‘Mevrouw, heeft u misschien nog een zakje?’ De Basset zit geduldig naast zijn eigenaar, terwijl deze vanaf de overkant van de straat naar me roept. Mijn mond zakt open van verbazing. Niet omdat er ‘mevrouw’ tegen me gezegd wordt. Dat gebeurt me de laatste jaren wel vaker. Wel omdat er om een zakje gevraagd wordt. Dit is me in mijn woonwijk nog nooit overkomen.
Dat ik hink-stap-sprong over de stoep moet om hondenpoep te omzeilen, ja. Dat ik een hond moet overtuigen dat hij echt op het gras kan lopen, ondanks de smurrie, ja. Dat ik een buurtbewoner vriendelijk vraag of ze misschien een zakje nodig hebben, als ze willen doorlopen terwijl hun hond iets heeft gedaan, ja. Maar dat een buurtbewoner zakjesstress kent en om hulp vraagt, nee.
Ik kan de beste man wel omhelzen! ‘Natuurlijk!’ roep ik, misschien iets te enthousiast. Verontschuldigend geeft hij aan dat zijn hond altijd maar één keer moet, maar nu ineens twee keer. Terwijl net zijn zakjes op zijn. Ik ben nog steeds té verbaasd over deze modelburger in mijn wijk, om veel terug te kunnen zeggen.
Ik weet dat ze er zijn. Maar ik zie ze in mijn wijk bijna nooit. Ruimers. Verantwoorde hondenbezitters. Ambassadeurs voor het hondenhouderschap. Mensen die net als ik zakjesstress kennen, als je ineens te weinig voorraad bij je blijkt te hebben.
Terwijl ik mijn weg vervolg, mijmer ik over de dag dat elke hondenbezitter zakjesstress kent. Pas als voor iedereen het niet bij je hebben van een ruilmiddel net zo ongemakkelijk voelt als het niet bij je hebben van je mobiel, zijn we er. Dan leven we in een wereld zonder poep aan je schoen na een wandeling. In een wereld zonder boze blikken en een crimineel gevoel terwijl je alleen maar aan de wandel bent met je hond. Dan mag de hond weer overal mee en zijn er geen ‘hondenverbodsgebieden’ meer.
Dus ik gun iedereen zakjesstress. En daarin ben ik niet alleen. Daarom is er vanaf vandaag de ‘Ruim je Rot’ App. Gratis te downloaden in de Google Play Store (). En vanaf zeer binnenkort ook downloadbaar in de App Store. Omdat goed gedrag niet onder nalatend gedrag zou moeten lijden.
Ineke van Herwijnen, directeur Hondenbescherming.nl ©PiepVandaag.nl
5 Comments
Comments are closed.
Beste Jan,
Ik neem aan dat je ook reinigingsrechten betaalt, maar dat het toch niet in je hoofd opkomt om je vuilnis op straat te kwakken. Dat lijkt me dus een non-argument. Ik ben zeer voor het afschaffen van hondenbelasting, omdat het een rare vorm van rechtsongelijkheid is; paarden poepen overal, trappen niet ruiter-paden kapot, maar betalen geen belasting. Katten gaan ook hun goddelijke gang, maar hun eigenaren betalen geen belasting. En daarbij hebben honden een enorme sociale functie. Ik zie zoveel ouderen die nog de deur uitkomen voor een loopje en veel contacten hebben dankzij hun hondje. Maar ik zou me als hondenliefhebber toch graag in positieve zin onderscheiden. Een ander hoeft geen last te hebben van mijn huisdier. Dus opruimen die drol. Hoe moeilijk is dat nou?
Ik betaal hondenbelasting, een belasting die niet eens legaal is, waar niets mee gedaan word, dan alleen zakken vullen en ik ruim de hondenpoep niet op, of ze moeten al per ongeluk iets op straat hebben laten vallen.
Buiten het dorp mogen ze van mij poepen en als de gemeente daar problemen mee heeft, dan ruimen ze het zelf maar op, daar betaal ik immers voor.
Zakjesstress. Ik loop op m’n werk dagen met pakken recycle zakjes van de groentemarktkraam en van alle collega’s die een leeg zakje toeschuiven onder het mom “voor hondje Suus”. Tekort heb ik dus nooit. Maar ik hoop dat we in de stad weer groenstroken gaan maken, gewoon om natuurlijk te kunnen poepen als hond. In paniek moet mijn hond ook wel eens op de stoep. Idioot vind ik dit. Elke straat moet groen kennen en niet 5 blokken verderop een stukkie gras van 1 meter bij 2 meter.. Ik zelf houd erg van groen in de stad maakt het allemaal wat vriendelijker..
Leuke anekdote C. Schilte :-). En zo zie je dat honden ook goed zijn voor de sociale contacten :-))
Leuk artikel, is mij zelf ook ooit overkomen, dat mijn hondje precies voor iemand zijn voordeur poepte. En ik van diens overbuurvrouw een zakje kreeg. Omdat ik de mijne vergeten was. Zeg haar nu nog altijd gedag als ik haar tegenkom.