Altijd als je denkt ‘het kan niet meer veel erger worden voor een dier’ dan weten wij mensen keer op keer te bewijzen daar wel toe in staat te zijn. Dat geldt ook voor orka Morgan. Wat een zwarte dag in het toch als gitzwarte dossier van dit arme dier.
Zaterdag is ze namelijk in Loro Parque op Tenerife bevallen van een kalfje. Weer een dier wat zijn of haar leven moet slijten in totale misère. Ik vind de vergelijking van een mens levenslang opsluiten in een badkuip treffend. En dan uitleggen dat dit absoluut een passende huisvesting is voor deze soort want we geven af en toe een badeend om mee te spelen en ze krijgt drie keer per dag eten. Prima toch?
Niet dus.
Om deze blijde verwachting tot stand te brengen is Morgan aangerand en verkracht, ik kan het niet anders benoemen. Wanneer ze, opgesloten met een volwassen (vaak) gefrustreerde agressieve bull, kan zij niet aan hem ontkomen. Dat dit er niet zachtzinnig aan toe gaat en al jaren aan de gang is moet uitputtend zijn voor de jonge Morgan, waarvan de littekens op haar lijf de strijd weergeven. In een natuurlijke situatie worden de jonge vrouwtjes beschermd door moeder, zussen, oma en tantes tegen hitsige mannetjes. Ongeveer vanaf het 9e levensjaar kan de ovulatie op gang komen en zij planten zich voort vanaf hun 14e. Morgan, inmiddels 11 jaar en een andere orkasoort dan de 5 in Loro Parque, heeft niemand die haar kon beschermen tegen deze aanrandingen van gefrustreerde hitsige mannetjes!
En laten we bovenal voorop stellen dat er nooit gefokt had mogen worden met Morgan:
Het is in Nederland wettelijk bepaald dat de uit het wild afkomstige orka niet voor fokdoeleinden gebruikt mag worden, officieel bevestigd door RVO Nederland, maar desondanks genegeerd door Loro Parque. Uit het oog uit het hart. En in het hart heeft Morgan bij het ministerie destijds onder leiding van Henk Bleker, het Dolfinarium in Harderwijk en wat zogenaamde experts nooit gezeten. Een ieder met een beetje gevoel voor dierenwelzijn had deze beslissing nooit kunnen nemen. En dan te bedenken dat de man die het als staatssecretaris voor dieren en de natuur tijdens zijn volstrekt in Nederland nu voorzitter is van de raad van toezicht van de zeehondencrèche in Pieterburen. Ik verzin het echt niet maar goed dat is een ander verhaal.
De manier waarop het zeepark op Tenerife hier over schrijft op de website irriteert mij ook mateloos:
“Zowel moeder als kalf maakt het goed. We weten nog niet welk geslacht het kalfje heeft, maar het belangrijkste is nu dat het met beide dieren goed gaat. Het kalfje zwom al snel naast Morgan.”
Natuurlijk gaat het niet goed. Het gaat namelijk al heel lang niet goed met Morgan. En natuurlijk zwemt het kalfje naast haar. Waar moet het arme dier anders naar toe. De rest van haar familie in de open zee?
Als je dan bedenkt dat op 7 november van het vorige jaar Sea World aankondigde hun 6 zogenaamde lease orka’s te verkopen aan Loro Parque. En dat Loro Parque’s ‘Orca Ocean’, gebouwd is voor het houden van 4 orka’s (natuurlijk al volstrekt onaanvaardbaar) en waar inmiddels 6 orka’s gehouden worden en waar deze 6 dieren dus waarschijnlijk ook bij zijn gekomen. En dan te bedenken dat er eerder 3 jongen geboren werden die allen zijn verstoten door hun moeder. Twee van deze kalfjes hebben het niet hebben overleeft. Waar zijn we dan met zijn allen in vredesnaam mee bezig?
Arme Morgan en haar kalf. Alles draait om geld.
Laten we afspreken dat we met zijn allen nooit meer naar het dolfinarium gaan. Niet in Nederland en niet ergens anders op deze planeet. En laten we afspreken zoveel mogelijk mensen te vertellen over het intense leed dat je in stand houdt door naar dit soort horrorpretparken te gaan. Want dat zijn het: horrorpretparken.
Uiteindelijk als er geen geld meer te verdienen valt stopt het.
En laten we de organisaties die strijden tegen dit leed in het algemeen en strijden voor de vrijlating van Morgan steunen. Nog liever sterven in vrijheid dan een lang lijdensweg in gevangenschap.
Hebben we een deal?
©AnimalsToday.nl Karen Soeters
5 Comments
Comments are closed.
Mistreatments of Dolphins
Voor het verhaal van Morgan zijn geen woorden voor. Dat onze regering en de rechters in deze zaak dit allemaal zomaar hebben laten gebeuren is echt onvoorstelbaar. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Je hart huilt voor Morgan als je haar verhaal leest. Vol ongeloof lees je het en tegelijkertijd voel je je zo machteloos. Hulde aan iedereen die zich nog altijd voor Morgan (en de anderen) inzet.
Ik ben enkele dagen gelden ook enorm geschrokken toen ik las dat Morgan bevallen was.
De geboorte van haar kindje werd aangekondigd als iets leuks en romantisch, als in een tekenfilm of in een sprookje.
Maar iedereen die de geschiedenis van Morgan kent weet dat zij al jarenlang een verschrikkelijk leven heeft in dat pretpark. En dat zij destijds gewoon in zee vrijgelaten had moeten worden. Maar onze toenmalige staatssecretaris Henk Bleker heeft alleen maar héél veel kapot gemaakt voor dieren, natuur en milieu. Als fanatieke CDA-er heb je “natuurlijk” weinig tot geen respect voor De Schepper en dat wat Hij geschapen heeft… ( HUUUUH???!!!).
En de “deskundigen” van Circus Dolfinarium Harderwijk roken destijds geld, véééél geld! Morgan werd ordinaire handelswaar en de werkelijke belangen van het dier werden weggemoffeld. In de media werd het meestal gebracht alsof men Morgan gered had en “voor haar eigen welzijn en veiligheid gelukkig de rest van haar leven onder kon brengen in het pretpark”. Zodat de bevolking weer blij en gelukkig was “hoe enorm betrokken onze regeringen bij dieren betrokken zijn en er alles aan doen om zo’n dier een goed leven te geven”… De rest van haar leven in een betonnen badje, zonder enige bewegingsvrijheid, zonder mogelijkheid op enig natuurlijk gedrag. Om frustraties te onderdrukken krijgt zij veel zware medicijnen, zodat zij wat suffer wordt.
En dan nu de gewelddadige verkrachtingen en gedwongen een kind te baren die ook de rest van zijn/haar leven in een betonnen bakje door zal moeten brengen.
Alles weer voor veel geld en “vermaak” van domme mensen die niet verder na willen denken en die wilde dieren beschouwen als gezellige vrolijke figuurtjes uit een tekenfilm of stripboek.
Het is triest.
Zéééér triest!
Ik ben het helemaal eens met het artikel van Karen Soeters.Het is onvoorstelbaar dat dit gewoon kan gebeuren.Het allergrootste beest is de mens, die voor geld alles overheeft….verschrikkelijk!
Helemaal mee eens verschrikkelijk wat mensen voor geld doen en zoveel dieren een ongelukkig leven bezorgen om te huilen gewoon. Dat soort mensen moeten ze opsluiten