Iedereen in de buurt kent dit grote evenement bij de ‘eierproducent’ voor Pasen. Van overal vandaan stromen er mensen toe. De hele stad is in de noodtoestand. Er zijn zoveel bezoekers dat er pendelbussen ingezet worden. De mensen verheugen zich op de aangeboden waren bij de verschillende kramen, eten braadworst of steak, drinken hun biertje en genieten van het samenzijn.
Midden tussen deze drukte kan men eendagskuiken bewonderen. Ze zitten in een glazen box onder de warmtelamp en vormen een attractie en publieksmagneet voor een ieder, maar vooral voor kinderen. Ze zijn schattig, die kleine gele pluizebolletjes die piepend door de kist flitsen en navenant veel mensen willen ze bekijken.
Dan, in de namiddag van de tweede dag, is de nachtmerrie voorbij. De handelaren pakken hun spullen in. En de kuikens?
Ja, die heeft nu niemand meer nodig. Voor de ‘eierproducent’ zijn ze waardeloos, want hij kan ze natuurlijk niet in zijn bestand zetten. Teveel mensen, teveel ziektekiemen en afgezien daarvan zijn de meesten, of misschien allemaal, haan, waar niemand op zit te wachten. Dat de mannelijke kuikens sowieso met miljoenen tegelijk gedood worden, weet ondertussen iedereen. En het lot van deze kuikens? Ja, dat was voorgeprogrammeerd, eigenlijk… wie er een paar wilde hebben, mocht ze zo meenemen. En anders hield hun korte leventje hier op.
Van de kuikens zijn er uiteindelijk 5 aan bezoekers meegegeven. De rest van de kuikens, honderd in totaal, mogen blijven leven en zijn nog direct op reis naar Melief gegaan.
Heel veel dank voor de oplettende bezoeker, die, zonder dat haar iets gevraagd werd, de 100 kuikens meekreeg. Zodat ze bij Gnadenhof Melief van een vrolijk Pasen konden nagenieten.
https://www.instagram.com/p/BhAODm7ANMG/
©AnimalsToday
