De grootste ijsberg ter wereld stevent recht af op een afgelegen eiland in het zuiden van de Atlantische Oceaan, waar duizenden pinguïns en zeehonden leven. Het gevaarte is minder dan 200 meter diep en zou dus in de ondiepe wateren vlakbij het eiland terecht kunnen komen. Mocht dat gebeuren, dan betekent dat een ramp voor de dieren, die dan een (te) lange omweg moeten maken om bij hun voedsel en jachtgebieden te komen. Onderzoekers waarschuwen voor een ecologische ramp.
Het eiland Zuid-Georgia heeft een oppervlakte van ruim 3.700 vierkante kilometer en is de woonplaats van duizenden koningspinguïns, kinbandpinguïns en ezelpinguïns, zeehonden en wandelende albatrossen. Voor deze dieren is A68 niet de eerste ijsberg waarmee ze kennis hebben gemaakt. Al in 2004 speelde zich iets dergelijks af, toen ijsberg A38 bij het eiland strandde. Veel jonge dieren overleefden dit niet, omdat hun ouders hen niet tijdig konden voeden. Ze kwamen massaal om van de honger.
Grootste ijsberg
Het is moeilijk voor te stellen, maar de mega-ijsklomp is een reus van een biljoen ton die in juli 2017 loskwam van de Larsen C-ijsplaat, die vastzit aan het Antarctisch schiereiland. Sindsdien is de ijsberg van 6.000 naar 4.200 vierkante kilometer gesmolten, een oppervlakte vergelijkbaar met de provincie Noord-Holland en groter dan het oceaaneilandje dat op zijn route ligt.
De ijsberg smelt en wordt dus kleiner, maar dat kan de dieren op het eiland helaas niet redden. In het huidige tempo kan het nog wel tien jaar duren voor de hele ijsklomp verdwenen is. Het beste zou zijn als de stroming de ijsberg van koers doet veranderen en de open zee opstuurt. “We zullen moeten afwachten wat het wordt, de kans op een botsing is 50/50”, aldus Andrew Fleming van de British Antarctic Survey.
Sombere verwachtingen
Het smelten van de ijskappen gaat meer problemen veroorzaken in de toekomst. In september rapporteerde een wereldwijde onderzoeksgroep onder leiding van NASA, waaraan ook onderzoekers van de Universiteit Utrecht deelnamen, nieuwe schattingen van het effect van broeikasgassen op de ijsvoorraden op Groenland en Antarctica. Ze gaan daarbij uit van IPCC-scenario’s voor CO2-uitstoot en ze zijn aanvullend op wat er al in gang is gezet door klimaatopwarming.
Voor wat betreft het Antarctische ijsplateau, waar A68 vandaan komt, geldt dat warm oceaanwater in het westen zorgt voor smelt aan de onderkant van de drijvende ijskappen. Met alle gevolgen van afbrekende en op drift rakende ijsbergen van dien. De nieuwe onderzoeksresultaten worden meegenomen in het zesde IPCC-rapport, dat zal verschijnen in 2021/2022.
Bronnen:
©AnimalsToday.nl Laura Lancée
