Op 17 oktober werd bij dierenvriendin Maud aangebeld of zij haar hond kwijt was. Dit was niet zo. Maud is naar het adres van de vinders gegaan en trof een doodsbange Bullmastiff aan onder een paardentrailer.
De vinders hadden de dierenambulance gebeld, maar deze wilde alleen komen als de hond aangelijnd of dood was. De sterk vermagerde hond vertoonde geen spoortje van agressie, maar was ook te bang om aan te lijnen. Maud slaagde erin de hond in te sluiten waarop de dierenambulance bereid was de hond genaamd Bella op te halen. Maud heeft dezelfde dag nog gebeld met het dierenasiel Smakterheide in Smakt, gemeente Venray, om te informeren hoe het met de sterk vermagerde hond ging, die ook nog kort geleden puppy’s had geworpen.
Er volgde een verhaal over twee eigenaren, waarvan de eerste aangaf geen kosten te zullen betalen en de andere zich dreigend opstelde. Maud heeft aangeboden Bella te willen adopteren danwel een financiële bijdrage te leveren voor Bella. De vrouw van de uitbater gaf aan dat ze dit per e-mail kenbaar kon maken en dan zou ze meteen een reactie krijgen. Helaas bleef de beloofde reactie uit. Maud heeft daarop gebeld en kreeg te horen dat de hond in beslag was genomen door justitie. Dit sterkte Maud in haar besluit om deze hond te adopteren en haar een beter leven te bezorgen dan dat ze tot nu toe gewend was. De sterk vermagerde en doodsbange hond leek als fokteefje te zijn gebruikt. Bovendien, zo gaf uitbater Coen aan, was het niet ‘hun tak van sport’ om dit soort honden (vechthonden) op te nemen..
Asiel Smakterheide zou vaker zulke verzoeken krijgen, maar daar deden ze niet aan mee. Bovendien zei hij dat als justitie erbij betrokken was, je niets meer wist van de hond en dat hij het niet wilde weten ook.
Maud, vastbesloten om Bella te redden, heeft contact opgenomen met RVO. Daar kreeg ze te horen dat er geen hond in beslag genomen was. Ook bij de politie en dierenbescherming was er niets bekend over een in beslag genomen hond met deze kenmerken. Het gevoel van Maud dat er iets niet pluis was groeide en ze is in de auto gestapt en naar Smakterheide gereden om te vragen met welke ambulance de hond was opgehaald. Er werd echter geen enkele informatie meer gegeven en de aanwezige vrijwilligers wisten zich geen houding te geven toen Maud vragen kwam stellen. Zogenaamde ‘vechthonden’ zijn moeilijk herplaatsbaar, maar is dat een reden om een hond niet op te nemen? En hoe mooi is het dan dat deze doodsbange hond, die overigens geen blijk gaf van agressie, ondanks de penibele situatie waar ze zich in bevond, meteen een aanbod voor adoptie kreeg? Je zou denken dat een asiel staat te springen om een hond als deze een tweede kans te gunnen. Maar nee, via de ingeschakelde dierenpolitie, hoorden we dat het beleid van het asiel was om geen gevonden honden bij de melder te plaatsen. Een belrondje langs overige asielen leerde dat dit absoluut geen standaard beleid is.
De bewuste agent hebben we gevraagd om een reactie:
“Ik mag helaas geen enkele mededeling doen, ik word aan mijn ambstgeheim gehouden door het dierenasiel.”
Van het RVO en de gemeente die formeel verantwoordelijk is voor de gevonden zwerfdieren, hebben we geen reactie gekregen.
De grote vraag is: waar is Bella?
Met een asiel dat geen vechthonden opneemt, een eigenaar die de asielkosten niet wil of kan betalen, een overheid die niet bekend is met de inbeslagname, een dierenagent die het zwijgen wordt opgelegd, de tegenstrijdige antwoorden en de absolute tegenwerking, vrezen we het ergste voor Bella. En dat juist op het moment dat haar redding nabij was. En juist door de instanties die door de gemeenschap worden betaald en vertrouwd met het lot van zwerfdieren.
(Maud is een fictieve naam uit privacy-overwegingen)
©PiepVandaag.nl
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
13 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Mensen reageer toch niet zo sterk naar broodjes aap verhalen. Deze hond was door de eigenaar verkocht aan een jonge man. Bij deze jonge man is de hond Bella weg gelopen. De hond weer gevangen en naar het asiel gebracht . De eigenaar van het asiel heeft de jonge aangegeven dat de hond gevonden was en hij hoefde de hond niet meer terug. Dan is het normaal dat de chip op het asiel komt en ook het asiel er de eigenaar van is. Nu komt mevrouw eraan dat ze de hond terug wilt en het asiel doet het niet. Waarom ze heeft niet voor niets die hond afgestaan aan die jonge. Nu omdat ze de hond niet meer krijgt is ze bezig met een hetze om Bella terug te krijgen wat dus niet gaat gebeuren. De laatste keer dat ik Bella zag was dat in goede gezondheid en is er met Bella niets aan de hand.
Deze mevrouw “Maud “is toch niet de eigenaresse ?
Uit het verhaal maak ik op dat ze de hond graag een goed huis wil geven maar dat de hond was nergens meer te vinden is.
Waarom wordt er niet gewoon antwoord gegeven op de vraag waar de hond is of zit hier een luchtje aan ?
Ik hoop wel dat er updates blijven komen over deze zoektocht !
Openbaarheid van bestuur, wel eens van gehoord?
diep triest !!!! en wederom wordt Smakterheide genoemd, word eens wakker Gemeentes en instanties
en pak deze zogenaamde dierenvriend eens aan!!! maar op een of andere manier is deze persoon onschendbaar, Hoezo vriendjes politiek.
En die mensen van dat asiel en die dierenpolitie die laten dit nu gewoon zoals het is en vechten niet voor gerechtigheid voor deze hond? Wat doen die mensen dan in hun baan vraag ik mij af. Hun doel is volgens mij goed voor dieren te zorgen daar waar anderen dit verprutsen… Moedeloos wordt ik van dit soort mensen en ik hoop dat deze zaak uitgepluist wordt en mensen op hun zgn dieren hart gewezen worden.
Dat was inderdaad ook mijn eerste gedachte : wat voor gedachte of gedrag zit hierachter dat ze deze hond geen goed leven willen geven ?
Graag meer info over deze hond, ik heb nl. zelf ook een bullmastiff en zit op meerdere fora’s van dit ras !
Is het trouwens zo’n zelfde bullmastiff als op de foto, je weet maar nooit wat je hoort of ziet, graag meer info.
Wat nou “vechthonden “, onze bijna 11-jarige bullmastiff heeft nog nooit een vlieg kwaad gedaan, een grotere sul is er niet te vinden, is ook via inbeslagname bij ons gekomen op 3-jarige leeftijd.
Ik hoop dat de waarheid boven tafel komt en dat er mensen zijn die hier aan mee willen/kunnen werken uiteraard met een geweldige uitkomst voor deze hond en haar toekomstige baasje, sterkte en succes !!
Reken er maar op dat Bella nog diezelfde dag is vermoord.
Jammer van de reddings actie.
Wij hebben ook geen hoge pet op van dierenasiels in Nederland. Wij zijn dogachtige honden gewend. We wilden een jonge Boerboel redden uit het asiel in Utrecht. Op gesprek geweest en verteld dat wij ruimte hebben. Een boerderij met veel grond. Dat wij dogachtige honden gewend zijn. Contact met de hond gehad en de hond was direct gek op ons. Daarna een telefonisch gesprek met een gedragstherapeut. Die liet doorschemeren dat wij zeer geschikt zouden zijn en dat zij een positief advies zal geven. Dan worden wij opgebeld door een andere medewerker dat wij volgens de gedragstherapeut dat wij ongeschikt zouden zijn. Weer contact opgenomen met die gedragstherapeut toen kregen wij te horen dat zij daar niet over kon beslissen. Wij hebben daarna twee Cane Corso’s, allebei met een flink rugzakje overgenomen via de fokkers. Wij hebben hier twee geweldige honden aan. Lieve en zeer betrouwbare honden.
Er moet sowieso verandering komen in het hele stelsel. Nu kan iedereen ‘fokken’ en is broodfok aan de orde van de dag. Mensen die alleen aan het geld denken, en niet aan het welzijn van het beestje horen niet in de fok thuis. Daarom moet Den Haag er wat aan doen, zorg dat fokkers zich moeten registreren, en een soort certificaat nodig hebben om überhaupt te mogen fokken, dan zijn honden maar wat duurder (ik heb liever een hond van een goede fokker uiteraard), dan heb je het probleem van mensen die niet te veel geld uit willen geven en vaak ook niet weten hoe ze met een hond om moeten gaan ook opgelost.
Laten we hopen voor Bella dat het goed is afgelopen, al denk ik van niet, harteloze mensen zijn het, en raar dat het onder het tapijt geveegd wordt.
Ben zeer benieuwd of de waarheid nog boven water komt.
Ik hoop op een positief einde van dit verhaal.