Zondagochtend werd ik wakker en het eerste waar ik dan aan denk is wat is er gebeurd in de wereld toen ik sliep. Dus net als iedere andere zondagochtend nam ik de headlines door: ‘Honderden huizen ontruimd door heidebrand nabij Los Angeles’.
Nu was ik een paar weken geleden in Los Angeles om een lezing te geven bij de Animal Rights Conference en omdat ik daar toch was wilde ik heel graag een bezoek brengen aan het Wildlife Waystation. Een opvang die al veertig jaar bestaat in sinds kort gerund wordt door Susan Hartland, de voormalig financieel directeur van Sea Shepherd in Amerika. Wat een bewondering heb ik voor deze vrouw. Met haar drie honden, waarvan er twee doof en blind zijn, woont ze op het terrein van de sanctuary en zet ze zich 7 dagen van de week in om deze opvang te runnen en het leven van de dieren te veraangenamen.
Tijdens mijn bezoek viel het mij op hoe ongelofelijk droog de omgeving is. Susan vertelde mij dat jaren geleden de dieren geëvacueerd zijn omdat er een enorme brand woedde in de omgeving. De oprichtster van het Wildelife Waystation Martine weigerde de dieren alleen achter te laten die niet geëvacueerd konden worden. Gelukkig is de opvang destijds gespaard gebleven en konden alle dieren weer terugkeren.
Aan dit verhaal denk ik terug als ik het artikel over de heidebrand in de buurt van Los Angeles begin te lezen. Onderaan stond heel kort dat er naast duizenden woningen ook een opvang met 400 exotische dieren bedreigd wordt door de brand.
Mijn hart sloeg over en ik ben meteen naar de Facebookpagina gegaan van de sanctuary.
En ja het is daar helemaal mis. Alle dieren moeten worden geëvacueerd. Er wordt opgeroepen dat als je een trailer of vrachtwagen met airconditioning hebt alsjeblieft naar de sanctuary te komen om dieren te evacueren. De reacties van mensen zijn hartverwarmend maar de berichten vanuit het Wildlife Waystation worden steeds meer verontrustend.
Ik denk aan alle tijgers leeuwen en beren die ik daar heb gezien. Veel dieren zijn afgedankt door de entertainmentindustrie. “Voldeed niet meer” Het blijft Hollywood…
Of de tijger die in beslag genomen werd bij het oprollen van een drugsbende. En ik denk aan al die apen die na een afschuwelijke leven als proefdier hier eindelijk aap mogen zijn. Maar ook aan de zwijntjes, paarden en krokodillen. Of aan de konijnen die gewoon gedumpt zijn. Allemaal hebben ze een plekje gevonden bij Wildelife Waystation en nu dus wordt hun veilige onderkomen waar ze zo liefdevol worden verzorgd bedreigd. En er waren zo’n mooie plannen om de leefruimte van de dieren te verbeteren als er voldoende financiering is.
Ik volg de berichten op de voet. De snelweg is afgesloten en alle mensen die zich hebben verzameld (dat zijn er gelukkig een heleboel) worden niet het gebied ingelaten. In gedachten ben ik bij Susan en de dieren. Wat een hel dit, letterlijk.
Uiteindelijk worden met pijn en moeite de dieren geëvacueerd en als een wonder is de wind gedraaid en door de geweldige inzet van de brandweer is de sanctuary voor nu gered. De dieren kunnen echter nog niet terug omdat er nog steeds gevaar is dat er opnieuw brand uitbreekt.
Help Wildlife Waystation
Op dit moment is het ontzettend belangrijk dat het Wildlife Waystation financiële steun krijgt. Het transport van de dieren en de opvang elders geeft zoveel extra kosten en dat kan de opvang die het sowieso financieel al zwaar heeft echt niet gebruiken. Mocht je Susan Harland en de dieren willen helpen heel graag. Ga voor meer informatie naar de Facebookpagina van het Wildlife Waystation.
Zie hieronder wat van de dieren die ik heb mogen ontmoeten:
©PiepVandaag.nl
Strijd mee tegen dierenleed!
Karen Soeters
Related posts
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?