begon te vertellen, dat ik in het begin weleens het gevoel had dat ik alleen stond. Maar kijkend naar deze volle zaal, de inzendingen, en de steun vanuit het bedrijfsleven, weet ik een ding zeker: de tijd voor verandering is aangebroken. Woensdag was voor mij geen afsluiting dat we de awards naar Nederland hebben gehaald, maar een startschot om meer aandacht in de Nederlandse media te vragen voor dieren.
Ik eindigde met een uitspraak van Paul Mc Cartney: Voor een dier is zijn leven net zo belangrijk voor hem, als ons leven dat voor ons is. Daarna zong Brigitte Nijman het prachtige nummer ‘Samen zijn’ van Willeke Alberti. En wat deed ze dat prachtig. Kippenvel kreeg ik ervan.
En toen was het moment daar om de Awards uit te reiken. Georgina Verbaan, Giel Beelen, Janine Abbring, Dinand Woesthof, Marianne Thieme, Miryanne van Reeden, André van Duin, Marcel van de Ven, Josje Huisman, Piet Hellemans, Brigitte Nijman en Anouk Smulders maakten er een groot feest van!
Er was heerlijke live-muziek en het officiële deel van de avond eindigde met een spetterend optreden van DJ Wannabeastar. En toen iedereen naar huis ging lagen er prachtig gevulde goodybags klaar met onder andere het boekje ‘Iedere dag een lach’ van mijn lieve vriend Thomas Schlijper.
Trots en heel blij ben ik, en ook dankbaar!
Bedankt!
Deze prachtige avond was nooit mogelijk geweest zonder onze hoofdsponsors: Lush, Stichting Dierenlot en Jobbird. Wie ik ook ontzettend wil bedanken zijn de medewerkers van de A’dam Toren, Gini Faber, Renee Hendriks, Annemijn van Meeuwen, Linda Broersen, Monique van Dijk, Ildiko Bischot, Dorien van Bruchem, Kim Bras, Martine Kaptein, Jurriaan Zuiderhoek, Julia Marijnen, Astrid Sterkenburg, Simone Fervijn, Donna Korn, Rachel Bulchaen, Marielle Bakker, Jolijt Wolting, Nina Cohen, Chrissie Broersen, Thomas van de Pol, Jochem Douque, Erzsi Molnar en Gerrit Gerlofsma. En niet te vergeten natuurlijk alle aanwezigen in het publiek. Samen hebben we er een onvergetelijke, bijzondere avond van gemaakt!
©AnimalsToday.nl Karen Soeters
2 Comments
Comments are closed.
Diep respect dat jullie dit al zoveel jaren doen, want ik zou het niet kunnen helaas om zoveel leed te zien en dan toch nog positief blijven, bedankt en ga zo door.
Fantastisch wat jullie doen om de dieren een stem te geven! Ik hoop dat er in hoog tempo een enorme bewustzijn verandering komt bij de mensen. Door de informatie via internet over al het dierenleed ben ik vegetarier geworden terwijl ik gek was op vlees maar ik kon het niet meer eten nadat ik zoveel dierenleed zag. Juist door de confronterende beelden. Het is zo onrechtvaardig om andere wezens zonder stem zoveel leed aan te doen. Het is dus heel goed om dat constant de mensen te laten zien want dan kun je niet meer zeggen ik wist dat niet. Ik vind het ontzettend moeilijk om naar de beelden te kijken omdat het ook iedere keer een kras op mijn ziel maakt maar ik dwing mezelf omdat dit het minste is om dit te doen voor de dieren zonder stem. Je kop in het zand steken is geen optie. Ga door met jullie goede werk jullie zijn de Engelen op aarde voor de dieren! Duizendmaal Dank!