In het westen van Australië is de zwartstaartbuidelmarter weer terug in het wild. Niet uit zichzelf, eerder dit jaar werden dertig marters vrijgelaten in het Mount Gibson Wildlife Sanctuary. Sindsdien zien natuurbeschermers dat het diertje goed stand houdt, zich verspreidt en zich voortplant!
De zwartstaartbuidelmarter wordt ook wel westelijke buidelmarter, chuditch of quoll genoemd. Net als andere soorten buidelmarters heeft ook deze soort een lichtbruinrode vacht getooid met witte spikkels, en een lichtgekleurde buik. Het beestje wordt niet erg groot, zo’n 25 tot 40 centimeter, en weegt ergens tussen een halve en twee kilogram. De vrouwtjesmarter ontwikkelt na de paring met een mannetje een buidel waar ze haar jongen – na de geboorte zo groot als een rijstkorrel – in huisvest. Een nest bestaat uit wel achttien jongen, maar daarvan overleven er slechts zes, evenveel als dat de moeder tepels heeft.
Nachtdier
De buidelmarter is een nachtdier, en slaapt het grootste deel van de dag. Hij eet een gevarieerd dieet, van insecten en kleine gewervelde dieren zoals kikkers, reptielen, kleine vogels en knaagdieren. Maar hij laat aas, vruchten of (menselijk) afval zeker niet liggen. Boeren vrezen de marter omdat hij nogal eens kippenhokken plundert. Drinken vindt hij niet zo nodig, het weinige vocht dat hij nodig heeft, haalt hij vooral uit zijn voedsel. De zwartstaartbuidelmuis is dan ook uitstekend toegerust op droogte.
Bedreigde diersoort
Door het verlies van zijn leefgebied, en toenemende concurrentie van katten en vossen, is de zwartstaartbuidelmarter al lang geleden op de lijst van bedreigde diersoorten terecht gekomen. In West-Australië was het buidelroofdier al een eeuw niet gezien. Tot dit jaar, toen de Australian Wildlife Conservancy maar liefst tien diersoorten herintroduceerde in Mount Gibson, waaronder de buidelmarter, die het naar nu blijkt heel goed doet. Senior veldecoloog Georgina Anderson zegt:
“We sporen ze veel op, vinden ze in holen en we hebben vrouwtjes ontdekt met buideljongen, dus ze hebben met succes gebroed. We hopen dat deze jongen zullen blijven groeien en bijdragen aan de populatie.”
Voordat ze werden vrijgelaten, kregen zestien marters een zender met een halsband om, zodat ze kunnen worden gevolgd en de beschermers meer te weten kunnen komen over waar ze in het reservaat leven en jagen.
Bron:
©AnimalsToday.nl Laura Lancée
