De zeehondencrèche in Pieterburen verkeert in zwaar weer. Het levenswerk van Lenie ’t Hart waar al duizenden zeehonden gered werden van de dood, lijkt gekaapt te worden door een alles-moet-anders denken. Een nieuwe directeur die vrijwel alle medewerkers die werkten volgens het ISO genormeerde opvangmodel van ’t Hart, verving door andersdenkenden.
Het centrum waar eerst zoveel hulpbehoevende dieren asiel kregen tot ze op krachten waren gekomen, moest nu worden omgevormd tot een ‘ uitzet-centrum’ waar de dieren sneller dan verantwoord weer terug moesten naar zee. Veelzeggend is dat de nieuwe koers vorm zou moeten krijgen onder voorzitterschap van Henk Bleker, de man die al zoveel natuurwaarden in Nederland naar de eeuwige jachtvelden hielp.
Toen Wibo van der Linde als lid van de nieuwe Raad van Toezicht meldde dat er op de zeehondencrèche geëxperimenteerd werd met zeehonden, leek me dat stug. Dat zou zo verschrikkelijk dom zijn, zo haaks op zorgen voor zeehonden. Niet alleen zou de crèche dan een proefdiercentrum worden, ook zouden donateurs massaal weglopen als ze hier kennis van zouden krijgen. Dat terwijl de crèche voor haar werk afhankelijk is van donateurs voor de kostbare zorg. Waarom zegt de nieuw aangetreden Wibo dat dan? Gebeurden er zaken die het daglicht niet kunnen verdragen? Is het daarom dat van alles gemobiliseerd wordt, tot nota bene een plastisch chirurg aan toe (Trouw van afgelopen zaterdag), om die zaken te bedekken?
De crèche heeft geen vergunning op basis van de Wet op de Dierproeven. Dus experimenteren, zou illegaal zijn. De opvang van zeehonden is letterlijk een zaak van gewicht. Gewone zeehonden worden op meerdere plaatsen in Europa opgevangen. Bij vrijlaten van jonge dieren wordt een gewicht van 35 tot 40 kg gehanteerd. De crèche hanteerde altijd 35 kg als richtlijn. Blijkbaar experimenteert de crèche nu met veel lagere gewichten. De kans dat een dier na opvang opnieuw strandt bij een gewicht lager dan 35 kg is volgens onderzoek de helft groter is dan wanneer het dier met 35 kg of meer wordt vrijgelaten. Ook uit Zweeds onderzoek uit 2005 aan 4 maanden oude pups blijkt dat ze al in de herfst minstens 26-29 kg moeten zijn. Als ze lager in gewicht zijn, dan hebben ze een minder dikke speklaag. Die dieren verliezen zoveel warmte aan het kouder wordende zeewater, dat ze dat verlies niet met energie uit vis kunnen compenseren. Ze sterven dan van honger, uitdroging en kou. De kans voor een 17 kg jong om te overleven is 63%, terwijl dat 96% is voor een dier van 32 kg. De wetenschap bevestigt dat zeehonden om zelfstandig te overleven ruim 30 kg moeten zijn. Magere dieren, die over onvoldoende spekvet beschikken terugbrengen naar zee zou een vorm van dierenmishandeling die niet past bij een zeehondencrèche.
Daarom is het de hoogste tijd de cijfers te publiceren van de nieuwe uitlaatgewichten in afwijking van het beleid dat Lenie’t Hart ruim 40 jaar voerde. Asiel en verzorging is wezenlijk anders dan de crèche omvormen tot een uitzetcentrum onder leiding van Henk Bleker.
Karen Soeters
Oprichter PiepVandaag.nl en directeur Nicolaas G. Pierson Foundation
14 Comments
Comments are closed.
Ik ben nieuwsgierig naar waar alle liefde van dierenvrienden voor Lenie ’t Hart op deze website vandaan komt. Als je gaat kijken naar wetenschappers en andere instanties zoals ecomare wordt er al jaar in jaar uit zeer veel kritiek op Lenie ’t Hart geuit o.a. vanwege haar deals met de visserij en het veelvuldig vangen van zeehonden die huilen op zandbanken terwijl dit natuurlijk gedrag zou zijn. Ik ben slechts een leek en vind het dan ook moeilijk op waarde te schatten, maar ik ben wel nieuwsgierig naar jullie visie op ecomare versus deze zeehondencreche.
Even van ’t hart..
Ik heb Lenie gezien als een vrouw met enorme passie voor haar zeehonden. Letterlijk met haar laarzen in de modder, midden in de winter, stond ze klaar om samen met een (toen) prachtig team te zorgen dat er goede onderkomens werden geregeld voor de steeds weer opnieuw aangespoelde zeehondjes. Met zorg opgehaald, behandeld, dagelijks gevolgd in hun ontwikkeling en pas weer uitgezet op een moment dat het voor herstelde zeehondjes ook echt kon. Dat is wat Lenie voorstaat.
Het aantal zeehondjes in haar creche stond, toen ik haar ontmoette, bijna rond de 400 zeehondjes. Dit betekende een goede organisatie, gedegen begeleiding en zorg. Het huidig beleid en de geschetste ontwikkelingen (in de pers) gaan mij zeer aan het hart. Dit zal zeker het geval zijn voor Lenie, die haar prachtige werk en haar naam destijds met vol vertrouwen en overgave in handen heeft gegeven van een nieuw team. Een management waarvan ze hoopte dat de zeehonden met gelijke, of met nieuwe technieken, met goede en juiste zorg kunnen worden opgevangen, geholpen en op een verantwoord gekozen moment weer uitgezet. Het nieuws van nu geeft anders.
Ik hoop dat haar ‘nalatenschap’, een prachtige organisatie met bijzonder doel, die aandacht gaat krijgen die ze daadwerkelijk met haar Stichting heeft bedoelt: zorg voor de zeehonden, door goede opvang, juiste medische hulp, tijd om te helen en pas uitgezet op het moment dat het echt voor de dieren past. Pas dan is het mogelijk dat de zeehonden zich weer goed kunnen redden en leren zelfstandig te voorzien in hun voedsel en terugvinden van hun leefgebied.
Misschien is het een idee, ons niet beter te voelen dan de natuur en de natuur zijn gang laten gaan. Van dit soort dingen komt altijd discussie, omdat het een egoïstisch, zelfbevredigend gebeuren is. ‘Kijk mij eens lief en liefdevol zijn’. Raar hoe natuur ‘liefhebbers’ denken dat ze die natuur moeten veranderen, dat ze er op moeten ingrijpen.
Natuur zijn gang te laten gaan klinkt geweldig! ….als er geen vervuiling en overbevissing zou bestaan.
Gewoon de natuur zijn gang laten gaan, dan hoef je geen verantwoordelijkheid te nemen. Hoe zit dat dan met dassen Juriaan? Ook de natuur zijn gang laten gaan en gewoon dood laten rijden? Dat is volgens jou dan ook natuur?
Gelukkig hebben we in Nederland al lang besloten dat wij een zorgplicht hebben, nou ja, behalve Juriaan dan.
Hoe typisch dat mensen die anderen maar na praten dat niet onder eigen naam durven doen. Is het al aangetoond dat het zo is? Of neem je klakkeloos aan wat mensen zeggen die zelfs liegen dat ze de zeehond van Ameland op het strand hebben laten sterven terwijl die nog leeft?? En ik heb wel bewijzen…..
@Renate : alle info uit mijn berichtje is correct, komt van direct betrokkenen = medewerkers van de Zeehondencreche.
Zoals ze zeggen: ‘I rest my case’….
Onder het bewind van Lenie ’t Hart werden de zeehonden veel te lang uit hun natuurlijke leefomgeving ( Waddenzee ) gehaald, werden ze volgestopt met antibiotica ( gevaarlijk voor dieren en voor mensen ) en werden ze tot een onnatuurlijk hoog lichaamsgewicht vetgemest. Het is een zegen voor de zieke opgevangen zeehonden dat er nu, onder Kuizenga, een nieuw beleid is.
Lenie ’t Hart is goed geweest voor het verleden maar niet voor het heden.
Undertaker, kan mij voorstellen dat men graag wil weten wie je bent als je zegt zo goed op de hoogte te zijn. Wat mij betreft zou je Bleker kunnen zijn, hij neemt bijvoorbeeld zoals in de zaak Morgan argumenten van het commerciële dolfinarium klakkeloos over om zijn deals en die van zijn ‘vrienden’ te kunnen maken en veegt daarbij feiten en wetenschappelijk bewijs gewoonweg van tafel.
Ik kan mij voorstellen dat deals sluiten tav Lauwersoog een aantal mensen goed uit zal komen, zoiets moet het zijn toch? Ik vraag mij af welke rol Kuizinga hier in speelt? Deze zaak stinkt!
Helemaal mee eens; dat je dieren niet uit de natuur haalt. Sterven hoort bij het leven, en dat geldt ook voor jonge dieren, hoe zielig we dat ook vinden. Wist je dat wolven en lynxen in bepaalde jaargetijden vooral op jonge herten jagen? De bambi’s worden verscheurd voor je ogen!
Ik verdenk dierenliefhebbers er soms van de natuur te haten, ze willen dat deze dingen eigenlijk niet gebeuren. Lenie ’t Hart speelde voor god.
Lees voortaan trouwens mijn opruiende weblog Herstel Inheems Duin.
Groet,
Kees Piël,
(wereldkampioen prunusjagen)
Update: ik ben op Facebook geblokkeerd door de crèche. Zodra je te dicht bij de waarheid komt…
Beste Karen,
Bedankt voor dit artikel. Ik ben blij dat jullie hier vraagtekens bij stellen.
De crèche heeft m.i. de laatste tijd op een walgelijke manier ‘aktie’ gevoerd om het publiek (lees donateurs) op hun hand te krijgen. Aktie, niet alleen tegen de nieuwe raad van toezicht maar nog erger: tegen de decennia lang bewezen GOEDE werkwijze van Lenie ’t Hart. De crèche, inderdaad HAAR levenwerk, wil in ineens dieren veel vlugger eruit hebben. Want ze zitten hier niet voor hun plezier zoals een smalende voorlichter van Rooij vandaag meldde. Ik zou het op priis stellen als jullie het hele nieuwe beleid eens onder de loep kunnen houden. Op 15 januari j.l. las ik in de nieuwsbrief van Zeezoogdierennieuws dat op Ameland een zeehond aan zijn lot is over gelaten. Omdat het dier terminaal was. Ik heb meteen hierop gereageerd middels een brief omdat ik dit onvoorstelbaar vond en het niet kon geloven. Ik weet zeker dat Lenie geen enkel dier zou laten liggen op het strand. Aangezien ik geen reaktie kreeg heb ik aangedrongen op een antwoord. Dit kwam van die meneer van Rooij en in zijn mail bevestigt hij dat dit inderdaad gebeurd was, zgn. omdat dat beter voor het dier was. Mij lijkt dat dit toch door een dierenarts zou vastgesteld moeten worden. Mocht het diertje inderdaad niet te redden zijn geweest dan zou je toch verwachten dat het op een humane manier uit zijn lijden was verlost. Of wilde men misschien geen geld er aan uit geven? Dus, ineens kunnen ze niet alleen vlugger uitgezet worden maar wordt ook nog eens niet ieder dier geholpen (zoals de crèche
altijd heeft gezegd), men selecteert… De zeehond is een beschermde diersoort en mij lijkt dat ze verplicht zijn ieder dier te helpen. Ik heb sterk het gevoel dat hier niet dierenwelzijn een rol speelt maar financiele overwegingen. Er klopt volgens mij niets meer daar. In de oorspronkelijke link van de nieuwsbrief stond duidelijk dat de zeehond niet geholpen is als gevolg van de ‘nieuwe beleidsvisie’, meteen na mijn reactie is deze link verwijderd en vervangen …. Het stoort deze ‘nieuwe garde’ dat Lenie zich te veel wil inmengen… nou dat verbaast mij niet. Dit moet haar toch allemaal behoorlijk aan het hart (hoe toepasselijk) gaan. Het feit dat Bleker zich er nu mee gaat bemoeien geeft ook weinig hoop, zijn reputatie behoeft geen nadere toelichting, toch? Ik vraag mij af wat de donateurs die in blind vertrouwen Kuizenga en zijn volgelingen steunen er van vinden als ze zagen dat men een zeehondje met longwormen op het strand laat stikken terwijl de ‘medewerkers’ erbij staan en er naar kijken….
Verder plaats ik er ook vraagtekens bij dat men negatief staat tegenover een zeehonden opvang hier in Zeeland, wetende hoeveel dieren hier stranden. Als men zelf te veel dieren heeft zou men hier juist blij mee moeten zijn. Ook voor de dieren zou dit goed zijn want zij hoeven niet naar de andere kant van het land vervoerd te worden. Maar goed een direkteur die meteen dreigt met stoppen en ziek melden i.p.v. openstaan voor de dialoog, daar verwacht ik eigenlijk niet anders van. Vanavond viert men daar waarschijnlijk ‘een overwinning’ maar ik persoonlijk denk niet dat de zeehonden hier de winnaar zijn……….. Het is geen ‘beautiful day’ voor de dieren.
Dank voor je scherpe reactie Renate!
Het kan toch niet zo zijn dat ze daar nu achter gesloten deuren hun gang kunnen gaan met weerloze dieren. Wat gaat men nu nog meer uit proberen? Daar zit nu toch niemand meer die onafhankelijk de handelswijzen beoordeelt? Tig handen op één buik. Arme dieren.