Illegale hondengevechten, een schimmige wrede wereld 

Hoewel verboden in Nederland ziet het ernaar uit dat er toch met enige regelmaat georganiseerde hondengevechten plaatsvinden. Door te gokken op de winnaar kunnen enorme sommen geld verdiend worden, zonder enig medeleven voor het verliezende dier. Zo nu en dan worden dode honden gevonden die naar alle waarschijnlijkheid betrokken zijn geweest bij een wreed gevecht op leven en dood.

Op zondag 31 augustus werd op de parkeerplaats Rivierduin in Flevoland langs de A6 tussen Ketelbrug en Lelystad-Noord een zwaar verminkte dode hond aangetroffen. Het dier had diepe beetwonden rond de neus. Om te voorkomen dat de chip zou verraden wie de eigenaar was, is deze verwijderd, zo bleek uit een aantal plekken waar het vel was weggesneden. Dit is doorgaans het bewijs dat er inderdaad sprake is van een slachtoffer van een hondengevecht. De dierenambulance van de Stichting Dierennoodhulp Flevoland heeft de dode hond overgedragen aan de dierenpolitie voor nader onderzoek.

Vechthonden
Er zijn tientallen hondensoorten die van oudsher gebruikt worden als vechthonden. De meest bekende namen zijn pitbulterriërs, de buldog, de mastiff en dobermanns. Deze honden hebben sterke kaken en een enorm uithoudingsvermogen. Feitelijk zijn ze gefokt op hun vechtkwaliteiten. Ze laten ze zich goed trainen, omdat ze buitengewoon trouw zijn aan hun baas. Om de tegenstander tijdens een gevecht weinig houvast te geven worden ze gecoupeerd, wat in Nederland ook verboden is.

Door de vondst van de dode hond in Flevoland is opnieuw bewezen dat er in Nederland hondengevechten gehouden worden. Maar landelijk gezien zijn er geen cijfers bekend als het gaat om deze vorm van georganiseerde misdaad, aldus woordvoerder voor het KLPD en de dierenpolitie, Ed Kraszewski:

“Er komen hier geen meldingen binnen over hondengevechten en zodoende wordt er ook geen onderzoek ingesteld. We gaan er wel van uit dat ze plaatsvinden, maar we weten niet op welke schaal en waar, omdat er geen aangifte gedaan wordt.”

De dierenpolitie vermoedt dus dat er wel hondengevechten georganiseerd worden, maar de bewijzen ontbreken.

Thriller
De Rotterdamse schrijfster Judith Visser publiceerde in 2010 een thriller met de titel ‘Trip’, over de wrede wereld van georganiseerde hondengevechten in Rotterdam. Aanleiding was het moment dat haar eigen hond tijdens een wandeling in het park werd aangevallen door een agressieve pitbull. Voor het boek deed ze research in de Maasstad, en daarbij vond zij wel bewijzen dat er in Rotterdam hondengevechten plaatsvinden. Zij schrijft aan PiepVandaag:

“Ik schreef Trip in 2010 en ik kreeg destijds hulp van een dierenarts die iemand kende die actief was in de wereld van hondengevechten. Deze persoon wist te vertellen dat het in Rotterdam (maar het gebeurt natuurlijk in heel Nederland) in de avonduren op vrijdagavond/nacht plaatsvond in een bedrijfspand nabij het Feyenoordstadion.

Er zijn twee verschillende soorten hondengevechten: de gevechten die in achterafschuurtjes plaatsvinden met ‘gewone’ pitbulls, en de gevechten waar echt HEEL veel geld in omgaat en waar veel vermogende zakenmannen hun geld in investeren. Voor hen is het gokken, zij zien de gevechten niet als dierenmishandeling maar als gokken. Er is een bookmaker, enz. De verliezende hond wordt na afloop afgemaakt (meestal d.m.v. de schedel inslaan) want die is niets meer waard: niemand gaat in een volgend gevecht nog op een ‘verliezer’ wedden.

De honden worden gruwelijk getraind: loopbanden voor hun conditie, ze worden met hun mond aan takken gehangen voor kaakkracht (en krijgen slaag met een stok als ze loslaten), ze moeten ‘oefenen’ op gewone honden (gewone honden worden gestolen, bijvoorbeeld als je met je hond in het park loopt en je hond wordt een busje ingetrokken), hun tanden worden met een boor geslepen, enz enz. Ze krijgen van alles ingespoten om maar zo gespierd mogelijk te zijn. Nestjes met pups worden getest: als ze 3 dagen oud zijn worden ze in hun neus geknepen. De pups die in een reactie daarop hard bijten, mogen blijven leven. De pups die NIET bijten, worden meteen gedood (vaak door ze in een zak te stoppen en in het water te gooien) of op straat gedumpt waar ze op die leeftijd natuurlijk nog niet kunnen overleven. Er vinden ook ‘keuringen’ plaats, waar de bookmaker de honden al te zien krijgt.

Honden worden van tevoren met een speciale shampoo gewassen. Dit wordt niet door de eigenaar gedaan, maar door een neutraal iemand om ervoor te zorgen dat er geen trucs worden uitgehaald (geen stinkend goedje in de vacht waardoor de tegenstander van slag raakt). Oren en staarten worden gecoupeerd zodat de tegenstander zo min mogelijk houvast heeft. Ze worden letterlijk 1 minuut van tevoren gewogen en als het gewicht afwijkt van wat er van tevoren is opgegeven mogen ze niet meedoen.

Ze kiezen pitbulls uit omdat die honden ontzettend trouw zijn aan hun baas en voor hem/haar door het vuur gaan. Pitbulls hebben van oorsprong een prachtig karakter, ze waren ooit zelfs de nummer 1 gezinshond in Amerika, maar juist hun loyale en moedige karakter wordt nu op een vreselijke manier tegen ze gebruikt.”

Bijtsporen
De Dierenbescherming regio Rijnmond heeft wel eens te maken met een hond die het slachtoffer zou kunnen zijn van een illegaal gevecht, maar aan de bijtsporen is niet te zien of dat ook werkelijk het geval is. Plaatsvervangend woordvoerster Eveline Bax licht toe aan PiepVandaag:

“Het is een heel crimineel wereldje waarin dit zich afspeelt en we hebben er daarom geen goed beeld van. Er wordt wel eens een hond binnengebracht die is aangevallen. Maar de een zegt dat hij is gebruikt als prooihond, terwijl anderen beweren dat de hond gewond is geraakt tijdens een ‘gewoon’ gevecht op straat. Er zit geen briefje bij als we zo’n hond vinden. Een aantal jaar geleden hebben we wel een dode hond gekregen die aan stukken was gesneden en waarbij de chip was verwijderd. We hebben gelukkig een uitstekende samenwerking met de dierenpolitie in de regio Rotterdam en zij starten waar nodig een onderzoek.”

Maar ook een woordvoerster van de dierenpolitie Rotterdam moet erkennen dat er geen zicht is op de georganiseerde hondengevechten:

“Hondengevechten zijn voor de dierenpolitie een verschijnsel waar heel moeilijk een vinger achter te krijgen is. We krijgen wel eens tip over ‘dumpplekken’ voor dode honden, maar als we er dan naartoe gingen, was er niets meer. We zouden heel graag willen weten waar de hondengevechten plaatsvinden. Als mensen vermoeden dat dieren betrokken zijn geweest bij hondengevechten, kunnen ze de dierenpolitie bellen via nummer 144.”

Hondengevechten zijn wreed en veroorzaken onbeschrijfelijk veel dierenleed. Omdat de gevechten steeds op andere plaatsen en tijdstippen georganiseerd worden is het onmogelijk om ze op te sporen, laat staan om er tegen op te treden. Criminelen verdienen daardoor gigantische bedragen, ten koste van dieren die tegen wil en dank overgeleverd zijn aan deze schimmige wanpraktijken.

Bekijk hieronder een item van de Amerikaanse TV-zender Fox News uit 2011 over hondengevechten in Detroit, Michigan. Let op: schokkende beelden!

©PiepVandaag.nl Bart van Riel