Vervuilende en klimaatonvriendelijke fossiele brandstoffen inruilen voor wind, zon en waterkracht heeft afgelopen jaren vaart gekregen. De vraag naar duurzame energieopwekking zal komende jaren waarschijnlijk blijven groeien. Maar is de ‘groene energietransitie’ wel zo groen als het klinkt?
De ‘groene energietransitie’ wordt mede mogelijk gemaakt door geopolitiek belangrijke mineralen en metalen, zoals koper, nikkel en kobalt. Deze worden gebruikt in bijvoorbeeld de turbines van moderne windmolens en de accu’s van elektrische auto’s. Nu de vraag naar deze delfstoffen zo hard groeit, neemt de ontginning ervan ook fors toe. Recent Duits onderzoek in Afrika concludeert dat deze mijnbouw niet zo groen is als het aanvankelijk klinkt.
.
Rechter: Mijnen in natuurgebied Ecuador schending rechten natuur
.
Het Duitse onderzoek, geleid door Dr Jessica Junker van het German Centre for Integrative Biodiversity Research, nam mijnbouw voor dit soort mineralen en metalen in Afrika onder de loep. Dit deden zij naar aanleiding van de COP15 in 2022. Tijdens deze ‘vergadering der partijen’ is een coalitie gevormd die zich moest bezighouden met de duurzame winning van de economisch zo belangrijke delfstoffen. Dit is volgens Junker gedaan zonder duidelijk in kaart te hebben gebracht welke gevaren de mijnbouw oplevert voor dier en milieu. Dit was dan ook het doel van het onderzoek door Junker.
Groene energietransitie niet zo groen
De bevindingen van het Duitse onderzoek laten zien dat een op de drie Afrikaanse apen bedreiging ondervindt door ontginning van grondstoffen bestemd voor de ‘groene energietransitie’. Het gaat hier om zo’n 180.000 gorilla’s, bonobo’s en chimpansees.
Het onderzoek toont dat het niet alleen gaat om het direct vernietigen van hun leefgebied. De activiteiten van de mijnen zorgen voor enorme vervuiling van het water en de grond van hun leefgebied. De apen worden er ziek van. Het bijkomende lawaai en de lichtvervuiling jaagt ze verder op. Tegelijk helpen nieuw aangelegde wegen en paden door het oerwoud de stropers die de apen zoeken en boeren die hun leefgebied verder willen opeisen. Zo hebben de apen uiteindelijk minder en minder veilig gebied waar zij rustige kunnen leven.
Vervuiling en gezondheidsklachten
Er wordt nog een apensoort bedreigd door deze mijnbouw: mensen die in de mijn werken en die in de omgeving wonen. Kwetsbare groepen als armen en inheemse mensen zijn daarbij het zwaarst geraakt. Volgens mensenrechtenorganisaties als Amnesty International zijn de mijnen slecht gebouwd en ontbreekt toezicht daarop. Het mijnafval zorgt bij arbeiders en in de omgeving voor constante vervuiling en gezondheidsklachten. Deze roofbouw ten koste van mens, dier, natuur en milieu ontwikkelt zich snel, vooral in delen van de wereld waar er minder makkelijk toezicht op kan worden gehouden. Kinderarbeid in de mijnen is dan ook geen uitzondering, omdat kinderen makkelijker door de kleine schachten passen.
.
.
Mijnbouw voor de noodzakelijke wereldwijde groene energietransitie gaat op steeds meer plekken ten koste van mens, dier en natuur. Dit rijmt niet met dat we een groene wereld willen voor iedereen, zowel apen in bomen, als de apen in de stad.
Bronnen:
- Amnesty International
- The Guardian
- iDiv
- Science
- UN Environment Programme
- Lees ook op AnimalsToday:
.
Diepzeemijnbouw bedreigt de oceanen; laten we het tij(dig) keren
©AnimalsToday.nl Thomas Prins
