Ingezonden brief: De leeuw – van koning der dieren naar knuffelobject 

Jaarlijks trekken duizenden toeristen en vrijwilligers naar plaatsen in o.a. Afrika en Thailand waar ze kunnen knuffelen met jonge roofdieren. In Afrika gaat het vaak om de leeuw en in Thailand om de tijger. Vaak worden hier mooie verhalen vertelt. Dat het om uitstervende dieren gaat en dat het project in kwestie daarom een fokbeleid heeft. De welpen worden later, bij het groter worden, teruggeplaatst in het wild. Dat is althans het verhaal.

Dit is echter een broodjeaapverhaal want het kan helemaal niet. Allereerst omdat er te weinig leefgebied is. Roofdieren zoals de leeuw worden alleen getolereerd in beschermde gebieden zoals nationale parken. Daar is geen ruimte voor (half)tamme roofdieren. Daarnaast zijn deze dieren gewend geraakt aan mensen en hebben zij dus de vaardigheden niet om te overleven in het wild. Feit is dat veel ‘knuffelleeuwen’ eindigen in de jachtindustrie. De specifieke canned hunting. Een jachtvorm waarbij je van dichtbij een dier kunt benaderen en doden. “Ingeblikt jagen”: je schiet altijd prijs. De bejaagde dieren zijn vaak uitstekend benaderbaar omdat ze gewend zijn geraakt aan mensen, doordat ze hun leven ooit begonnen als knuffelwelp. Stichting SPOTS geeft al jaren voorlichting aan mensen over dit fenomeen (www.knuffelfarms.nl).

Leeuwinnen als legbatterijen

Mensen zijn zich vaak totaal niet bewust van het trieste verhaal achter zo’n knuffelwelp. Het diertje wordt vaak al na enkele dagen weggehaald bij zijn moeder. Die wordt dan namelijk weer krols en kan zich dus opnieuw voortplanten. De leeuwin is zo verworden tot een legbatterij met maar 1 doel: zoveel mogelijk welpjes voortbrengen. De welpjes worden door het contact met mensen ‘tam’ gemaakt. Toch kan dit maar tot een zekere leeftijd. Na ca. twee  jaar is een leeuw te gevaarlijk voor mensen en moet hij vervangen worden door een nieuwe. In Zuid-Afrika alleen al leven 6.000 gefokte leeuwen, wiens leven ooit begonnen is als knuffelwelp. En om vervolgens te wachten op een jager die hen doodschiet.

Ook dichtbij huis

Dat ‘knuffelen’ met leeuwen niet alleen iets is van Verweggistan oorden, blijkt wel uit het verhaal van de leeuwenwelpen Cach en Spain. Deze twee welpen van drieënhalve maand oud, werden bij een toeristenoord in Spanje ingezet als knuffelobject. Foto’s van dit alles bereikten Stichting SPOTS en haar partner organisatie CACH (Campaign Against Canned Hunting).

De zaak werd onderzocht en daaruit bleek dat de eigenaresse van de welpjes niet over de juiste papieren beschikte. Daarop zijn de welpjes door de overheid in beslag genomen en is CACH Spanje, in nauw overleg met de overheden, nu verantwoordelijk voor hen.

Daarop volgde een opeenvolging van ontwikkelingen waarbij ook Stichting SPOTS betrokken was en is. Want, wat te doen met deze welpjes? In eerste instantie werd gezocht naar een oplossing in Europa zelf. Dit bleek niet mogelijk, maar gelukkig is duidelijk dat de welpjes zullen worden opgevangen door een opvangcentrum in Zuid Afrika. Ze kunnen nooit meer terug naar het wild, maar hier kunnen ze in ieder geval in rust naar een betere (knuffelvrije) toekomst. De welpen hebben echter nog een lange weg te gaan. Door ondervoeding (zo bleven ze langer klein en dus vertederender voor de nietsvermoedende toeristen) en slechte behandeling, zijn Cach en Spain er slecht aan toe. Ze hebben continu medische hulp nodig en hebben nog een lange tijd nodig om aan te sterken.

Simone Eckhardt, Stichting SPOTS

©PiepVandaag.nl