De afgelopen dagen hebben we enorm veel mooie reacties gekregen naar aanleiding van onze actie voor de paarden van Tara- manda. Maar er komen ook vragen binnen.

Frits - tara-manda
Frits

Wij zijn gestart met de intentie voor de meest prangende slachtoffers van het sluiten van Tara-manda te bieden tot aan de slachtprijs op de veiling. Met het idee dat deze dieren dan in ieder geval relatief veilig zouden zijn.

Het nieuws van paarden op een veiling als ‘ding’ na een faillissement door een misdadige zorgfraude, maakte terecht veel los. Het feit dat een aantal paarden, die ook nog eens jarenlang trouw werk hadden geleverd als therapiedieren een naar lot boven het hoofd hing, wekte afschuw. Wat er toen gebeurde hadden wij niet verwacht. Mensen begonnen en masse te bellen en e-mailen naar ons of Stichting Paard in Nood met ronduit gulle donaties en het verzoek ons uiterste best te doen dieren vrij te kopen, zelfs met specifiek de naam van een bepaald paard. Het dier en diens lot had mensen geraakt. De enige voorwaarde? Goed zijn voor ze, ze een fijne plek bieden en mensen op de hoogte houden hoe het de dieren vergaat. Uiteindelijk hebben de leden van Omroep Piep! en gulle gevers, vier dieren vrij kunnen kopen. Frits, Guus, Doortje en Oquenda.

Stichting Paardenopvang Amsterdam was inmiddels in eenzelfde situatie beland en kocht First, Kenzo en Wedford.

Zijn de prijzen opgedreven door alle media aandacht, is een vraag die wordt gesteld? Ja, dat zal vast. Ik zou willen dat we in een eerder stadium weet van de zaak hadden gekregen, misschien hadden we dan kunnen voorkomen dat deze paarden überhaupt op een veiling zijn beland. Aan de andere kant zelfs Kamervragen van de Partij voor de Dieren hebben de veiling niet kunnen tegenhouden.

Zijn de andere paarden met hogere startbiedingen, die aangekocht zijn voor een bedrag ver boven de slachtprijs ook daadwerkelijk behoed van slacht? Nee, helaas niet. Als je op deze manier een paard koopt met de weinige informatie die beschikbaar is op de site en de mogelijkheid van één enkele kijkdag, kan het zomaar zijn dat het dier niet aan verwachtingen voldoet. Maar ook medische kosten kunnen hoog zijn of verzorgingskosten in het algemeen kunnen tegen vallen. Een Belgisch trekpaard zoals Guus bijvoorbeeld, eet enorm veel. En over Guus gesproken, die heeft geen Mok, zoals op de site van de veiling stond beschreven, maar een andere, veel ernstigere aandoening aan zijn been. De actie van Omroep Piep! en Stichting Paard in Nood is dan ook exemplarisch geworden. Zo ga je niet met dieren om en gezien de overweldigende steun en donaties vinden heel veel mensen dat ook! Dat geeft mij vertrouwen.

En hoe nu verder?
Ik ben allereerst iedereen enorm dankbaar voor de steun die we gekregen hebben. Het feit dat een paard nog steeds als een ding wordt gezien en dus ook als kavelnummer in een faillissementsveiling terecht komt blijft een ronduit stuitend gegeven. Dat is iets wat anders moet en Piep! zal daarvoor voor en achter de schermen blijven strijden.

En de paarden? Stichting Paard in Nood draagt zorg voor de bemiddeling en we weten al dat Frits een plekje heeft gekregen op de zorgboerderij van Stichting Zebra-Zorg, waar ze met smacht naar hem uitkijken.

De komende tijd houden we je graag op de hoogte van alle ontwikkelingen rond de paarden. En er is nog ander mooi nieuws te melden… Druppelsgewijs komen er berichten bij ons binnen van mensen die één of meerdere van de andere paarden op de veiling hebben aangekocht, met de belofte ze een fijne plek en een goed leven te bieden.

Actie voor een groter goed verenigt mensen en als dit dan het resultaat is, rest dankbaarheid en de belofte dat de volgende actie van Omroep Piep! al op stapel is.