Karen’s blog: Charlatan Hans Hopster vs. leeuwin Rani 

Rani, de tweejarige leeuwin die uit haar kooi in het Mechelse dierenpark Planckendael (B) wist te ontsnappen, bekocht deze kortstondige vrijheid met haar leven. Toen ze tien meter verwijderd was van de wagon besloot de politie, in samenspraak met deskundigen, dat het risico voor de mensen en kinderen in de trein te groot werd. De leeuwin werd met een enkele kogel om het leven gebracht.

Iedereen heeft het bovenstaande volgens mij wel meegekregen. De minister van Dierenwelzijn, Ben Weyts, heeft meteen aangekondigd dat hij een diepgaand onderzoek wil. Gelukkig dat er nog iemand is die zijn verstand gebruikt.

Dit is de zoveelste keer dat weer een dier dat tegen wil en dank wordt vastgehouden genadeloos wordt doodgeschoten. Ja, genadeloos, want andere bewoordingen zijn er niet.

Ik lees overal dat het risico te groot werd. Daar begrijp ik, als ik iets meer lees over de situatie, echt helemaal niets van.

Deze mensen zaten in een treinwagon met ramen en deuren. Misschien dat deze deuren niet goed konden worden afgesloten, maar nog steeds zijn ze wel dicht te doen en nog steeds hadden ze zich kunnen verschuilen achterin de treinwagon en nog steeds was er daarbij geen enkel, maar dan ook geen enkel gevaar. Ja, de leeuw liep op 10 meter afstand. En wat dan nog?? Zelfs als hij op 1 meter afstand had gelopen was er nog steeds niets aan de hand geweest. Pas als Rani zelfstandig met haar poten de deur had open gemaakt, de trein was ingelopen, aan de tussendeuren was gaan morrelen, dan pas zou er gevaar zijn ontstaan.

Ik durf zelfs te wedden dat het dier echt niet op eigen houtje de wagon in zou zijn gelopen. Waarom zou ze dat doen? Niet vanwege honger, alleen maar gillende mensen, dus geen haar op d’r kop die eraan denkt om dat gevaar vrijwillig op te zoeken. Maar nogmaals, in het zeer uitzonderlijke geval als het dier dat wel zou hebben gedaan, dan nog waren er zeeën van tijd om het dier alsnog af te schieten.

Vervolgens blijken er allerlei mensen bevraagd te zijn hoe zij hiertegen aan kijken en het bevreemd me bijzonder dat helemaal niemand, maar dan ook niemand, maar enige moeite heeft genomen om zich in het dier te verplaatsen.

Een naam die ik, als het om dit soort zaken gaat, steeds vaker langs zie komen is die van de Hans Hopster, lector Animal Behavior, Health and Welfare bij Van Hall Larenstein, University of Applied Science in Leeuwarden. Je zou misschien denken dat iemand met zo’n prachtige omschrijving voor de rechten en belangen van dieren gaat, maar hoe meer je leest, des te meer je er achter komt dat het tegenovergestelde het geval is.

Hij geeft aan dat zelfs het minste risico niet genomen zou mogen worden en dat het dus goed was dat leeuw Rani genadeloos doodgeschoten is. Echt ongelooflijk wat een onzin deze man uitkraamt en dan ook nog eens gelet op zijn functie: lector dierenwelzijn. Hoezo dierenwelzijn? Hopsterwelzijn denk ik dan, want dit heeft niets, maar dan ook helemaal niets met welzijn van het dier te maken, noch met de integriteit van het dier.

Hij onderbouwt zijn mening met het eveneens recente incident in de Beekse Bergen, omdat ook daar (heu???) het dier veel aandacht had voor het kind dat gedragen werd, en dat in de wagon ook kinderen waren. Dus. Hoe verzin je het bij elkaar? Iedere logica ontbreekt toch echt in deze redenatie?

In de Beekse Bergen zijn er mensen met kinderen opzettelijk de auto uitgegaan en opzettelijk hebben ze zich begeven tussen de wilde dieren. En ja, dan is het niet raar dat een dier meer interesse heeft in de minst hard weglopende mens, en ja, toevallig had deze persoon ook nog een kind op haar armen. Maar om nu als wetenschapper een link te leggen tussen kinderen in de trein en tussen iemand met een kind op de arm die langzaam wegloopt tussen luipaarden is mij volstrekt onduidelijk, en kan alleen maar ingegeven zijn door iemand die er geen snars van begrijpt en enkel naar dieren kijkt vanuit het perspectief van een op onderzoeksgeld beluste ‘ik-ben-men- en-sta-boven-het-dier-persoon’. Daarbij geeft de heer Hopster aan dat er geen enkel risico mocht worden genomen, dus de beslissing om te schieten was goed.

Wat een onzin. Als dat zo is, dan moeten we meteen per direct alle dierentuinen en safariparken sluiten want 0% risico is nooit of te nimmer te realiseren.

• Video gemaakt voor de verjaardag van Rani, die ze volgend jaar niet meer zal meemaken:

Het baart mij ernstige zorgen als ik lees dat Hans Hopster ook nog eens verbonden is aan de Wageningen Universiteit als projectleider dierenwelzijn. Daar leidt hij zogenaamde welzijnsonderzoeken met de meest afgrijselijke resultaten, zoals dat het beter is om een kalfje van de moeder te scheiden in verband met het welzijn van de dieren… Echt ik verzin het niet.

En hij is ook de man die het onderzoek naar wilde dieren in het circus heeft geleid en die daarna doodleuk in de media het volgende durft te melden:

“Ik denk over welzijn van dieren in termen van kilo’s dierenleed, kijkend naar de aantallen dieren en de duur en de ernst van het leed. En dan zeg ik tegen de regering: steek niet teveel energie in een handjevol circusdieren, maar kijk vooral naar de erfelijke problemen in de rasfokkerij en naar de miljoenen dieren in de veehouderij.”

Het staat er echt… Gaan we nu ‘kilo’s leed’ vergelijken? Wat is daar de wetenschappelijke onderbouwing van? Hoe durft je te zeggen dat er naar ‘aantallen kilo’s leed’ moet worden gekeken? Kilo’s leed die je met je Wageningen Universiteit alleen maar in stand houdt. Maar ja, die kilo’s leed leveren wel heel veel geld op voor zijn Universiteit, niet die paar wilde dieren. Geld (tussen haakjes) dat wij als simpele burgers ophoesten trouwens.

Na nog wat meer lezen uit het werk van de heer Hopster kan ik maar tot 1 conclusie komen: deze lector beschikt aantoonbaar niet over de laatste wetenschappelijke inzichten die aangeven wat welzijn eigenlijk inhoudt. Hij heeft echt geen idee dat het van belang is dat de integriteit van elk dier moet kunnen worden gewaarborgd.

Het is echt ongelooflijk dat dit soort ‘experts’ de dienst blijft uitmaken en daarbij ook nog eens in staat wordt gesteld om horden studenten verkeerd voor te lichten wanneer het gaat over dierenwelzijn.

Zolang dit soort mensen nog steeds een podium krijgt, zullen dieren als Rani genadeloos afgeschoten blijven worden. Het is hoog tijd dat meer echte en serieuze experts op het gebied van dierenwelzijn door overheid en universiteiten worden aangesteld. Charlatans zijn er al genoeg op deze wereld.

©AnimalsToday.nl Karen Soeters