Pasgeboren kalfjes zijn aandoenlijk, dat zal iedereen met ons eens zijn. Ze kijken je aan met een verbazingwekkende openheid en grenzeloos vertrouwen. Die blik hebben ze waarschijnlijk van hun moeders, die vaak tegen beter weten in ook nog zo naar mensen kijken.
Maar ondanks de aandoenlijke uitstraling gaat het leven van kalveren niet over rozen. En met name niet dat van kalveren van melkkoeien. Die worden geboren omdat een koe melk moet blijven produceren. En geloof het of niet: een heleboel mensen leggen die link niet. Na de geboorte van het kalf wordt het in de meeste gevallen binnen een dag van de moeder gescheiden. De melk is bedoeld voor de mens, niet voor het kalf. Die krijgt de moedermelk per speen of uit een emmer, in een hokje apart. Daar blijft het kalf een paar weken staan.
Is het een stierkalfje, heeft hij een groot probleem. Dan zal hij een kort leven tegemoet gaan. Bij een vetmesterij. En die kunnen een aardig eind uit de buurt liggen. Dus worden deze jonge kalveren regelmatig getransporteerd naar het buitenland. Doordat wij veel in landen zoals Hongarije, Polen, Bulgarije en Turkije zijn om veetransporten te controleren, zien wij regelmatig zeer jonge kalveren onder erbarmelijke omstandigheden door de EU getransporteerd worden. Op bijgaande foto, gemaakt in maart 2012 bij het bedrijf AGRAR-COOP ziet u kalveren in Hongarije, die naar Turkije vervoerd worden en daar verder worden vetgemest.
Kalveren zijn uiterst kwetsbaar om te vervoeren, vaak lijden zij aan uitdroging of diarree Wanneer het transport erg stressvol is geweest, zullen ze niet in de truck dood gaan, maar meestal een dag of 2-3 later. Omdat zij gewend zijn aan melk, en hun vermogen tot herkauwen nog niet volledig is ontwikkeld, blijven zij behoefte houden aan melk ook al zijn ze al 2 maanden oud, een leeftijd waarop de EU het toestaat om ze 29 uur te transporteren!
Deze korte video uit 2012 laat duidelijk zien hoe stressvol transport voor jonge kalveren is, zonder enige moederzorg of voldoende drinken.
Zo reizen de stiertjes kriskras door en buiten de EU. Waarom vraagt U zich wellicht af? Een simpele reden: economische belangen.
Een vrouwelijk kalf (vaarskalf) mag na een paar weken naar een groepshuisvesing, waar zij samen met lotgenoten blijft tot ze zover is om zelf moeder te gaan worden. De cirkel is dan rond. Een gemiddelde melkkoe wordt in Nederland zo’n 5 -6 jaar oud. Hangt wat af van de melkproductie. Wordt dat minder, dan gaat ze richting slachthuis. Uitgemolken, letterlijk en figuurlijk.
Helaas is het leven van biologische kalveren in dit opzicht niet altijd veel anders. Ook deze worden zo goed als altijd binnen een dag bij hun moeder weggehaald. Zij mogen meestal wel bij hun moeder de eerste keer zelf de biest drinken. Veel consumenten denken dat de kalfjes bij biologische boeren bij hun moeder mogen blijven, helaas is dat nauwelijks het geval.
Er is wel een uitzondering: de biologisch-dynamische melkveehouders. Bij deze boeren mogen de kalfjes in vele gevallen wél bij de koe blijven. De stierkalfjes gaan ook naar een vetmesterij, maar altijd op zeer korte afstand van de veehouderij en mogen de eerste 2 weken meestal bij hun moeder blijven. De scheiding blijft pijnlijk. De vaarsjes blijven zo’n 2 – 4 maanden bij hun moeder, waarna ze langzaam ‘gespeend’ worden. Sommige boeren geven de kalfjes een neusflapje, waardoor ze niet meer bij hun moeder kunnen drinken, maar wel bij haar kunnen blijven.
U begrijpt dat er een prijskaartje hangt. Ook hier geldt: hoe meer dierenwelzijn, hoe duurder. Het is aan u als consument om deze afweging te maken. Mocht u kiezen voor zuivel van kalfjes die bij hun moeder mogen blijven, kies dan de “Zuiver Zuivel” van Demeter, verkrijgbaar in biologische winkels in heel Nederland.
©PiepVandaag.nl Lesley Moffat en Margreet Steendijk, Eyes on Animals inspecteurs
3 Comments
Comments are closed.
Het blijft me verbazen hoe wreed het is, alleen is het moeilijk zelf af te wegen hoe en wat, en dan ook nog het waarom.
Ik heb zelf bij een boer stage gelopen waar de kalveren binnen 1 dag bij hen moeder word weggehaald, en in een box word gezet, voor het kalf lijkt het eerst niet erg, en die laat het zich maar gebeuren, maar voor de koe zelf is het minder, dat is duidelijk te zien, en te horen.
Wel hadden deze dieren het steeds bezig, wanneer de introductie van de melkmachine kwam, was het eerst even goed wennen, maar je merkt dat de dieren zich beter voelen, en wat mij opviel, koeien die meer melk gaven hoeven niet meer op de 2 tijden te wachten dat ze gemolken werden, soms gingen ze zelfs 5maal heen.
Ik zoek nu ook een boer waar ik aan het werk kan, werken met dieren ligt mij gewoon goed, en ik wil het beste voor ze, maar hoe kan ik nu bij de ‘goede’ bedrijven terecht komen ?
De egotrip van de producent, en met name de consument gaat voor, waag het niet ze erop aan te spreken, dan ben je een ‘extremist’. Om als volgroeid mens nog te willen zogen met van een dier gestolen moedermelk.. gadver. Maar nee hoor dat is niet extreem, hoe komt u erbij.
Zo zie je maar weer, zuivel is onrendabel, niet eens gezond en een groot dierenellende.
Aan elk dierlijk materiaal kleeft ellende voor dieren en is het nodig, nee.