Hij heeft een vrolijke naam, maar voor de Lachstern is er weinig te lachen. Zo’n 35 tot 40 lachsterns bevinden zich momenteel in Noord-Holland en Groningen. Ze komen uit Duitsland, waar nog een kleine populatie huist aan de kust van de Waddenzee, in de monding van de Elbe. Het is de enige plaats in Noordwest-Europa waar deze vogels nog broeden. Zonder intensief beschermingsprogramma zal de soort hier uisterven. Als dat gebeurt, is de kans op hervestiging van deze voormalige broedvogel in Nederland uitgesloten.
Het is een jaarlijks terugkerend fenomeen in de Kop van Noord-Holland: het opduiken van enkele tientallen lachsterns in juli en augustus. Ze zoeken voedsel boven kleine slootjes in de Zijpe- en Hazepolder bij ’t Zand (ten noorden van Schagen) en rusten vaak op bollenlandjes die onder water worden gezet. Nog bijzondereder en niet ieder jaar terugkerend, is het voorkomen van maximaal twaalf lachsterns in Groningen.
13 van de 35 lachsterns die de laatste dagen zijn waargenomen zijn jong. De jonge vogels worden na het uitvliegen nog wekenlang gevoerd door de ouders, wat doorgaat tot ze in de winterkwartieren in Afrika zijn.
Lachsterns jagen op muizen, kikkers, insecten en soms ook jonge vogels, van bijvoorbeeld kieviten. Ook eten ze vis, maar alleen als ze aan de oppervlakte zwemmen. De lachstern komt nog vrij veel voor in Zuidwest- en Oost-Europa, vooral in Spanje ,Turkije, Rusland en Oekraïne; in totaal zo’n 12.000 paar. Tot 2005 broedde de lachstern nog in Denemarken, net over de Duitse grens.
Al zo’n tien jaar is het broedsucces van de lachstern in Duitsland dermate slecht, dat kans op uitsterven groot is. Oorzaken van dit slechte broedsucces zijn het wegspoelen van de nesten door stormvloed, het natte en koude weer tijdens de jongenfase, predatie door vossen en (opzettelijke) menselijke verstoring.
Bron ©PiepVandaag.nl
