Anky van Grunsven, ik wil graag even reageren op jouw recente column in De Telegraaf, ook uitgelicht op horses.nl. De eerste vraag die je stelt is een interessante, en een hele belangrijke denk ik. Want ja, wie bepaalt nu eigenlijk wat dierenwelzijn is?
Laten we even kijken naar hoe wij mensen dit zelf doen als diersoort. In principe (als we even kijken naar hoe dit in Nederland gaat) mogen wij voor onszelf bepalen wat welzijn is en wat wij nodig hebben. Super fijn natuurlijk, en wij kunnen dat inderdaad wat makkelijker aangeven bij elkaar, omdat mensen nu eenmaal elkaars taal spreken. En begrijpen we een ander niet, dan vragen we door: “Wat bedoelt diegene nu eigenlijk?”
Maar terug naar je vraag, wie bepaalt nou wat dierenwelzijn is? Jij geeft een paar opties: dierenartsen, boeren, moderne goede doelen, de Partij voor de Dieren… Wat ik opvallend vind is dat de opties die je noemt allemaal bestaan uit mensen. Als we het puur even over paardenwelzijn hebben, is het opvallend/raar dat we een andere diersoort (de mens) laten bepalen wat welzijn voor een paard inhoudt.
“Hoezo is dat raar?” hoor ik je al denken. Maar wacht… laat me mijn gedachtegang uitleggen. Je schrijft dat dieren niet kunnen praten, en dat dit het extra lastig maakt. Op dat punt ben ik het volledig met je eens. MAAR: betekent dit ook dat ze niet kunnen communiceren? Is praten de enige vorm van communicatie? Hoe zit dat voor ons mensen?
Je zegt dat er ook nog gezond verstand is. Ik ben even met mijn gezonde verstand gaan kijken naar de volgende zinnen uit jouw tekst: “Dieren zijn ondergeschikt aan mensen, vanwege hun instinct. Ze kunnen niet nadenken of herinneringen ophalen.” Ik wil dit stukje tekst even ontleden:
“Dieren zijn ondergeschikt aan mensen…”
Oke. Ik merk bij mezelf dat ik dit een heftig statement vind, omdat ik hier anders tegenaan kijk. Ik zie dit namelijk anders dus ik kan me hier niets bij voorstellen. Maar goed, dit kan een zienswijze zijn.
Laten we even kijken naar de onderbouwing die je geeft: “… vanwege hun instinct”
Dieren zijn ondergeschikt aan mensen vanwege hun instinct… Die snap ik niet helemaal. Is instinct een reden dat de ene diersoort ondergeschikt is aan de andere? En hebben wij dan geen instinct? En zo niet, wat maakt dat het hebben van instinct ze ondergeschikt maakt?
“Ze kunnen niet nadenken…”
Dieren zijn ondergeschikt aan mensen omdat ze niet kunnen nadenken. Ehm… Is dat zo? Ik zie paarden in vrije situaties hele bewuste keuzes maken om bijvoorbeeld een conflict tussen twee anderen te onderbreken. Ook zie ik ze soms elkaar helpen, of op hele slimme wijze zichzelf bevrijden uit een benarde situatie. Ik vraag me af, als ze dus niet kunnen nadenken, hoe ze dit dan doen?
“… of herinneringen ophalen”
Dieren zijn ondergeschikt aan mensen omdat ze geen herinneringen kunnen ophalen. Ik zou zelf zeggen dat dieren in het hier en nu leven. Persoonlijk zie ik dit best wel als een voordeel, wat ze in mijn ogen niet ondergeschikt zou maken. Maar is het ook zo dat ze geen herinneringen kunnen ophalen? Hoe zou het zijn voor een getraumatiseerd paard bijvoorbeeld? Of hoe zou het zijn voor 2 paarden die elkaar al lange tijd niet hebben gezien, en elkaar herkennen? Als ze geen herinneringen op zouden kunnen halen, zou dit niet mogelijk zijn.
Je vraagt je af of de hele dag in de wei lopen de ultieme manier van welzijn is. Ik vind dit een sterke vraag. Ik denk namelijk niet dat dit de ultieme manier van welzijn is. Ik zie ze liever in een paddock paradise (een gedomesticeerde setting waarin de natuurlijke omgeving zo goed mogelijk wordt nagebootst) of nog liever: in het wild.
Je vraagt je af of mensen niet te veel invullen voor paarden. Ik denk dat het ervan af hangt in hoeverre de mens zich verdiept in het wezen paard, en wat de behoeftes zijn die bij paarden horen. Wat doen ze als ze zelf de keuze hebben? Ik denk dat je daar heel veel uit kan halen en dat je zo dus niet meer hoeft in te vullen.
Je suggereert dat we een kijkje moeten nemen in de natuur, en zegt dat dieren onderling helemaal niet altijd zo vriendelijk of zachtaardig tegen elkaar zijn. Klopt. Niet altijd. Heb je wel eens gekeken naar hoe het eraan toe gaat in een familiegroep paarden? In een familiegroep is er eigenlijk nauwelijks strijd. Enkel met andere harems/kuddes, of heel soms in het corrigeren van een jong paard. Bij paarden in gevangenschap komt strijd vaak eerder omdat ze elkaar niet begrijpen (verschillende rassen met verschillende communicatievormen, verschillend opgegroeid, vaak te vroeg bij moeder weggehaald, in de opfok opgegroeid en dus niet op gevoed door volwassen paarden, etc.), omdat er een ruimtetekort is, of omdat er te weinig eten is. In de familiegroepen is de zogenaamde rangorde helemaal niet zo duidelijk. Hiërarchie is een concept wat (in ieder geval bij paarden) best wel achterhaald blijkt te zijn.
Je geeft aan dat paarden veel te groot en krachtig zijn om ze lekker hun eigen gang te laten gaan. Ik vraag me af wat ‘groot en krachtig’ zijn en ‘hun eigen gang laten gaan’ in deze met elkaar te maken hebben? Wat maakt dat het een het ander beïnvloedt? Als ik naar de paarden kijk die ik zie, zijn ze groot en krachtig GENOEG om lekker hun eigen gang te kunnen gaan. Paarden kunnen best goed zelf aangeven wat ze nodig hebben, wij mensen moeten gewoon soms even ons best doen hun taal te leren spreken…
Anne den Otter
©AnimalsToday.nl
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
11 Comments
Comments are closed.
Blog Karen Soeters
Strijd mee tegen dierenleed!
Door (maandelijkse) donateur te worden, bied je een constante stroom van hulp die essentieel is voor redding en verzorging van oorlogsdieren in Oekraïne. Elke bijdrage, groot of klein, eenmalig of periodiek, maakt een verschil. Help je ook mee?
Mensen zijn ‘dieren’, of ze nu het eenmaal willen of niet (biologisch en psychologisch <= wetenschappelijk onderzoek …). — Niet-menselijke dieren zijn 'newcomers' op Planeet Aarde in vergelijking (mensen staan lichtjaren achter…). — Andere dieren schenden de planeet niet, blazen ze niet op. Enkel (rode) mieren voeren regelmatig oorlog zoals zij. En o.a. paarden hebben een zeer goed geheugen b.v. — Indien het mensenras echt niet kan communiceren met de mede-schepsels lijkt het meer op stommiteit dant wat anders. Andere dieren proberen op eigen manier WEL te communiceren. Maar wij hebben "geen tijd" voor ze hé! — Keer op keer heeft onderzoek in de USA bewezen dat dieren inderdaad 'DENKEN'. Ook al schrijven ze geen verdragen over filosofie enz. Ze hebben diepliggende gevoelens, en scheiden automatisch 't kaf van 't koren. — Indien Homosapiens (sapiens?) inderdaad ZO superieur is zou Homosapiens dat moeten kunnen bewijzen. En andere levende wezens onderdrukken betekent er absoluut geen bewijs van… — De naam Anky van Grunsven zegt me niks; maar ware ik haar trouwe paard gaf'k haar af en toe eens 'n flinke 'trap', ter bewijs dat'k ook leef, evenveel recht daartoe heb als zij. EN niet noodzakelijk dommer ben dan zij!!! ! — "Honi soit…"…
Geweldig stuk en ode aan dit verhaal, wij staan volledig achter uw wijze van uitleg. Nog toevallig gisteren zag ik op Youtube een paard op paardenmarkt Zuidlaren die was gescheiden van zijn maatje waar deze ik meen al 14 jaar samen mee was. De ene was verkocht de andere nog niet. Het overgebleven dier dat nog niet was verkocht en alleen achterbleef was ernstig overstuur en trachten op alle manieren in contact te komen met zijn verdwenen maatje………Het was hartverscheurend. De filmer gaf de handelaar ook op zijn donder.
Alleen maar lovend en alle respect voor de schrijfster van deze brief!! Chapeau!
Zo jammer dat de schrijfster van deze brief Anky verwijt haar beweegredenen niet te onderbouwen, terwijl ze dat zelf ook nalaat. Neem even de ontleding van de zin: “een paard is ondergeschikt…..”. Mevrouw den Otter geeft aan dat ze de zin niet begrijpt, gaat de zin ontleden, maar onderbouwt zelf ook niet haar mening over deze zin. Het is nogal kort door de bocht om op basis van een column te bepalen of iemand het paardenwelzijn in het oog houdt. Over het algemeen blijkt dat de gedomesticeerde paarden het een stuk beter hebben dan hun wilde soortgenoten, daar zijn genoeg artikelen aan besteed. Misschien beter om je eerst te verdiepen in het onderwerp, voor je commentaar levert.
wauw, en vervolgens schrijf je een reeks aan eigen mening zonder enige onderbouwing, dus waar heb je het over.
Ankie suggereert dat we een kijkje moeten nemen in de natuur, en zegt dat dieren onderling helemaal niet altijd zo vriendelijk of zachtaardig tegen elkaar zijn. Klopt. Wij mensen hebben dat dus niet van een vreemde. Klopt. WIJ ZIJN DIEREN
Ik ben het echt helemaal en meer met Anne eens. Zelf kon ik het niet beter verwoorden. Er is nog veel werk op vlak van paardenwelzijn, en dit is alweer een duidelijk signaal aan alle paardeneigenaren die opkijken naar mensen zoals Anky. Leer wat een paard is, hoe het dier in elkaar zit, wat het nodig heeft, waar het nood aan heeft om zich fysiek en mentaal goed te voelen. Ga op onderzoek uit! Kijk niet naar je paard met de dingen die je al geleerd hebt, maar vraag je af of je die dingen niet verkeerd geleerd hebt. Heb je wel een onderbouwing van die dingen? Veel mensen denken alles te doen voor hun paard, maar zijn dat allemaal wel dingen die een paard nodig heeft? Zijn het geen dingen die mensen nodig hebben? Heeft het paard niet nood aan andere dingen? Zou het niet gelukkiger zijn met onze zorg op de juiste punten? Kijk eens of je kan afstappen van wat je denkt te weten, wees kritisch, en kijk dan opnieuw naar je paard. Het zijn machtige dieren, sterk en robuust, en toch kwetsbaar en gevoelig. Anne, bedankt voor dit artikel! Elke dag een stapje dichter, op naar meer bewustzijn!
Wat een mooi geschreven brief! Ik ben heel benieuwd naar de reactie van Anky van Grunsven die kan en mag niet uitblijven lijkt mij.
Mooi verwoord! Op de column van Anky zijn heftige reacties geweest. Natuurlijk kan het niet zo zijn dat mijn paard “over mij heen loopt”, maar dat wil nog niet zeggen dat hij ondergeschikt is of dat ik hem ondergeschikt moet maken. Uiteraard moet het veilig zijn. Voor mij is belangrijk: wederzijds respect, de omgeving van je paard zo natuurlijk mogelijk vorm geven (lekker in de buitenlucht, schuil/inloopstal, goed ruwvoer, fris water), goede medische verzorging wanneer dit nodig is, etc etc. Het paard is in de sport een gebruiksvoorwerp geworden, dit kan ook anders. Doe je een hond pijn, dan hoor je dat. Doe je een kat pijn, dan hoor je dat. Doe je een varken pijn, dan hoor je dat. ………….. paarden lijden in stilte …………………. is dit een reden om er dan maar niets tegen te doen?
We moeten ten alle tijde onze meer dan allerbeste stinkende best doen om elk dier uitstekend te behandelen, wij hebben ze nl afhankelijk van ons gemaakt, en ons daarmee verplicht daartoe. Beter zou zijn geen enkel dier consumeren of gebruiken voor wat voor hobby dan ook.
Je wordt geen olympisch kampioen dressuur als je echt om een paard geeft , want dat fantastische heen en weer gehuppel doet een paard van nature natuurlijk niet, net zo min als over balken springen. Mensen hebben zo’n onbeschrijflijk overspannen Ego dat we inderdaad van mening zijn dat we volkomen superieur zijn aan alle andere levende wezens , en Mevr, van Grunsven vormt hierop helaas geen uitzondering. Het probleem i.v.m. denken is, dat dat altijd wordt gedefinieerd volgens de menselijke opvatting over wat denken zou moeten inhouden : we zijn te dom om te kunnen constateren dat dieren zeker wel denken , maar , dat dat denkvermogen anders functioneert dan het onze en dan volgt de arrogantie : dieren kunnen niet denken… Zelf heb al bijna 25 jaar de stichting Dierenpiramide die dieren in nood opvangt: ook paarden. Ze worden door mensen gefokt (inclusief genetische ellende) door mensen afgeragd en vervolgens volgt niet zelden het slachthuis als mensen ze nergens meer voor kunnen gebruiken. Een paardje van 4 met ernstige artrose is ook al mogelijk. een paard kan wel 30 worden , maar haalt deze leeftijd vaker niet als wel. Paarden zijn niet zelden een status symbool , waar die arme Totilas een goed voorbeeld van is. Hetzelfde geldt overigens voor alle totaal doorgefokte honden en kattenrassen. Het is m.i. tijd voor een mentaliteit verandering waarbij respect en het honoreren van de intrinsieke waarde van dieren voorop staan. O jee!! wat zeg ik nu???? Dat zal gaan ten koste van euro’s en ego’s .Mega probleem dus!