Na het doden van maar liefst 60.000 dassen in de afgelopen tien jaar, heeft de Ierse regering aangekondigd geleidelijk meer dassen te gaan vaccineren in de strijd tegen rundertuberculose. De overheid heeft nog geen concrete datum genoemd voor deze wijziging, maar de bekendmaking is hoopgevend na jaren van nutteloze slachtpartijen in een poging de verspreiding van de ziekte te beteugelen.
Hoewel nog niet bekend is per wanneer men precies overstapt van doden naar vaccineren, heeft het Ierse departement voor Landbouw, voedselvoorziening en zee (DAFM) aangegeven dat de huidige vaccinatietestfase gestart is in 2014 en de resultaten in 2018 worden gepubliceerd.
Britse en Ierse veeboeren ondervinden veel problemen door verspreiding van de besmettelijke ziekte. Geïnfecteerde koeien worden direct gedood en brengen dan ook geen geld op. Hoewel wetenschappelijk onderzoek meermaals heeft aangetoond dat het massaal doden van dassen, die ook drager kunnen zijn van de bacterie, bij lange na niet het effect heeft dat men wil bereiken, worden de schuwe roofdieren al jarenlang afgemaakt.
Volgens het departement heeft het doden van tienduizenden dassen ervoor gezorgd dat de verspreiding van rundertbc gedaald is. Maar volgens Tom Langton van Eurobadger is er onvoldoende wetenschappelijk bewijs om de minimale daling aan de dassencull toe te schrijven. Hij is wel blij met de aankondiging dat vaccinatie als serieuze maatregel wordt genoemd.
“Het doden van dassen is erg duur en heeft weinig opgeleverd. Het vaccinatieprogramma is een goede tussenstap om uiteindelijk helemaal over te stappen van dassen als boosdoener naar het nemen van krachtiger maatregelen bij vee, die beter gehandhaafd worden.”
De Irish Wildife Trust strijdt al jaren tegen de dassencull, en is er ook van overtuigd dat het doden van de dieren volslagen nutteloos is.
“In 2012 is 3,4 miljoen euro uitgegeven aan het doden van 6.939 dassen. Na al deze slachtpartijen werd de ziekte bij slechts 55 minder runderen geconstateerd dan in 2011.”
Uit recent onderzoek van de Zoological Society of London blijkt dat dassen amper in contact komen met koeien en dus, als ze al geïnfecteerd zijn, de ziekte niet lijfelijk overdragen. Tot nu toe werd gesuggereerd door voorstanders van de dassenjacht dat de bacterie door neuscontact werd overgedragen. 65.000 observaties werden uitgevoerd bij boerderijen in het Engelse Cornwall en slechts 1 keer kwam een das in de buurt van een koe. De roofdieren lijken het vee juist te vermijden. Overdracht van das-op-koe of, wat waarschijnlijker is, van koe-op-das vindt volgens professor Rosie Woodroffe plaats via de omgeving, via besmette weilanden, urine en mest. Dit betekent dat boeren juist zelf hun bioveiligheidsmaatregelen moeten verbeteren.
Bron ©PiepVandaag.nl Angelique Lagarde
Strijd mee tegen dierenleed!
Related posts
1 Comment
Comments are closed.
De omgekeerde wereld, wilde dieren de schuld geven van ziektes die veroorzaakt worden door de intensieve veehouderij.