Ingezonden brief: Kettinghonden op Lesbos 

In april 2011 ging ik met vakantie naar Lesbos. Ik ben enorm geschrokken van het aantal kettinghonden op het eiland, al besefte ik toen nog niet wat dat precies inhield. Nu, 4 jaar verder, zit ik samen met 5 anderen al weer een paar jaar in een stichting (Stichting Canilos Animal Foundation), met als ambitie van Lesbos het eerste kettinghondenvrije eiland van Griekenland te maken.

In oktober 2011 heb ik in Athene een petitie met 16.500 handtekeningen aangeboden aan de minister van landbouw. Niet lang daarna is er een wet gekomen die het houden van kettinghonden  verbiedt op de manier waarop dat tot dan toe gebeurde. Helaas trekken de boeren/eigenaars zich weinig tot niets aan van deze wet.

Eenzaam
Hoe is het leven van een kettinghond eigenlijk? Het (roedel!)dier leidt een eenzaam en verlaten bestaan ergens in the middle of nowhere. Weinig bewegingsvrijheid, want het dier is vastgemaakt aan een korte ketting met slechts een houten kist of metalen vat als schuilplaats. In de zomer biedt dit absoluut geen beschutting tegen de brandende zon en in de winter is het veel te koud voor de dieren.

Het merendeel van de honden heeft niet of nauwelijks een functie. Soms is het de bedoeling dat ze door hun aanwezigheid ervoor zorgen schapen of geiten op hun plek te houden. Daar waar wij een veerooster zouden plaatsen, zetten Griekse boeren een hond neer die daar 24/7 blijft. Met een beetje geluk krijgt de hond één of twee keer per week wat eten en water. Dit betekent dat de meeste van deze honden niet ouder worden dan 1 jaar.

Je kunt het zo gek niet bedenken, ze zijn overal te vinden: op de vuilnisbelt (waarom kan niemand ons vertellen),  langs de kant van de weg, op verlaten bouwterreinen of vastgebonden aan auto’s. Loslaten heeft geen zin want je weet niet of de hond het gaat redden. Trouwens, de volgende dag zit er een andere hond op dezelfde plek. Bovendien gaat het om vele duizenden honden. Er moet structureel iets veranderen. Men moet gaan beseffen dat dieren geen gebruiksvoorwerpen zijn.

Herhalen
Hoewel de Griekse wet dit nu verbiedt komen deze praktijken intussen toch nog steeds heel veel voor. Niet alleen op Lesbos, maar in heel Griekenland. Canilos zet zich in om daar een einde aan te maken in samenwerking met dierenwelzijnsorganisaties op Lesbos, de lokale bevolking en de politie. De kettinghonden worden gelokaliseerd, de eigenaar ter verantwoording geroepen en gewaarschuwd, beboet, en dat blijven we herhalen. Totdat het begrip kettinghond geschiedenis wordt. Voor alle duidelijkheid, wij halen geen honden naar Nederland. We lossen de problemen op het eiland zelf op, omdat dat de enige manier is om aan deze wantoestanden voorgoed een einde te maken.

Educatie
In 2012 is er op zo’n 80 scholen op Lesbos een educatieproject over dierenwelzijn gestart, dat Canilos financieel heeft ondersteund. Het educatieproject loopt nog steeds en het is de bedoeling hier zo lang als nodig mee door te gaan. Op dit moment is dit educatieteam ook gestart met lessen op de eilanden Chios en Limnos.

In Gulpen is er inmiddels een kringloopwinkel (geopend door de burgemeester en inmiddels wereldberoemd in Gulpen en omstreken), waarvan de volledige opbrengst naar de kettinghonden gaat. We hebben heel veel vrijwilligers die allemaal een aantal dagdelen in de winkel staan. Paula van Loo heeft zich enorm ingezet om via een tussenstap, namelijk een zolderverkoop, een heuse winkel op te starten wat absoluut een succes is geworden.

Verzekerd
Canilos blijft zich inzetten voor de kettinghonden, door toezicht op naleving van de wet en door begrip te kweken bij de jonge generatie, waardoor hun huisdieren in de hopelijk nabije toekomst van een goed leven verzekerd zullen zijn.

Christel de Haas namens Canilos Animal Foundation (Paula, Guido, Rob, Maria, Phili en Christel)

©PiepVandaag.nl