‘Oh nee, hoor, dat achter zijn staart aanzitten is gewoon zijn ding. We lachen er altijd hartelijk om. Het is zo grappig om te zien! In het begin zeiden we altijd: Het is wat hè, ruzie hebben met jezelf.’
Even heb ik de neiging om ruzie te gaan maken met deze mensen. Omdat het pijn doet aan mijn ogen en mijn hart, dit hondje te zien lijden. Terwijl de mensen, nee zíjn mensen, de mensen waar hij van afhankelijk is, erbij staan en lachen.
Dan haal ik een keer diep adem en ontspan.
Het is immers geen onwil. Geen onaardigheid van deze hondenbazen. Het is onwetendheid.
Onwetendheid over het leed dat schuilgaat achter schijnbaar grappig gedrag.
Het is aan mij de kans te pakken, hen te leren kijken. Kijken naar hun hond met een open blik, een blik waarachter kennis schuilgaat. Het is aan mij om hen te leren zién.
Naar veel, heel veel honden in Nederland wordt te weinig gekeken. Veel wat honden ons vertellen wordt niet gehoord. Veel wordt niet gezien.
Stress, door verkeerde situaties, door situaties van conflict, door verveling. Het is een van de dingen die mij stress geeft: hoe weinig mensen stress herkennen bij hun dier.
Daardoor lijden honden soms in stilte, soms terwijl er om hen heen gelach klinkt.
Video
Daarom lanceert de Koninklijke Hondenbescherming een leerzame video over spanning. Wat is het? Hoe herken je het? Om de ogen te openen van mensen die nog niet weten waar ze naar moeten kijken om te gaan zien…
Wil je helpen? Deel het filmpje en wijs mensen op wat stress is en kan doen.
Ineke van Herwijnen, directeur Hondenbescherming
4 Comments
Comments are closed.
Ja Joke, maar ik zie ook veel mensen die het voor hun hond beslissen of ze kontakt wil of niet.
Mijn hond is al eens gebeten door een andere hond dus heb ik besloten om maar geen kontakt meer te hebben met andere honden, dat word vaak gezegd en dat heb ik ook met mijn honden gedaan, nadat ze meermalen waren gebeten door verschillende herdershonden, maar toch is dat niet goed, want zo creeer je een hond die ook niets van andere wil weten, met als gevolg dat ze nog vaker worden aangevallen, want negeren word door andere honden ook als onbeleefd gevonden met als gevolg dat ze sneller aanvallen.
Hoe moeilijk het vaak ook is, laat je hond niet vervreemden van andere honden, dat geeft alleen maar meer problemen.
Goedemiddag,
ik ben het grotendeels eens met dit filmpje. Goed kijken naar je hond is belangrijk.
Maar spanning is inderdaad niet altijd erg. Zeker niet als het tijdelijke spanning is.
Ik zie de laatste tijd heel veel hondenbaasjes hun honden zeer kort houden omdat ze bang zijn voor een conflict vanwege de spanning. Dat vind ik een kwalijke zaak. Neem bijvoorbeeld mijn hond, als ze een hond ontmoet die ze niet kent zal ze er nooit onbevangen naar toe huppelen. Er ontstaat een vorm van spanning. Spannend wie die andere hond is die ze niet kent. Veel baasjes houden hun honden weg uit deze situatie zoals u ook aanraad in uw filmpje. Ze nemen de hond kort aan de riem en lopen door of lopen z.s.m. weg. Naar mijn mening wordt de spanning bij de hond hierdoor bevestigt. Als de hond hierdoor nooit meer een andere hond ontmoet of nooit meer aan een andere hond mag snuffelen, maak je het, naar mijn mening, alleen maar erger. De spanning van de hond wordt elke keer bevestigt en er zal een onbewaakt ogenblik komen dat de hond uitvalt omdat deze de situatie als eng en onbekend ervaart. Nu, neem mijn aanpak, als mijn hond een situatie spannend vindt, probeer ik haar eerst d.m.v. mijn stem en lichaamstaal te laten merken dat de situatie niet spannend hoeft te zijn. Dat ze de tijd mag nemen om de situatie te verkennen en ik probeer haar nieuwsgierig te maken. Doordat ik haar op haar gemak stel en haar beleving niet bevestig, leert ze vertrouwen op de beoordeling van haar baasje. Ik kijk goed en zie wanneer het te lang duurt en wanneer het niet goed gaat komen. Dan pas haal ik haar uit de situatie zodat de situatie niet erger wordt. Het is een kwestie van elkaar vertrouwen. Ik vertrouw op haar, dat zij er zelf achter kan komen dat er geen bedreiging is en zij vertrouwt op mijn mening. Daardoor behoeden we elkaar voor conflict maar mogen er wel spannende situaties zijn. Communicatie is hierbij belangrijk, ook en vooral tussen de baasjes. Gaan de baasjes ermee akkoord dat de honden de tijd krijgen om het even zelf uit te zoeken of sleuren we ze, uit angst, gelijk kort aan de riem mee? Dit laatste ervaar ik steeds vaker en vind het zonde. Hierdoor wordt bovengenoemd gedrag steeds erger. De hond kopieert immers vaak zijn/ haar baas.
Ik vind het belangrijk dat ook dit geleerd wordt! Communicatie lost een hoop problemen op. Helaas merk ik vaak dat de baasjes er geen zin in hebben ook al is dat het beste voor de hond.
Ik ben dus zo’n baasje dat afstand houdt. Ik heb een hond met een persoonlijke zone. Vreemde mensen en honden zijn prima, op gepaste afstand. Zeker aan de riem, ziet zij direct contact met andere honden gewoon niet zitten. Ik vindt dat prima. Vergeet niet dat een hond prima van een afstand met een soortgenoot kan communiceren. De ervaring heeft mij geleerd dat ik het alleen maar erger maak als ik haar toch steeds in een situatie breng, waarvan zij heel subtiel heeft aangegeven het niet te willen. Niet iedere hond wil face to face contact. Ik vindt het ook niet nodig. Juist door mijn hond de keuze te geven wel of geen contact te maken en haar letterlijk de ruimte te geven, kan zij ontspannen over straat lopen. Ik hoop altijd dat andere mensen dat ook respecteren en hun loslopende hond niet naar haar toe laten komen. Zelfs wanneer ze los loopt (in het bos bijvoorbeeld0 kiest ze er vaak voor om naast mij et komen lopen en een vreemde hond gewoon te negeren. Prima! En soms wil ze wel even kennis maken. Ook goed, maar ik blijf niet stil staan en houdt het contact kort.
Fijn dat jij jouw hond goed begrijpt en haar in haar waarde laat, respect !