Een gehandicapte eend die verzorgd werd door de Stichting Dierenopvang Savanah in Landgraaf is door plezierjagers uit de lucht geschoten. Het trieste voorval vond plaats voor de ogen van de oprichter van de dierenopvang. Behalve erg verdrietig is hij woedend op de jagers, die zich op het moment dat ze de eend schoten waarschijnlijk niet aan de regels hielden.

eend
Het inmiddels doogeschoten eendje

Stichting Dierenopvang Savanah heeft als voornaamste doel om verwaarloosde of achtergestelde dieren op te vangen en een beter leven te geven. Savanah richt zich vooral op paarden, maar ook konijnen, kippen en ganzen hebben er een warm thuis gevonden. En drie maanden geleden kwam daar het inmiddels doodgeschoten eendje bij. Oprichter Marc Housen van Dierenopvang Savanah vertelde aan PiepVandaag:

“Als ik heel eerlijk moet zijn, ik ben er nog steeds kapot van. De eend kwam van mensen uit de buurt van Scheveningen en had daar gebroed, maar het beestje was gehandicapt aan een pootje. Ze wilden de eend niet aan haar lot overlaten en vroegen mij of wij haar wilden opvangen. Op zich mag ik dat niet, want het was een wilde eend, maar wij hebben hier al een groep eenden zitten en dus zei ik dat we het gehandicapte dier daartussen zouden zetten om te kijken hoe het verder zou gaan.”

De eend voelde zich al snel thuis in Landgraaf, ondanks dat ze niet goed kon lopen. Marc Housen wilde het dier beslist niet kortwieken, want vliegen was voor haar de enige manier om zich in noodgevallen te beschermen. Na verloop van tijd bleek het contact met de andere eenden prima te zijn en sliep de eend ’s nachts in het hok met de anderen. Na drie maanden was ze, vrij om te gaan en te staan, uit eigen wil onderdeel geworden van de bestaande wilde en tamme eendenclub. Tot op vrijdag 31 oktober het noodlot toesloeg, toen een groep jagers op zo’n 100 meter afstand van de dierenopvang aan het schieten was:

“Toen ze begonnen met schieten zijn verschillende eenden uit angst naar binnen gevlucht. Maar zij is in een paniekreactie opgestegen. Ze is dus gaan vliegen en op een honderd meter hiervandaan schoten ze haar voor onze ogen uit de lucht.”

Het jachtseizoen op wilde eenden in Nederland ligt tussen 15 augustus en 31 januari. In die zin waren de jagers niet in overtreding, maar ze hielden zich mogelijk niet aan de minimum afstand tot bewoond gebied. In artikel 8 §1 van het Jachtdecreet van 24 juli 1991 staat:

‘Het is verboden op minder dan 150 meter van woningen of gebouwen vuurwapens af te vuren in de richting van deze laatste’.

Hoewel dit inhoudt dat een jager wel op 100 meter afstand zijn wapen mag gebruiken mits hij niet richting bebouwing schiet is dat in het heetst van de strijd niet te voorkomen. In België wordt een afstand van 200 meter aangehouden en zijn de regels strenger. Uit lijfsbehoud is Marc Housen niet naar de jagers toegegaan om verhaal te halen:

“Je wordt in je gezicht uitgelachen en dat ik me druk maak om een eendje, daar hebben die jagers gewoon het gevoel niet voor. Ik wist dat het een confrontatie zou worden en dat brengt je niks. Als ik er op dat moment heen was gereden had hij onder de auto gelegen, en dat zou niet goed geweest zijn, want ik moet ook denken aan de zorg voor de andere dieren van onze opvang.”

Marc Houser liet ook nog weten aan PiepVandaag dat hij blij is dat er aandacht wordt geschonken aan de kwestie. Want alleen sta je machteloos, zo schrijft hij, maar ik hoop dat we samen iets kunnen doen tegen dit zinloze geweld.

Bronnen: Facebook en Stichting Dierenopvang Savanah ©PiepVandaag.nl